Projektowanie publicznych rozmownic telefonicznych w mieszkaniowym budownictwie osiedlowym.

Monitor Polski

M.P.1961.53.230

Akt utracił moc
Wersja od: 11 lipca 1961 r.

ZARZĄDZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU BUDOWNICTWA, URBANISTYKI I ARCHITEKTURY
z dnia 17 maja 1961 r.
w sprawie projektowania publicznych rozmównic telefonicznych w mieszkaniowym budownictwie osiedlowym.

Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 1960 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury (Dz. U. Nr 38, poz. 225), w związku z koniecznością rozbudowy sieci rozmównic telefonicznych w mieszkaniowym budownictwie osiedlowym i udostępnienia ich szerokim rzeszom mieszkańców miast i osiedli, zarządza się, co następuje:
Uzgodniona w założeniach projektu ilość rozmównic telefonicznych jest podstawą do opracowania w planie zagospodarowania terenu budowy osiedla mieszkaniowego sieci rozmównic telefonicznych, przy czym jednostka projektująca jest zobowiązana uzgodnić w tym planie lokalizację szczegółową sieci rozmównic telefonicznych z właściwą terenową dyrekcją okręgu poczty i telekomunikacji. Dowodem uzgodnienia jest odpowiednia adnotacja uczyniona w planie zagospodarowania terenu budowy, osiedla mieszkaniowego, na którym zaznaczono lokalizację szczegółową sieci rozmównic telefonicznych.
Terenowa służba architektoniczno-budowlana przy akceptacji planu zagospodarowania terenu budowy osiedla mieszkaniowego jest zobowiązana do kontroli, czy i w jakim zakresie uzgodnienia przeprowadzone z dyrekcją okręgową poczty i telekomunikacji w zakresie programowania i projektowania sieci rozmównic telefonicznych zostały uwzględnione w tym planie.
Przy zatwierdzaniu wstępnego projektu architektonicznego budynku, w którym przewiduje się publiczną rozmównicę telefoniczną, należy stwierdzić, że rozmównica jest wykonana zgodnie z wytycznymi, o których mowa w § 6 niniejszego zarządzenia, bądź według projektu typowego.
Dyrekcje okręgów poczty i telekomunikacji mogą uprawnienia swoje w zakresie uzgadniania założeń projektowych i planów zagospodarowania terenu budowy osiedla mieszkaniowego przekazać podległym sobie jednostkom terenowym, powiadamiając o tym właściwą dyrekcję budowy osiedli robotniczych.
Plany zagospodarowania terenu budowy osiedla mieszkaniowego, uzgodnione w myśl §§ 1 i 2 z Ministerstwem Łączności lub podległymi mu organami, są podstawą do opracowania dalszych faz dokumentacji i nie mogą ulegać przeróbkom w zakresie projektowania rozmównic telefonicznych na skutek zmiany stanowiska użytkownika.
Podstawą do programowania i projektowania publicznych rozmównic telefonicznych są: "Wytyczne programowania i projektowania publicznych rozmównic telefonicznych", stanowiące załącznik do niniejszego zarządzenia.
Przy projektowaniu publicznych rozmównic telefonicznych w mieszkaniowym budownictwie osiedlowym należy odpowiednio stosować przepisy zarządzeń Przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury:
1)
z dnia 1 lutego 1961 r. w sprawie organizacji i trybu uzgadniania i zatwierdzania opracowań i projektów typowych należących do zakresu działania Biura Projektów Typowych i Studiów Budownictwa Miejskiego, Biura Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego i Biura Studiów i Projektów Wzorcowych Budownictwa Wiejskiego,
2)
z dnia 15 lutego 1961 r. w sprawie trybu uzgadniania i opiniowania typowej dokumentacji projektowo-kosztorysowej przez niektóre organy administracji państwowej,
3)
z dnia 21 lutego 1961 r. w sprawie trybu opiniowania i uzgadniania indywidualnej dokumentacji projektowo-kosztorysowej.
Przepisy zarządzenia nie mają zastosowania do obiektów budowlanych, dla których projekty planów gospodarowania terenu budowy osiedla mieszkaniowego oraz projekty wstępne architektoniczne budynku zostaną zatwierdzone do dnia 31 lipca 1961 r.
1.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
2.
Traci moc obowiązującą zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej i Ministra Łączności z dnia 18 października 1955 r. w sprawie projektowania i realizacji publicznych rozmównic telefonicznych w budownictwie osiedlowym "ZOR".

ZAŁĄCZNIK 

WYTYCZNE PROGRAMOWANIA I PROJEKTOWANIA PUBLICZNYCH ROZMÓWNIC TELEFONICZNYCH

I.
Wytyczne dotyczą publicznych rozmównic telefonicznych przeznaczonych wyłącznie do rozmów miejscowych i okręgowych obsługiwanych przez automaty telefoniczne.
II.
Publiczne rozmównice telefoniczne należy lokalizować na następujących zasadach:
1)
W osiedlach mieszkaniowych na każde 2-5 tysięcy mieszkańców należy przewidywać jedną publiczną rozmównicę telefoniczną czynną przez całą dobę. Rozmównicę należy lokalizować w zasadzie w środku obsługiwanego rejonu przy placach i przystankach komunikacji miejskiej.
2)
Arterie o charakterze wielkomiejskim (przelotowym) powinny w zasadzie posiadać publiczne rozmównice telefoniczne czynne przez całą dobę, zlokalizowane w odstępach do 1 kilometra. Należy je zwłaszcza lokalizować w sąsiedztwie postojowych parkingów taksówek.
3)
Niezależnie od powyższych zasad lokalizacyjnych należy projektować publiczne rozmównice telefoniczne w lokalach publicznych, w szczególności w kinach, zakładach żywienia zbiorowego, aptekach i domach towarowych obok dyżurek nocnych, umieszczając je blisko drzwi wejściowych przy szatniach.
III.
Rozróżnia się trzy rodzaje publicznych rozmównic telefonicznych:
1)
wolno stojące, czynne całą dobę,
2)
wbudowane - samodzielne, czynne w zasadzie w ciągu dnia, a w braku wolno stojących - również w nocy,
3)
wbudowane lub umieszczone w lokalach publicznych, czynne w godzinach, w których te lokale są dostępne dla publiczności.
IV.
Publiczne rozmównice telefoniczne należy projektować tak, by mogły być stale pod kontrolą. W tym celu należy stosować ścianki ze szkła, oszklone drzwi, rozmównice telefoniczne wolno stojące sytuować w miejscach widocznych, rozmównice zaś wbudowane - obok kiosków, dyżurek itp.
V.
Rozmównice wolno stojące.
1)
Rozmównice wolno stojące opracowuje jako typowe Ministerstwo Łączności.
2)
Rozmównice powinny mieć w przekroju poziomym w zasadzie kształt kwadratowy.
3)
Powierzchnia podłogi w rozmównicy w świetle nie może być mniejsza niż 1 m2, a najmniejszy wymiar rzutu podłogi powinien wynosić w świetle 0,9 mb.
4)
Wysokość rozmównicy powinna wynosić 2,20-2,50 m w świetle.
5)
Konstrukcje rozmównic należy projektować z kształtowników stalowych.
6)
Ściany do wysokości 35 cm należy projektować z blachy grubości 2 mm, a od wysokości 35 cm do sufitu ze szkła przezroczystego lustrzanego, nie szlifowanego, grubości 4-6 mm w szprosach. Na ścianie przeciwległej do drzwi na wysokości 1,30 m należy umieścić twardą płytę spilśnioną lub drewnianą wysokości 40 cm i szerokości 35 cm - do zawieszenia aparatu telefonicznego, a 10 cm poniżej aparatu telefonicznego należy umieścić przez całą szerokość pomieszczenia półkę drewnianą głębokości 25 cm.
7)
Drzwi metalowe obite blachą i oszklone, jak w pkt 6 w szprosach od wysokości 35 cm powinny być zaopatrzone w zamek zastawkowy, olejowy automat do zamykania drzwi oraz powinny być zamykane na zatrzask kulkowy.
8)
Dach należy projektować z blachy.
9)
Podłogę należy projektować z płyt terakotowych ze spadkiem w kierunku wejścia i z otworem przy wejściu dla umożliwienia ścieku. Poziom podłogi przy ścianie naprzeciw wejścia powinien być od 3-5 cm wyższy od poziomu przy wejściu. Przed wejściem do rozmównicy należy umieścić wycieraczkę metalową.
10)
Należy zaprojektować podejście do najbliższej szafki lub studzienki sieci telefonicznej rozdzielczej na podłączenia kabla.
11)
Oświetlenie powinno być projektowane elektryczne żarowe, zasilane z najbliższej latarni ulicznej, zapalane i wygaszane równocześnie z latarnią uliczną. Lampę plafonową należy projektować z siatką ochronną.
12)
Wentylacja rozmównicy powinna być grawitacyjna poprzez otwory w drzwiach na dole i u góry.
13)
Rozmównica powinna posiadać widoczny napis "Telefon" - prześwietlony w nocy przez podłączenie do latarni ulicznej.
14)
Dopuszcza się umieszczenie na zewnątrz rozmównic: zegarów, znaków komunikacji miejskiej oraz uchwytów do dekoracji ulicznej.
VI.
Rozmównice wbudowane - samodzielne (dostępne bezpośrednio z ulicy).

Do projektowania rozmównic telefonicznych wbudowanych - samodzielnych należy stosować analogicznie wytyczne do projektowania rozmównic wolno stojących z następującymi zmianami:

1)
wytyczne zawarte w ust. V pkt 5, 10 i 14 nie mają zastosowania;
2)
nad rozmównicą należy projektować pawlacz do użytku kiosku, dyżurki lub innego lokalu sąsiadującego z rozmównicą;
3)
ściany powinny być wyłożone boazerią lub płytkami zmywalnymi, sufit tynkowany i malowany olejno;
4)
ścianę między rozmównicą a kioskiem, dyżurką lub innym lokalem sąsiednim - dla umożliwienia kontroli - należy oszklić i zabezpieczyć stałą kratą żelazną;
5)
rozmównice należy podłączyć do sieci instalacji elektrycznej i telefonicznej budynku;
6)
w rozmównicy należy przewidzieć wentylację grawitacyjną.
VII.
Rozmównice wbudowane lub umieszczone w lokalach publicznych.

Do projektowania rozmównic w lokalach publicznych należy stosować analogicznie wytyczne jak do projektowania rozmównic wolno stojących z następującymi zmianami:

1)
Rozmównice w lokalach publicznych można zaprojektować we wnękach lub jako kabiny wolno stojące.
2)
Nie należy stosować ust. V pkt 9 i 13, a do rozmównic umieszczonych we wnękach również ust. V pkt 4.
3)
Kształt rozmównic i materiał ścian zewnętrznych należy dostosować do wnętrza lokali, przy czym zaleca się, aby do wysokości 35 cm stosowane były ściany szklane w szprosach. Od tej wysokości należy w każdym razie oszklić drzwi, by zapewnić możliwość wglądu do rozmównicy z zewnątrz przez szybę.
4)
Ściany i sufit w rozmównicach projektowanych we wnękach należy wykonać w części nie oszklonej zgodnie z ust. VI pkt 3. W kabinach wolno stojących ściany i sufit należy w zasadzie projektować ze szkła lub z drzewa.
5)
Należy przewidzieć w rozmównicach izolację dźwiękochłonną.
6)
Podłoga powinna być projektowana z płyt terakotowych lub taka sama jak w danym lokalu.
7)
Nad rozmównicami należy w miarę możności zaprojektować pawlacz.
8)
Rozmównice należy podłączyć do sieci instalacji elektrycznej i telefonicznej budynku.
9)
Należy projektować zapalanie i wygaszanie światła w rozmównicy przy pomocy wyłącznika umieszczonego na zewnątrz rozmównicy.
10)
W rozmównicy należy przewidzieć wentylację grawitacyjną.