§ 1. - Podwyższenie najniższych rent.

Monitor Polski

M.P.1967.23.107

Akt utracił moc

Wersja od: 24 kwietnia 1967 r.

§  1.

1. Kwoty określające wysokość najniższych rent ustalone w przepisach:

- dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 97 i z 1965 r. Nr 14, poz. 98),

- dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 98 i Nr 36, poz. 164, z 1959 r. Nr 14, poz. 75, z 1961 r. Nr 6, poz. 39 i z 1965 r. Nr 14, poz. 98),

- dekretu z dnia 19 stycznia 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 55, poz. 273),

podwyższa się do wysokości:

1) 1.500 zł - dla rent inwalidzkich I grupy z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową,

2) 850 zł - dla rent inwalidzkich II grupy z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową,

3) 520 zł - dla rent inwalidzkich III grupy z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej albo pozostającego w związku ze służbą wojskową,

4) 400 zł - dla rent inwalidzkich III grupy z tytułu inwalidztwa powstałego z innych przyczyn niż wymienione w pkt 3, jeżeli rencista ukończył wiek: mężczyzna 55 lat, kobieta 50 lat,

5) 520 zł - dla rent rodzinnych po osobach zmarłych wskutek przyczyn wymienionych w pkt 3,

6) 500 zł - dla rent rodzinnych po osobach zmarłych wskutek innych przyczyn niż wymienione w pkt 3.

2. Kwoty najniższych rent inwalidzkich wymienionych w ust. 1 pkt 2-4 podwyższa się do wysokości tam określonej, jeżeli rencista nie jest zatrudniony i nie posiada dochodów z innych źródeł.