Podatek od nieruchomości podmiotów gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1951.A-40.512

Akt utracił moc

Wersja od: 17 maja 1951 r.

OKÓLNIK

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 9 maja 1951 r.

w sprawie podatku od nieruchomości podmiotów gospodarki uspołecznionej.

Przepisy § 43 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 stycznia 1951 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów dekretu o postępowaniu podatkowym (Dz. U. R. P. Nr 5, poz. 43) nakładają na podatników podatku od nieruchomości obowiązek składania według stanu z dnia 31 grudnia roku ubiegłego na przepisanym wzorze wykazów nieruchomości dla celów wymiaru podatku od nieruchomości. Na podstawie tych przepisów przedsiębiorstwa państwowe, pod zarządem państwowym i mające formę spółek prawa cywilnego lub handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe albo osoby prawne prawa publicznego posiadają udział, wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego, jak również przedsiębiorstwa spółdzielcze obowiązane są wypełnić i niezwłocznie złożyć właściwym organom finansowym wspomniane wyżej wykazy, służące do wymiaru podatku od nieruchomości na bieżący rok podatkowy 1951. Obowiązek ten ciąży na przedsiębiorstwach także w odniesieniu do nieruchomości, które stanowią wprawdzie własność Państwa, jednak znajdują się we władaniu tych przedsiębiorstw.

Jeżeli chodzi o nieruchomości będące we władaniu przedsiębiorstw podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego oraz przedsiębiorstw wyodrębnionych grupy A, podległych innym ministrom - Ministerstwo Finansów zaznacza, że składane przez te przedsiębiorstwa wykazy nieruchomości mogą ograniczać się tylko do oznaczenia nieruchomości oraz wskazania podstawy opodatkowania.

Przypominając o powyższym obowiązku, zwraca się uwagę na konieczność dokładnego wypełnienia powyższych wykazów nieruchomości, a to z tego powodu, że obowiązujące dotychczas w tej mierze przepisy uległy zasadniczej zmianie zgodnie z ustawą z dnia 28 lutego 1951 r. o podatkach terenowych (Dz. U. R. P. Nr 14, poz. 110), która obowiązuje od dnia 1 stycznia 1951 r.

Mianowicie w myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. a) powołanej ustawy podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości stanowi pełną wartość budynków (bez potrącenia ewentualnych odpisów na zużycie). Jeżeli w bilansach przedsiębiorstw budynki wykazane są w wartościach netto (po potrąceniu odpisów amortyzacyjnych), to mimo to w wykazach nieruchomości na rok 1951, składanych organom finansowym, należy podawać pełną wartość (bez potrąceń na zużycie), ustaloną na podstawie stanu budynków, figurującego w kartotece majątku trwałego na dzień 31 grudnia 1950 r. W innych przedsiębiorstwach gospodarki uspołecznionej, które w bilansach swych wykazują wartość brutto budynków w aktywach i ich umorzenie w pasywach, pełna wartość budynków wynikać będzie z odpowiednich pozycji aktywów bilansu zamknięcia na dzień 31 grudnia 1950 r.

Przy tej sposobności zaznacza się, że ustawa z dnia 26 lutego 1951 r. o podatkach terenowych uchyliła dotychczasowe zwolnienia niektórych przedsiębiorstw państwowych w zakresie podatku od nieruchomości, wobec czego wszelkie przedsiębiorstwa państwowe obowiązane są do opłacania podatku od nieruchomości, nie wyłączając np. Polskich Kolei Państwowych, przedsiębiorstwa państwowego "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" oraz monopolów państwowych.

W końcu nadmienia się, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy grunty nie zabudowane, nie wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, które stanowią własność Państwa i pozostają we władaniu podmiotów gospodarki uspołecznionej z wyjątkiem spółdzielni lub które stanowią własność przedsiębiorstw, mających formę spółek prawa cywilnego lub handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe albo osoby prawne prawa publicznego posiadają udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego, są wolne od podatku od nieruchomości.