Prowadzenie kart kwalifikacyjnych dla niektórych osób zatrudnionych w handlu, przemyśle spożywczym oraz w chłodnictwie składowym.

Monitor Polski

M.P.1967.9.49

Akt utracił moc
Wersja od: 13 lutego 1967 r.

UCHWAŁA Nr 13
RADY MINISTRÓW
z dnia 24 stycznia 1967 r.
w sprawie prowadzenia kart kwalifikacyjnych dla niektórych osób zatrudnionych w handlu, przemyśle spożywczym oraz w chłodnictwie składowym.

W celu zapobieżenia zatrudnianiu w handlu, przemyśle piekarskim, garmażeryjnym, gastronomicznym, mięsnym i drobiarskim oraz w chłodnictwie składowym osób, które dopuściły się nadużyć, Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Jednostki organizacyjne podległe i nadzorowane przez Ministra Handlu Wewnętrznego oraz jednostki handlu, przemysłu piekarskiego, garmażeryjnego, gastronomicznego, mięsnego, drobiarskiego i chłodnictwa składowego podległe innym ministrom obowiązane są prowadzić karty kwalifikacyjne dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach, z którymi łączy się majątkowa odpowiedzialność za powierzone mienie społeczne, a także dla innych pracowników mających swobodny dostęp do tego mienia.
2.
Karty kwalifikacyjne prowadzi się również dla osób, z którymi jednostki określone w ust. 1 zawarty umowę zlecenia lub agencyjną, jeżeli osobom tym powierzone zostało mienie społeczne.
3.
Dla pozostałych pracowników jednostek wymienionych w ust. 1 oraz dla pracowników zatrudnionych w organach Inspekcji Mięsnej i administracji handlu prezydiów rad narodowych karty kwalifikacyjne zakłada się w razie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika za popełnione nadużycia w handlu, przemyśle piekarskim, garmażeryjnym, gastronomicznym, mięsnym, drobiarskim i chłodnictwie składowym oraz za zaniedbanie obowiązku nadzoru lub kontroli, jeżeli przyczyniło się ono do powstania nadużycia.
4.
Karta kwalifikacyjna jest dokumentem jawnym i powinna być na każde żądanie pracownika udostępniona mu do wglądu.
1.
Minister Handlu Wewnętrznego ustali, po uzgodnieniu z Ministrem Przemysłu Spożywczego i Skupu, wzór karty kwalifikacyjnej oraz sposób prowadzenia kart kwalifikacyjnych i centralnego rejestru.
2.
Karta kwalifikacyjna jest drukiem ścisłego zarachowania.
1.
Ministerstwo Handlu Wewnętrznego prowadzi centralny rejestr osób zwolnionych z pracy w jednostkach określonych w § 1 na podstawie art. 2 dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r. o ograniczeniu dopuszczalności rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia oraz o zabezpieczeniu ciągłości pracy (Dz. U. z 1956 r. Nr 2, poz. 11 i Nr 41, poz. 187 oraz z 1959 r. Nr 27, poz. 170) za nadużycia lub niedobory oraz za zaniedbanie obowiązku nadzoru i kontroli, jeżeli osoby te przyczyniły się przez to do powstania nadużycia, zwany w dalszych przepisach uchwały "centralnym rejestrem".
2.
Oprócz pracowników, o których mowa w ust. 1, centralny rejestr obejmuje także osoby, z którymi bez wypowiedzenia rozwiązano z ich winy umowę zlecenia lub agencyjną na skutek powstałych niedoborów lub dokonanych nadużyć. W piśmie zawiadamiającym o rozwiązaniu umowy powinna być podana przyczyna rozwiązania umowy.
W razie rozwiązania umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy agencyjnej z osobami wymienionymi w § 1 w sposób i z przyczyn określonych w § 3 zakład pracy wysyła ich karty kwalifikacyjne do centralnego rejestru.
1.
Jeżeli dokonane zwolnienie z pracy albo rozwiązanie umowy zlecenia lub agencyjnej zostało uznano za bezpodstawne lub nieważne, zakład pracy obowiązany jest przesłać odpowiedni dokument do centralnego rejestru wraz z wnioskiem o skreślenie zainteresowanej osoby z rejestru.
2.
Dokumentami wymienionymi w ust. 1 są:
1)
wyrok sądowy lub orzeczenie komisji rozjemczej, przywracające do pracy lub zasądzające odszkodowanie z powodu bezpodstawnego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia albo ustalające nieważność zwolnienia z pracy lub rozwiązania umowy o pracę,
2)
wyrok sądowy zasądzający odszkodowanie z powodu bezpodstawnego rozwiązania umowy zlecenia lub agencyjnej bez wypowiedzenia albo ustalający nieważność rozwiązania takiej umowy,
3)
orzeczenie o uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania karnego albo karno-administracyjnego z powodu nie stwierdzenia czynu przestępczego lub nie popełnienia przestępstwa albo z powodu braku znamion przestępstwa w czynie stanowiącym podstawę do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia,
4)
orzeczenie sądu uznające za bezpodstawne w całości roszczenie o pokrycie niedoboru lub należności z innych tytułów, z powodu których nastąpiło rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia, z wyjątkiem orzeczeń oddalających powództwo lub umarzających postępowanie wobec zapłaty dochodzonej należności, albo
5)
pismo kierownika zakładu uchylające decyzję o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia z winy osoby, z którą rozwiązano umowę, lub ugoda zawarta przed sądem lub komisją rozjemczą, jeżeli przesłanką jej zawarcia było uznanie przez zakład pracy rozwiązania umowy za bezpodstawne.
3.
Na podstawie dokumentów wymienionych w ust. 2 skreślenie może nastąpić także na wniosek zainteresowanego.
4.
Skreślając określoną osobę z rejestru, centralny rejestr zwraca jednocześnie jej kartę kwalifikacyjną z odpowiednią adnotacją zakładowi, który ją nadesłał.
Karta kwalifikacyjna ulega usunięciu z centralnego rejestru i zniszczeniu po upływie 5 lat od daty rozwiązania umowy wymienionej w § 3.
Ministrowie Handlu Wewnętrznego oraz Przemysłu Spożywczego i Skupu mogą w porozumieniu z zarządami głównymi właściwych związków zawodowych zarządzić, że przepisy uchwały stosuje się również do osób, które były zatrudnione w jednostkach organizacyjnych przemysłu mięsnego, chłodnictwa składowego na stanowiskach wymienionych w § 1, a po dniu 1 lipca 1964 r. zostały z pracy zwolnione z przyczyn określonych w § 3, z wyłączeniem jednakże osób, w odniesieniu do których zwolnienie z pracy lub rozwiązanie umowy zlecenia było stosownie do § 5 bezpodstawne lub nieważne.
1.
Centralnym związkom spółdzielczym zaleca się wprowadzenie kart kwalifikacyjnych dla pracowników na stanowiskach wymienionych w § 1, zatrudnionych w jednostkach spółdzielczych, oraz dla osób, z którymi zawarto umowy zlecenia lub agencyjne.
2.
Minister Handlu Wewnętrznego może w porozumieniu z właściwym centralnym związkiem spółdzielczym polecić objęcie centralnym rejestrem pracowników na stanowiskach wymienionych w § 1, zatrudnionych w jednostkach spółdzielczych, oraz osoby, z którymi te jednostki zawarły umowy zlecenia lub agencyjne, zwalnianych z pracy bądź z którymi rozwiązana została umowa zlecenia lub agencyjna w sposób i z przyczyn określonych w § 3.
1.
Traci moc uchwała nr 141 Rady Ministrów z dnia 6 maja 1958 r. w sprawie ewidencji niektórych osób zatrudnionych w handlu (Monitor Polski z 1964 r. Nr 35, poz. 167).
2.
Do czasu wydania przepisów przewidzianych w niniejszej uchwale pozostają w mocy przepisy wydane na podstawie uchwały wymienionej w ust. 1.
Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Handlu Wewnętrznego, Ministrowi Przemysłu Spożywczego i Skupu oraz innym właściwym ministrom i kierownikom urzędów centralnych.
Uchwała wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia.