Podstawy ustalania wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na etatach sprzątaczek.

Monitor Polski

M.P.1955.84.997

Akt utracił moc

Wersja od: 7 marca 1958 r.

UCHWAŁA NR 705

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 3 września 1955 r.

w sprawie podstaw ustalania wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na etatach sprzątaczek. ^*

W celu uregulowania podstaw ustalania wynagrodzenia etatowych pracowników zatrudnionych przy sprzątaniu - Prezydium Rządu uchwala, co następuje:

§ 1. Podstawy ustalania wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na etatach sprzątaczek w jednostkach administracji państwowej oraz w jednostkach gospodarki uspołecznionej (z wyłączeniem zatrudnionych w działach - oddziałach produkcji) określa się zgodnie z załącznikiem do niniejszej uchwały.

§ 2. Upoważnia się Prezesa Państwowej Komisji Etatów w porozumieniu z Ministrem Finansów do ustalenia zasad organizacji sprzątania w jednostkach, dla których nie są przewidziane etaty sprzątaczek, i sposobu opłacania czynności związanych z utrzymywaniem czystości w tych jednostkach, jak również do ustalenia zasad, na jakich sprzątanie może być poruczane woźnym zamiast zatrudniania etatowych sprzątaczek.

§ 3. Centralnemu Związkowi Spółdzielczemu zaleca się wprowadzenie w przedsiębiorstwach spółdzielczych analogicznych zasad ustalania wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych przy sprzątaniu.

§ 4. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

PODSTAWY USTALANIA WYNAGRODZENIA PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH PRZY SPRZĄTANIU

§ 1. Pracownicy zatrudnieni przy sprzątaniu powinni w czasie 8-godzinnego dnia pracy wykonać ustaloną normę pracy. Normę pracy określa się wielkością pomieszczenia do sprzątania.

§  2.

1. Norma określona w § 1 powinna się kształtować w granicach 320-480 m² pomieszczeń do sprzątania w czasie 8-godzinnego dnia pracy.

2. Norma pracy ustalona wielkością pomieszczeń obejmuje obowiązek sprzątania ruchomości i urządzeń znajdujących się w sprzątanych pomieszczeniach. Za sprzątanie tych ruchomości i urządzeń nie przysługuje odrębne wynagrodzenie.

§ 3. W zależności od rodzaju pomieszczeń sprzątanych przyjmuje się:

1) 1 m² pomieszczenia biurowego (jedno i wieloosobowe pokoje, sale biurowe, hale maszyn, sale konferencyjne) za równoważnik 1 m² normy pracy,

2) 1 m² pomieszczenia reprezentacyjnego (gabinety ministrów, wiceministrów i osób zajmujących stanowiska równorzędne oraz inne pomieszczenia uznane za reprezentacyjne decyzją ministra lub kierownika centralnego urzędu) - za równoważnik 1,20 m² normy pracy,

3) 1 m² pomieszczenia komunikacyjnego i gospodarczego (halle, korytarze, poczekalnie, klatki schodowe, windy, przedsionki): a)

z dywanami i chodnikami - za równoważnik 0,65 m² normy pracy,

b) bez dywanów i chodników - za równoważnik 0,55 m² normy pracy,

4) 1 m² pomieszczenia sanitarnego (toalety, umywalnie, łazienki itp.) - za równoważnik 1,25 m² normy pracy.

§ 4. Normę pracy określa właściwy minister (kierownik centralnego urzędu) dla podległych mu jednostek, z tym że dla jednostek, dla których normy zatrudnienia ustala Państwowa Komisja Etatów, określenie normy pracy następuje w porozumieniu z Prezesem Państwowej Komisji Etatów.

§  5.

1. Wysokość wynagrodzenia pracowników zatrudnionych przy sprzątaniu w pełnym wymiarze ustawowego czasu pracy za wykonanie normy pracy określają układy zbiorowe lub inne przepisy.

2. Za sprzątanie w ustawowym czasie pracy dodatkowej powierzchni ponad normę pracy przysługuje pracownikowi dodatkowe wynagrodzenie, które oblicza się procentowo w wysokości odpowiadającej stosunkowi faktycznie sprzątanej powierzchni do powierzchni ustalonej normą pracy.

§  6.

1. Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze ustawowego czasu pracy otrzymują taką część wynagrodzenia za pracę w pełnym wymiarze ustawowego czasu pracy, jaka odpowiada stosunkowi faktycznie sprzątanego pomieszczenia do obowiązującej normy pracy.

2. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze ustawowego czasu pracy nie przysługują deputaty branżowe i zniżki kolejowe, natomiast przysługują im uprawnienia w zakresie ubezpieczeń społecznych z wyjątkiem zasiłków rodzinnych.

§ 7. Administracja zakładu pracy:

1) określi obowiązek osób zatrudnionych przy sprzątaniu w sposób zabezpieczający czystość i porządek pomieszczeń,

2) przydzieli każdemu pracownikowi zatrudnionemu przy sprzątaniu powierzchnię, za której czystość pracownik ten jest odpowiedzialny.

§ 8. W razie stwierdzenia przez administrację, że stan czystości z winy sprzątającego nie jest zadowalający, administracja ma prawo po uprzednim bezskutecznym upomnieniu zmniejszyć wynagrodzenie pracownika za dany miesiąc o 10%, ponadto może zmniejszyć wielkość sprzątanej powierzchni, tak jednak aby powierzchnia sprzątana przez pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze ustawowego czasu pracy nie była mniejsza od ustalonej normy pracy.

§ 9. Pracownik może wystąpić o zwiększenie powierzchni sprzątanej w przypadku nienagannego wykonywania czynności co najmniej przez dwa miesiące, z tym że przydzielona powierzchnia nie może przekraczać 700 m².

§  10.

1. Przepisy § 8 wchodzą w życie po wprowadzeniu odpowiednich postanowień do obowiązujących umów o pracę.

2. Obowiązujące umowy o pracę powinny być odpowiednio zmienione w okresie czterech miesięcy od dnia wejścia w życie uchwały.

§ 11. W roku 1955 wyżej określone podstawy ustalania wynagrodzenia za sprzątanie nie mogą wpłynąć na przekroczenie przyznanych na ten cel kredytów.

^* Z dniem 7 marca 1958 r. nin. uchwała przestaje obowiązywać w stosunku do pracowników, do ktrórych odnoszą się przepisy §§ 4, 5, 6 i 9 uchwały nr 50 Rady Ministrów z dnia 7 marca 1958 r. w sprawie płac w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych (M.P.58.20.125), zgodnie z § 15 ust. 2 pkt 15 powołanej uchwały.