Posiadanie i budowa przez urzędy, instytucje i jednostki gospodarki uspołecznionej własnych stacji obsługi i warsztatów samochodowych.

Monitor Polski

M.P.1950.A-131.1633

Akt utracił moc

Wersja od: 19 grudnia 1950 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 19 października 1950 r.

w sprawie posiadania i budowy przez urzędy, instytucje i jednostki gospodarki uspołecznionej własnych stacji obsługi i warsztatów samochodowych.

Na podstawie art. 2 pkt. 1), 4) i 6) dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o organizacji administracji i gospodarki motoryzacyjnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 58) oraz w wykonaniu uchwały Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1949 r. w sprawie obsługi technicznej samochodów zarządza się, co następuje:

§ 1. W myśl postanowień pkt. 2 lit. D oraz pkt. 8 lit. A uchwały Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1949 r. w sprawie obsługi technicznej samochodów, urzędy, instytucje oraz jednostki gospodarki uspołecznionej mogą prowadzić stacje obsługi i warsztaty dla obsługi własnych samochodów, zwane dalej krótko "własnymi zakładami samochodowymi", tylko w warunkach określonych w niniejszym zarządzeniu.

§ 2. Istniejące w dniu wejścia w życie niniejszego zarządzenia oraz wybudowane i rozbudowane z kredytów inwestycyjnych na rok 1950 własne zakłady samochodowe pozostają we własnym użytkowaniu jednostek, wymienionych w § 1:

1) na czas nieokreślony, o ile:

a) zakład znajduje się w miejscowości, nie objętej planem rozbudowy publicznej stacji obsługi Centrali Handlowej Przemysłu Motoryzacyjnego "Motozbyt", zwanej dalej w skrócie "Motozbyt",

b) zakład nie odpowiada warunkom prowadzenia w nim publicznej obsługi, ani nie może być w łatwy i opłacalny sposób dostosowany do potrzeb takiej obsługi;

2) na czas określony przez Ministerstwo Komunikacji, o ile zakład, określony w pkt. 1) lit. b) może być dostosowany do potrzeb publicznej obsługi w sposób łatwy i opłacalny.

§  3.

1. W przypadku stwierdzonego niewłaściwego wykorzystania własnych zakładów samochodowych Ministerstwo Komunikacji powoła każdorazowo komisję, która ustali sposób celowego ich wykorzystania lub też postawi wniosek o ich przekazanie innemu użytkownikowi.

2. W skład komisji oprócz przedstawiciela Ministerstwa Komunikacji (Departamentu Samochodowego) jako przewodniczącego wejdą przedstawiciele: Centralnego Biura Studiów i Projektów Komunikacji, zwanego dalej w skrócie "Centralne Biuro", terenowo właściwej wojewódzkiej rady narodowej, jak również każdorazowego obecnego użytkownika zakładu, jego władzy centralnej oraz użytkownika przewidywanego.

§ 4. Wzajemne przekazywanie zakładów przez urzędy, instytucje i przedsiębiorstwa państwowe, jeżeli chodzi o nieruchomości, winno odbywać się zgodnie z obowiązującymi przepisami.

§ 5. Na budowę nowych i rozbudowę istniejących własnych zakładów samochodowych z kredytów inwestycyjnych na rok 1951 i dalsze lata należy przed zatwierdzeniem kredytów przez Państwową Komisję Planowania Gospodarczego uzyskać zezwolenie Ministerstwa Komunikacji (Departament Samochodowy).

§  6.

1. Dla uzyskania zezwolenia, o którym mowa w § 5, inwestor przedkłada Ministerstwu Komunikacji do zatwierdzenia wniosek w 2 egzemplarzach z następującymi danymi:

1) nazwa i adres inwestora;

2) władza nadrzędna inwestora;

3) dokładne określenie zamierzonej budowli samochodowej (np. nowa budowa, rozbudowa, nadbudowa, adaptacja itp.), jej związku z ogólną inwestycją budowlaną (np. budowla wolno stojąca w komplecie innych budynków istniejących - projektowanych w podziemiu - w poziomie itp.);

4) określenie przeznaczenia zamierzonej budowli (np. zajezdnia, stacja obsługi, garaż, warsztat itp.);

5) dotychczasowy sposób dokonywanej obsługi technicznej oraz parkowania samochodów;

6) czy i jakie urządzenia i wyposażenie zostaną zwolnione lub przeznaczone dla innych celów w związku z projektowaną inwestycją;

7) określenie charakteru pracy zakładu pod kątem widzenia ruchu obsługiwanych samochodów, a mianowicie:

a) ilość obsługiwanych samochodów z podziałem na rodzaje, marki i typy w chwili składania wniosku i w planie na następne lata,

b) ogólny przebieg roczny w km dla poszczególnych grup samochodów w chwili składania wniosku i w planie na następne lata,

c) okresy kwartalne lub miesięczne pracy taboru oraz w których okresach tabor korzysta z projektowanej inwestycji;

d) charakterystyka pracy poszczególnych grup samochodów (np. transport drogowy, budowlany itp.),

e) natężenie wyjazdu i zjazdu do zajezdni w układzie godzinowym jednej doby,

f) ilość samochodów do garażowania w projektowanym zakładzie samochodowym w chwili składania wniosku i w planie na następne lata,

g) ilość samochodów do obsługi w projektowanym zakładzie samochodowym w chwili składania wniosku i w planie na następne lata.

2. Dane, wymienione w ust. 1, powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę inwestora oraz zaopiniowane pod względem potrzeby lokalizacji i urbanistycznego rozwiązania przez prezydium wojewódzkiej rady narodowej.

§ 7. Zatwierdzone dane, o których mowa w § 6, są podstawą do opracowania przez inwestora założeń do projektu, określonego w rozdziale II § 42 instrukcji Nr 20 Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§  8.

1. Wykonanie dokumentacji technicznej inwestor zleci Centralnemu Biuru.

2. W przypadku projektowania budowli o innym przeznaczeniu, w których pomieszczenia samochodowe są tylko częścią składową budowli, inwestor zleci Centralnemu Biuru wykonanie samej dokumentacji technologicznej pomieszczeń samochodowych.

§ 9. Zgodnie z instrukcją Nr 20 Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, rozdział VIII "Zasady zatwierdzania dokumentacji technicznej" § 232, w skład Komisji Ocen Projektów Inwestycyjnych (K. O. P. I.) na poszczególnych szczeblach inwestorów wchodzi:

a) do komisji oceny projektów inwestycyjnych dla głównych inwestorów - przedstawiciel wojewódzkiej rady narodowej - wydział komunikacyjny,

b) do komisji oceny projektów inwestycyjnych dla naczelnych inwestorów - przedstawiciel Ministerstwa Komunikacji (Departament Samochodowy),

c) do komisji oceny projektów inwestycyjnych dla centralnych inwestorów - przedstawiciel Ministerstwa Komunikacji (Departament Samochodowy).

§ 10. Wyposażenie własnych zakładów samochodowych w urządzenia techniczne i techniczno-instalacyjne oraz przyjęcie przez "Motozbyt" zlecenia na ich zakup za granicą wymaga zezwolenia Ministerstwa Komunikacji (Departament Samochodowy).

§ 11. Dla uzyskania zezwolenia, o którym mowa w § 10, należy przedłożyć Ministerstwu Komunikacji zapotrzebowanie dla danej budowli samochodowej, które powinno zawierać:

1) stan ilościowy taboru z podziałem na rodzaje (markę, typ), przeznaczonego dla danej budowli samochodowej,

2) średni przebieg roczny grup samochodów według rodzaju,

3) stan i ilość posiadanych urządzeń i wyposażenia danej budowli samochodowej,

4) numer zatwierdzonego wniosku inwestycyjnego i posiadane kredyty na zakup,

5) plan sytuacyjny oraz plan technologiczny budowli samochodowej, dla której opracowano zapotrzebowanie.

§ 12. Zarządzenie niniejsze nie dotyczy stacji obsługi i warsztatów będących w dyspozycji jednostek, podległych Ministrom: Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego.

§ 13. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Monitorze Polskim.