Powołanie Inspekcji Cen.

Monitor Polski

M.P.1982.7.38

Akt utracił moc
Wersja od: 19 lutego 1982 r.

UCHWAŁA Nr 28
RADY MINISTRÓW
z dnia 27 stycznia 1982 r.
w sprawie powołania Inspekcji Cen.

W celu zapewnienia ochrony interesów ludności oraz przeciwdziałaniu ujemnym zjawiskom, występującym w dziedzinie ustalania i stosowania cen, na podstawie art. 2 i art. 7 ust. 2 pkt 3 dekretu z dnia 3 czerwca 1953 r. o ustalaniu cen, opłat i stawek taryfowych (Dz. U. Nr 31, poz. 122) Rada Ministrów uchwala, co następuje:
Tworzy się Inspekcję Cen w Państwowej Komisji Cen i inspekcje cen w okręgowych oddziałach Państwowej Komisji Cen.
1.
Inspekcją Cen w Państwowej Komisji Cen kieruje Główny Inspektor Cen, a inspekcjami cen w okręgowych oddziałach Państwowej Komisji Cen kierują okręgowi inspektorzy cen.
2.
Głównego Inspektora Cen oraz okręgowych inspektorów powołuje i odwołuje Przewodniczący Państwowej Komisji Cen.
Do zadań Inspekcji Cen należy:
1)
kontrola prawidłowości sporządzania kalkulacji cen urzędowych i regulowanych, w szczególności kosztów, zysku, podatku obrotowego, dotacji przedmiotowych i marż handlowych,
2)
kontrola przestrzegania zasad ustalania cen regulowanych,
3)
kontrola poziomu cen umownych i wolnych oraz kosztów i rentowności wyrobów i usług, na które są ustalane te ceny,
4)
sprawdzanie stosowania cen oraz ich uwidaczniania w jednostkach handlowych i usługowych,
5)
sporządzanie okresowych ocen stanu dyscypliny ustalania cen przez sprzedawców wyrobów i usług.
1.
Inspektorzy Inspekcji Cen przeprowadzają kontrolę cen u producentów i sprzedawców uspołecznionych i nie uspołecznionych, z wyjątkiem jednostek organizacyjnych, podległych Ministrom Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych.
2.
Inspektorzy Inspekcji Cen mają prawo żądać od jednostek kontrolowanych przedstawienia danych obrazujących kształtowanie się cen, kosztów i rentowności (w zakresie nie wynikającym ze sprawozdań statystycznych), jak też sporządzenia kalkulacji kosztów wybranych wyrobów lub usług.
Szczegółowy zakres działania Inspekcji Cen, jej organizację wewnętrzną oraz zasady i tryb postępowania przy przeprowadzaniu kontroli określa Przewodniczący Państwowej Komisji Cen.
W realizacji zadań kontroli Inspekcja Cen współdziała z terenowymi organami administracji państwowej, organami kontroli finansowej i resortowej oraz kontroli społecznej, a także z innymi organizacjami działającymi na rzecz ochrony interesów ludności. W szczególności Inspekcja Cen współdziała z Państwową Inspekcja Handlową w zakresie kontroli stosowania cen w handlu, usługach i gastronomii oraz z Polskim Komitetem Normalizacji, Miar i Jakości w zakresie kontroli jakości wyrobów.
Jednostki organizacyjne, do których zakresu działania należą sprawy kontroli poziomu jakości towarów i usług, są obowiązane na zlecenie Inspekcji Cen dokonywać ekspertyz i wydawać opinie lub orzeczenia o poziomie jakości badanych towarów lub usług, jeżeli jest to konieczne do stwierdzenia, czy ceny są ustalane i stosowane w sposób prawidłowy.
1.
Inspektorzy Inspekcji Cen są uprawnieni do:
1)
wstępu do pomieszczeń i obiektów jednostki kontrolowanej,
2)
wglądu do dokumentów i dowodów oraz żądania wyjaśnień ustnych lub pisemnych,
3)
zabezpieczania niezbędnych dokumentów i dowodów.
2.
Do przeprowadzenia kontroli spraw i dokumentów zakwalifikowanych jako tajne konieczne jest oddzielne upoważnienie.
1.
W razie stwierdzenia, że jednostka kontrolowana:
1)
ustaliła cenę regulowaną niezgodnie z obowiązującymi zasadami,
2)
przedstawiła nierzetelną kalkulację do ustalenia ceny urzędowej, co spowodowało ustalenie tej ceny na zbyt wysokim poziomie,
3)
pobrała cenę wyższą od obowiązującej,

Inspekcja Cen stosuje sankcje finansowe w postaci nałożenia obowiązku odprowadzenia do budżetu państwa kwoty w wysokości 150% osiągniętego w ten sposób zysku nieprawidłowego. Kwotę podlegającą odprowadzeniu do budżetu zmniejsza się odpowiednio w razie zwrócenia nadpłaty poszkodowanym.

2.
Zasady obliczania zysku nieprawidłowego określają przepisy § 13 uchwały nr 243 Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1981 r. w sprawie zasad działalności przedsiębiorstw państwowych w 1982 r. (Monitor Polski Nr 32, poz. 287).
3.
Od decyzji ustalającej kwotę zysku nieprawidłowego, wydanej przez okręgową inspekcję cen, przysługuje odwołanie do Przewodniczącego Państwowej Komisji Cen.
Przepisy § 9 stosuje się odpowiednio przy przeprowadzaniu kontroli cen przez organy kontroli finansowej.
1.
W razie stwierdzenia nieprawidłowości Główny Inspektor Cen lub okręgowi inspektorzy cen wydają decyzje, o których mowa w § 9 ust. 3, oraz zalecenia pokontrolne kierownikom jednostek kontrolowanych, dotyczące stosowania prawidłowych cen oraz podjęcia innych działań zapewniających eliminowanie stwierdzonych nieprawidłowości.
2.
Na podstawie wyników przeprowadzonych kontroli Przewodniczący Państwowej Komisji Cen może wprowadzić obowiązek stosowania - zamiast cen wolnych lub umownych - cen regulowanych, a także zastosować inne obostrzenia w zakresie ustalania i stosowania cen.
3.
Przewodniczący Państwowej Komisji Cen występuje do ministra o zastosowanie sankcji służbowych wobec kierownika jednostki gospodarczej, w której ustalono ceny z rażącym naruszeniem obowiązujących zasad lub interesu społecznego.
1.
Inspektorom Inspekcji Cen wykonującym czynności związane z kontrolą cen przysługuje dodatkowo wynagrodzenie funkcyjne przewidziane w przepisach w sprawie resortowej kontroli działalności gospodarczej państwowych jednostek organizacyjnych.
2.
Inspektorom Inspekcji Cen mogą być przyznawane specjalne nagrody za szczególną efektywność w działalności kontrolnej. Regulamin przyznawania tych nagród ustala Przewodniczący Państwowej Komisji Cen.
Minister Finansów zapewni środki z budżetu centralnego na pokrycie wydatków związanych z działalnością Inspekcji Cen.
Traci moc uchwała nr 79 Rady Ministrów z dnia 2 kwietnia 1976 r. w sprawie kontroli cen (Monitor Polski Nr 19, poz. 84).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.