Polityka zagraniczna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Monitor Polski

M.P.1989.5.48

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 lutego 1989 r.

UCHWAŁA

SEJMU POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

z dnia 24 lutego 1989 r.

w sprawie polityki zagranicznej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, po wysłuchaniu informacji Ministra Spraw Zagranicznych oraz przeprowadzeniu obszernej i dogłębnej debaty poselskiej na temat sytuacji w świecie oraz polskiej polityki zagranicznej, stwierdza, że obecna sytuacja międzynarodowa charakteryzuje się przyspieszeniem przemian, ożywieniem stosunków Wschód-Zachód oraz pojawieniem się nowych wyzwań globalnych, które w warunkach rosnącej współzależności świata dotyczą całej ludzkości.

Pozytywnym czynnikiem przemian jest przebudowa w Związku Radzieckim. Program głębokiej przebudowy stosunków międzynarodowych, przedstawiony na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych przez Sekretarza Generalnego KC KPZR Michaiła Gorbaczowa, stawia przed wszystkimi państwami, przed całą społecznością międzynarodową nowe istotne wyzwania.

Sejm z satysfakcją stwierdza, że przemiany międzynarodowe przyczyniają się do poprawy zewnętrznych warunków realizacji polskich interesów narodowych. Dlatego też osią polityki zagranicznej winno być pozyskiwanie międzynarodowego poparcia dla reform politycznych i gospodarczych oraz poprawa sytuacji płatniczej kraju w taki sposób, aby umożliwić niezakłócony rozwój gospodarczy naszego państwa i utrzymać poziom życia jego obywateli.

Sejm przywiązuje szczególną wagę do rozwoju wszechstronnych stosunków z ZSRR i pozostałymi państwami socjalistycznymi, umacniania Układu Warszawskiego, a zwłaszcza jego funkcji politycznych, oraz do przebudowy struktury i mechanizmów współpracy Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w celu szerszego wykorzystywania dźwigni ekonomicznych oraz otwarcia na świat i procesy w nim zachodzące.

Sejm opowiada się za kontynuacją polityki otwarcia i aktywności na wszystkich azymutach wobec państw zachodnich. Dotyczy to zwłaszcza stosunków Polski ze Stanami Zjednoczonymi oraz państwami Europy Zachodniej.

Szczególne znaczenie Sejm przywiązuje do aktywizacji polskiej polityki europejskiej, do działań na rzecz przezwyciężania podziałów Europy oraz do tworzenia przesłanek do budowy wspólnego europejskiego domu. Ważną rolę w umacnianiu procesu ogólnoeuropejskiej współpracy spełniała Konferencja Przewodniczących Parlamentów Europy, Stanów Zjednoczonych i Kanady, zorganizowana z inicjatywy Sejmu w listopadzie ubiegłego roku w Warszawie. Konferencja ta zakończyła się pełnym sukcesem. Działalność międzynarodowa Sejmu stanowi istotne wsparcie w realizacji polityki zagranicznej naszego państwa. Odnosi się to zarówno do licznych kontaktów parlamentarnych z wieloma krajami wszystkich regionów świata, jak i organizacjami międzynarodowymi, między innymi parlamentem europejskim i Zgromadzeniem Parlamentarnym Rady Europy. Sejm wyraża przekonanie o konieczności zasadniczej poprawy stosunków z Republiką Federalną Niemiec na gruncie umowy poczdamskiej i układu z 7 grudnia 1970 r., powrotu do tradycyjnie bliskich więzi z Francją, rozwoju współpracy i zbliżenia z innymi państwami zachodnioeuropejskimi oraz z EWG, przyspieszenia normalizacji stosunków z Watykanem.

Sejm podkreśla z satysfakcją, że zakończone w styczniu br. Wiedeńskie Spotkanie KBWE przyniosło wiele nowatorskich rozwiązań, stworzyło nowe możliwości intensyfikowania ogólnoeuropejskiej współpracy. Sejm opowiada się za pełną realizacją postanowień dokumentu końcowego tej konferencji.

Sejm wyraża przekonanie o konieczności utrzymania wysokiej aktywności Polski w dziedzinie rozbrojenia, a zwłaszcza w zbliżających się rokowaniach 23 państw Układu Warszawskiego i NATO o konwencjonalnych siłach zbrojnych oraz 35 państw KBWE o nowych środkach budowy zaufania. Polskim wkładem w poszukiwanie optymalnych rozwiązań rozbrojeniowych jest plan zmniejszania zbrojeń i zwiększania zaufania w Europie Środkowej, którego realizacja - wraz z rozpoczęciem nowych rokowań - wejdzie w stadium negocjacyjne.

Sejm opowiada się także za aktywizacją współpracy, zwłaszcza gospodarczej, z krajami rozwijającymi się.

Sejm stoi na stanowisku, że w polskiej polityce zagranicznej ważne miejsce powinny zajmować otwarta polityka wobec polskiego wychodźstwa oraz skuteczna ochrona interesów prawnych i ekonomicznych obywateli polskich przebywających za granicą.

Sejm wyraża głębokie przeświadczenie, że proces reform wewnętrznych w Polsce i związane z nim nierozłącznie dążenie do porozumienia narodowego dostarczają polskiej polityce zagranicznej cennych atutów, pozwalają jej odzyskiwać ofensywność, a jednocześnie skuteczniej niż dotychczas tworzyć pozytywne warunki zewnętrzne dla naszej przebudowy wewnętrznej.

Ze swej strony Sejm będzie nadal niezmiennie wspierać politykę zagraniczną państwa na wszystkich płaszczyznach kontaktów międzyparlamentarnych.