Podniesienie stanu bezpieczeństwa pożarowego w gospodarce narodowej.

Monitor Polski

M.P.1962.86.402

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 1962 r.

UCHWAŁA Nr 349

RADY MINISTRÓW

z dnia 8 listopada 1962 r.

w sprawie podniesienia stanu bezpieczeństwa pożarowego w gospodarce narodowej.

W celu podniesienia stanu bezpieczeństwa pożarowego w gospodarce narodowej - Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Ministrowie i prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) spowodują opracowanie przez podległe im zakłady pracy w terminie jednego roku od dnia wejścia w życie uchwały planów dostosowania obiektów pozostających w zarządzie lub użytkowaniu tych zakładów do wymagań ochrony przeciwpożarowej.

2. Plany, o których mowa w ust. 1, powinny ustalać zadania zmierzające do zapewnienia przeciwpożarowych warunków budowlanych, ewakuacyjnych, magazynowania, właściwych urządzeń i środków do zabezpieczenia przeciwpożarowego procesów technologicznych, poprawy stanu instalacji i urządzeń energetycznych oraz wyposażenia obiektów w urządzenia przeciwpożarowe.

3. Plany, o których mowa w ust. 1, powinny w szczególności przewidywać:

1) przeciwpożarowe uodpornienie wszystkich budynków (baraków) tymczasowych wybudowanych z materiałów palnych, które przez swoje usytuowanie, wykonanie lub stan stwarzają zagrożenie bezpieczeństwa pożarowego,

2) przeniesienie lub likwidację budynków, o których mowa w pkt 1, jeżeli przeciwpożarowe ich uodpornienie nie usunęłoby zagrożenia bezpieczeństwa pożarowego,

3) dostosowanie wszystkich stałych obiektów budowlanych, których stan zagraża bezpieczeństwu pożarowemu, do wymagań ochrony przeciwpożarowej w drodze odpowiedniego dostosowania lub zmiany sposobu użytkowania albo dokonania niezbędnych dla tych celów robót budowlanych i wyposażenie w odpowiednie urządzenia i instalacje przeciwpożarowe,

4) umieszczenie materiałów niebezpiecznych pożarowo lub o dużej wartości w magazynach o ognioodpornych konstrukcjach budowlanych i zabezpieczonych przeciwpożarowo,

5) instalowanie urządzeń alarmowych, urządzeń gaśniczych i zapewnienie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego.

4. Potrzeby w zakresie ochrony przeciwpożarowej wynikające z planów, o których mowa w ust. 1, powinny być włączane do projektów wieloletnich i rocznych planów gospodarczych.

5. Środki przewidziane w planach gospodarczych na inwestycje w zakresie ochrony przeciwpożarowej nie mogą być użyte na inne cele.

6. Upoważnia się Ministra Spraw Wewnętrznych do kontrolowania przebiegu realizacji planów, o których mowa w ust. 1.

§  2.

1. Zobowiązuje się Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych do zorganizowania w terminie rocznym od dnia wejścia w życie uchwały badań w zakresie zapalności i ognioodporności materiałów budowlanych.

2. Resortowe instytuty naukowo-badawcze powinny uwzględniać w zakresie prowadzonych badań zagadnienia ochrony przeciwpożarowej.

3. Program i zakres prac badawczych uwzględniający zagadnienia ochrony przeciwpożarowej powinien być uzgodniony przez właściwych ministrów z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

§  3.

1. Zobowiązuje się Ministra Szkolnictwa Wyższego do uzupełnienia programów szczegółowych odpowiednich przedmiotów w obowiązujących planach studiów w wyższych szkołach technicznych i rolniczych oraz na wydziałach chemii uniwersytetów tematyką z zakresu zapobiegania i zwalczania pożarów z uwzględnieniem specyfiki działów pracy, dla których przygotowywani są absolwenci tych szkół.

2. Zobowiązuje się ministrów, którym podlegają średnie i zasadnicze szkoły zawodowe, do wprowadzenia w programach nauczania tych szkół tematyki z zakresu zapobiegania i zwalczania pożarów z uwzględnieniem specyfiki działów pracy, dla których przygotowywani są uczniowie tych szkół.

3. Tematyka, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna być wprowadzona w szkołach począwszy od roku szkolnego 1963/1964.

§  4.

1. Zobowiązuje się właściwych ministrów do:

1) wydania w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie uchwały wytycznych dotyczących zabezpieczenia przeciwpożarowego poszczególnych rodzajów produkcji oraz ustalenia terminu wprowadzenia tych wytycznych w życie,

2) wprowadzenia obowiązku okresowego szkolenia pracowników zakładów pracy w zakresie znajomości zagrożenia pożarowego występującego w tych zakładach oraz w zakresie przepisów przeciwpożarowych,

3) wprowadzenia w zakładach pracy o szczególnym zagrożeniu pożarowym obowiązku zaznajamiania nowo przyjmowanych pracowników z zagrożeniem pożarowym tych zakładów oraz z przepisami przeciwpożarowymi przed przystąpieniem przez nich do wykonywania czynności zawodowych,

4) wprowadzenia szkolenia pracowników służb ochrony przeciwpożarowej w zakresie specyfiki danego resortu,

5) wydania odpowiednich zarządzeń w sprawie podniesienia dyscypliny w przestrzeganiu przez pracowników zakładów pracy przepisów przeciwpożarowych i odpowiedzialności kierowników zakładów pracy za stan tej dyscypliny oraz stosowania do kierowników i pracowników zakładów pracy nie stosujących się do wymagań przepisów przeciwpożarowych sankcji służbowych aż do zwolnienia z pracy włącznie; w zarządzeniach tych należy wskazać, że niezależnie od zastosowania sankcji służbowych w razie stwierdzenia naruszenia obowiązujących przepisów przeciwpożarowych należy kierować wnioski o ukaranie winnych do kolegiów karno-administracyjnych, a w razie stwierdzenia zaniedbania szczególnych obowiązków w sprawowaniu zarządu lub nadzoru nad obiektami pod względem zabezpieczenia przeciwpożarowego tych obiektów - kierować sprawę do postępowania sądowego,

6) zorganizowania w zakładach pracy w terminie rocznym od dnia wejścia w życie uchwały ochotniczych lub obowiązkowych straży pożarnych na zasadach określonych w przepisach o powoływaniu straży pożarnych.

2. Zobowiązania określone w ust. 1 pkt 2-6 stosuje się odpowiednio do prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) w odniesieniu do zakładów pracy podległych radom narodowym.

§  5.

1. Zobowiązuje się kierowników zakładów pracy do przekazywania ponadetatowego sprzętu pożarniczego, samochodów pożarniczych oraz sprzętu i urządzeń stanowiących wyposażenie straży pożarnych według zasad przewidzianych uchwałą nr 788 Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1956 r. w sprawie uprawnień państwowych jednostek organizacyjnych w zakresie rozporządzania zbędnymi maszynami i innymi przedmiotami urządzenia trwałego (Monitor Polski Nr 105, poz. 1205 z późniejszymi zmianami).

2. Ponadetatowy sprzęt pożarniczy, samochody pożarnicze i urządzenia stanowiące wyposażenie straży pożarnych mogą być przekazane nieodpłatnie tylko jednostkom straży pożarnych wskazanym przez terenowo właściwą wojewódzką komendę straży pożarnych.

3. Zakazuje się przekazywania przez państwowe jednostki organizacyjne posiadanego ponadetatowego sprzętu pożarniczego do celów nie związanych z ochroną przeciwpożarową.

§ 6. Uchwała nie dotyczy ochrony przeciwpożarowej obiektów wojskowych.

§ 7. Zaleca się organom centralnym organizacji spółdzielczych odpowiednie zastosowanie przepisów uchwały do obiektów organizacji spółdzielczych.

§  8.

1. Zobowiązuje się ministrów i przewodniczących prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) do zapewnienia systematycznej kontroli realizacji zarządzeń wydanych przez nich na podstawie uchwały.

2. W okresach rocznych do dnia 31 grudnia 1963 r. i do dnia 31 grudnia 1964 r. Minister Spraw Wewnętrznych będzie przedstawiał Prezesowi Rady Ministrów sprawozdania z realizacji przepisów uchwały na podstawie informacji poszczególnych ministrów i przewodniczących prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

§ 9. Ilekroć w uchwale jest mowa o ministrach, należy przez to rozumieć również kierowników urzędów centralnych.

§ 10. Wykonanie uchwały porucza się Prezesowi Rady Ministrów oraz wszystkim ministrom i przewodniczącym prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

§ 11. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.