Praca ideowo-wychowawcza z młodzieżą przedpoborową i poborową oraz z żołnierzami rezerwy.

Monitor Polski

M.P.1973.50.284

Akt utracił moc

Wersja od: 23 stycznia 1980 r.

ZARZĄDZENIE Nr 84

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 2 listopada 1973 r.

w sprawie pracy ideowo-wychowawczej z młodzieżą przedpoborową i poborową oraz z żołnierzami rezerwy.

W związku z art. 17 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. z 1967 r. Nr 44, poz. 220, z 1972 r. Nr 53, poz. 342 oraz z 1973 r. Nr 27, poz. 153 i Nr 38, poz. 224) w celu zapewnienia należytej pracy ideowo-wychowawczej z przedpoborowymi i poborowymi, popularyzacji ochotniczego zgłaszania się do służby wojskowej oraz organizowania i nadania uroczystego charakteru pożegnaniom poborowych w związku z powoływaniem ich do zasadniczej służby wojskowej, jak też powitaniom żołnierzy powracających po odbyciu tej służby do miejsc zamieszkania i zakładów pracy - zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Podczas rejestracji, w okresach między rejestracją i poborem oraz w czasie poboru i po jego zakończeniu do chwili wcielenia poborowych do jednostek wojskowych naczelnicy gmin (miast i gmin), a także przewodniczący prezydiów powiatowych, miejskich i dzielnicowych rad narodowych organizują pracę ideowo-wychowawczą z młodzieżą przedpoborową.

2. Praca ideowo-wychowawcza z młodzieżą powinna być organizowana w ścisłym współdziałaniu z lokalnymi organizacjami społecznymi i młodzieżowymi, uspołecznionymi zakładami pracy, szkołami, wychowawcami oraz powiatowymi (miejskimi, dzielnicowymi) sztabami wojskowymi.

3. Do pracy ideowo-wychowawczej z młodzieżą przedpoborową i poborową należy włączyć dyrekcje średnich szkół i zasadniczych szkół zawodowych oraz poradnie wychowania zawodowego.

4. Na lekcjach wychowania obywatelskiego należy prowadzić preorientację zawodową, związaną z ochotniczą służbą wojskową.

§  2.

1. Główny wysiłek w pracy ideowo-wychowawczej z młodzieżą przedpoborową i poborową należy skupić na stosowaniu różnych form działalności propagandowo-informacyjnej w zakresie pogłębiania wśród młodzieży poczucia obywatelskiej i patriotycznej współodpowiedzialności za rozwój kraju i umacnianie jego siły obronnej, wykorzystując w tym względzie w jeszcze szerszym zakresie prasę, radio i telewizję.

2. W ramach pracy ideowo-wychowawczej (ust. 1) należy wskazywać przedpoborowym i poborowym przede wszystkim na:

1) doniosłe znaczenie powszechnego obowiązku obrony i szczególną wagę należytego spełniania obowiązku służby wojskowej stanowiącego najwyższą formę przygotowania do obrony kraju, zapoznając ich przy tym z celami, zadaniami, charakterem, bogatymi tradycjami i życiem Ludowego Wojska Polskiego oraz prawami i obowiązkami poborowych, żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową, a także członków ich rodzin,

2) możliwości ochotniczego zgłaszania się do akademii wojskowych, wyższych szkół oficerskich, szkół chorążych i szkół podoficerskich, pełnienia zasadniczej służby wojskowej, długoterminowej zasadniczej służby wojskowej i szkolenia w zawodach przydatnych na potrzeby wojska w ramach przysposobienia obronnego młodzieży pozaszkolnej, informując jednocześnie o wymaganiach werbunku i warunkach przyjęcia oraz charakterze pełnienia służby i odbywania szkolenia,

3) możliwość uzyskania zawodu w związku ze służbą wojskową oraz zatrudnienia po odbyciu służby na danym terenie, z uwzględnieniem określonych zawodów,

4) konieczność terminowego stawiennictwa w jednostce wojskowej oraz konsekwencje, jakie mogą wyniknąć w razie naruszenia tego obowiązku dla poborowego, przebiegu jego służby oraz jednostki wojskowej w zakresie sprawnego przeprowadzenia wcielenia,

5) konieczność kulturalnego zachowania się w drodze do jednostki wojskowej oraz godnego reprezentowania swego regionu, miejscowości, zakładu pracy w czasie pełnienia służby wojskowej,

6) potrzebę utrzymywania kontaktów z dotychczasowym środowiskiem w czasie odbywania służby.

§  3.

1. Zobowiązuje się naczelników gmin (miast i gmin) do organizowania, w zależności od warunków i liczby poborowych (powyżej 20), uroczystych, grupowych wyjazdów poborowych wezwanych do stawienia się przed komisją poborową.

2. Obowiązek organizowania wyjazdów, stosownie do istniejących warunków i potrzeb, dotyczy również przewodniczących prezydiów miejskich rad narodowych w miastach nie stanowiących powiatów, w których nie działają powiatowe komisje poborowe.

3. Udział osób oraz wykorzystanie środków transportowych do organizowania wyjazdów (ust. 1) może następować w ramach świadczeń osobistych i rzeczowych, na zasadach i w trybie określonym w przepisach o powszechnym obowiązku obrony.

§  4.

1. Naczelnicy gmin (miast i gmin) oraz przewodniczący prezydiów miejskich i dzielnicowych rad narodowych organizują wspólnie z uspołecznionymi zakładami pracy, w których są zatrudnione mniejsze grupy poborowych, uroczyste pożegnania osób powołanych do odbycia zasadniczej służby wojskowej, nadając tym pożegnaniom aspekt wychowawczy.

2. Uroczyste pożegnania w zakładach pracy zatrudniających większą liczbę poborowych powołanych do służby wojskowej organizują i przeprowadzają kierownicy tych zakładów.

3. Uroczyste pożegnania należy organizować w czasie wolnym od pracy, na kilka dni przed terminem stawiennictwa poborowych w jednostkach wojskowych.

4. W czasie uroczystych pożegnań należy w szczególności:

1) wyrazić uznanie dla poborowych za ich działalność w organizacjach społecznych i młodzieżowych, osiągane wyniki w pracy, w działalności społeczno-obronnej i sportach obronnych oraz wzorową, patriotyczno-obywatelską postawę w swoim środowisku,

2) wskazywać na konieczność wzorowego wypełniania obowiązków żołnierskich oraz na uprawnienia żołnierzy i członków ich rodzin, związane z odbywaniem służby wojskowej,

3) wskazać okoliczności związane z powołaniem do służby wojskowej, o których mowa w § 2.

5. Uroczyste pożegnania poborowych należy przeprowadzać w ścisłym współdziałaniu z organizacjami, instytucjami, organami i wychowawcami, o których mowa w § 1 ust. 1. Na uroczyste pożegnania należy zapraszać żołnierzy rezerwy cieszących się dużym autorytetem w danym środowisku.

§ 5. Uspołecznione zakłady pracy są obowiązane udzielać pracownikom powołanym do zasadniczej służby wojskowej lub na ćwiczenia wojskowe zwolnień z pracy na czas niezbędny do załatwienia spraw osobistych i rodzinnych oraz zwolnić ich z zakładu pracy w takim czasie, aby mogli w terminie stawić się w jednostce.

§ 6. W celu pogłębienia i umocnienia więzi społeczeństwa z wojskiem oraz patriotycznego wychowania młodzieży zaleca się prezydiom rad narodowych, organizacjom społecznym i młodzieżowym utrzymywanie stałych kontaktów z żołnierzami pełniącymi zasadniczą służbę wojskową.

§  7.

1. Naczelnicy gmin (miast i gmin) oraz kierownicy zakładów pracy organizują we współdziałaniu z organizacjami społecznymi i młodzieżowymi, radami zakładowymi oraz terenowymi sztabami wojskowymi uroczyste powitania żołnierzy rezerwy powracających po odbyciu zasadniczej służby wojskowej do miejsc zamieszkania lub zakładów pracy.

2. W czasie uroczystych powitań należy zapoznać powracających żołnierzy rezerwy:

1) ze zmianami, jakie nastąpiły w czasie odbywania przez nich służby wojskowej na terenie zamieszkania lub zakładu pracy,

2) z możliwościami zatrudnienia ich, przy uwzględnieniu nabytych lub podwyższonych kwalifikacji zawodowych w czasie służby wojskowej, jak też perspektywami rozwoju regionu lub zakładu pracy,

3) z możliwościami kształcenia dla pracujących na poziomie średnim lub wyższym,

4) z potrzebą włączenia się żołnierzy rezerwy do pracy w organizacjach społecznych i zawodowych, między innymi do pracy społecznej w Lidze Obrony Kraju, udziału w klubach specjalistycznych (motorowych, wodnych, łączności, strzeleckich) oraz w sportach obronnych prowadzonych przez Ligę.

§ 8. 1 (uchylony).

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 8 uchylony przez § 16 pkt 2 zarządzenia nr 1 z dnia 11 stycznia 1980 r. w sprawie obowiązków zakładów pracy i szkół w zakresie prowadzenia ewidencji osób podlegających obowiązkowi służby wojskowej oraz współdziałania w tych sprawach z organami wojskowymi i cywilnymi (M.P.80.1.3) z dniem 23 stycznia 1980 r.