Pomoc zapobiegawczo-lecznicza dla studentów szkół wyższych.

Monitor Polski

M.P.1956.28.384

Akt utracił moc

Wersja od: 13 kwietnia 1956 r.

UCHWAŁA NR 101

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 22 lutego 1956 r.

w sprawie pomocy zapobiegawczo-leczniczej dla studentów szkół wyższych.

Na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki (Dz. U. z 1952 r. Nr 6, poz. 38) Prezydium Rządu uchwala, co następuje:

§  1.

1. Uchwała dotyczy pomocy zapobiegawczo-leczniczej dla studentów szkół wyższych, słuchaczy studiów przygotowawczych przy tych szkołach, aspirantów naukowych i artystycznych, zwanych dalej "studentami", oraz członków rodzin tych osób.

2. Za członków rodziny studenta uważa się pozostających na jego wyłącznym utrzymaniu małżonka oraz dzieci (własne, przysposobione lub przyjęte na wychowanie) w wieku do lat 16, a jeżeli uczą się w szkołach - w wieku do lat 24.

§ 2. Minister Zdrowia:

1) zapewni studentom oraz członkom ich rodzin pomoc leczniczo-zapobiegawczą w zakresie i na warunkach przewidzianych dla pracowników;

2) zapewni studentom zwrot kosztów przejazdu w razie skierowania do sanatorium przeciwgruźliczego oraz w razie skierowania na rachunek budżetu Państwa w części dotyczącej Ministerstwa Zdrowia - do sanatorium uzdrowiskowego;

3) zorganizuje w miejscowościach, w których są szkoły wyższe, zakłady leczniczo-zapobiegawcze dla studentów.

§ 3. Ministrowie Zdrowia oraz Pracy i Opieki Społecznej - każdy w swoim zakresie działania - zapewnią studentom i członkom ich rodzin zaopatrzenie w środki pomocnicze przeciwko zniekształceniu i kalectwu oraz protezy na warunkach przewidzianych dla pracowników.

§ 4. Ministrowie, którym podlegają szkoły wyższe, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia:

1) zapewnią studentom chorym, lecz mogącym się uczyć bez uszczerbku dla zdrowia, dostosowane do wskazań lekarskich:

a) pomieszczenia mieszkalne w ramach organizacyjnych domów (internatów) studenckich oraz

b) wyżywienie według norm obowiązujących w zakładach leczniczych, odpowiadających rodzajowi schorzenia, za opłatą, której wysokość nie przekroczy opłat za całodzienne posiłki w stołówkach studenckich,

2) nałożą na studentów obowiązek poddawania się pod rygorem kar dyscyplinarnych okresowym badaniom lekarskim, przeprowadzanym przez zakłady leczniczo-zapobiegawcze dla studentów.

§ 5. Plany inwestycyjne szkół wyższych powinny uwzględniać budowę nowych pomieszczeń zakładów leczniczo-zapobiegawczych dla studentów oraz rozbudowę i adaptację dotychczas istniejących.

§ 6. Projekty wstępne budynków i pomieszczeń, o których mowa w § 4 pkt 1 lit. a) oraz w § 5, powinny być uzgodnione z Ministrem Zdrowia.

§ 7. Minister Zdrowia zapewni zakładom leczniczo-zapobiegawczym dla studentów:

1) obsadę personalną - z wyjątkiem personelu obsługi,

2) wyposażenie w sprzęt lekarski oraz

3) zaopatrzenie w leki i środki opatrunkowe stosowane przy wykonywaniu zabiegów leczniczych.

§ 8. Szkoły wyższe zapewnią zakładom leczniczo-zapobiegawczym dla studentów personel administracyjno-gospodarczy, pomieszczenia, urządzenia i sprzęt nielekarski, oświetlenie, utrzymanie czystości i porządku oraz zaspokojenie innych potrzeb gospodarczych.

§. 9.

Rektorzy szkół wyższych oraz kierownicy zakładów leczniczo-zapobiegawczych dla studentów obowiązani są do ścisłej współpracy w zakresie ochrony zdrowia studentów oraz przygotowywania i wykonywania planów pracy i usprawnienia pracy zakładów leczniczo-zapobiegawczych dla studentów.

§ 10. Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Zdrowia, Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej, ministrom sprawującym nadzór nad szkołami wyższymi oraz Ministrowi Finansów.

§ 11. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.