Pobór w 1956 r.

Monitor Polski

M.P.1956.61.737

Akt utracił moc

Wersja od: 26 lipca 1956 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 19 lipca 1956 r.

o poborze w 1956 r.

Na podstawie art. 21 ust. 1, art. 27 ust. 2, art. 28 ust. 2, art. 29 i 41 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1950 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. z 1950 r. Nr 6, poz. 46, z 1951 r. Nr 4, poz. 25 i Nr 22, poz. 172, z 1953 r. Nr 27, poz. 104 oraz z 1955 r. Nr 6, poz. 37 i Nr 32, poz. 189) zarządza się, co następuje:

§ 1. W okresie od dnia 10 października do dnia 15 listopada 1956 r. rejonowe i wojewódzkie komisje poborowe przeprowadzą pobór mężczyzn urodzonych:

1) w roku 1936,

2) w latach 1935, 1934, 1933 i 1932, którzy dotychczas korzystali z odroczenia zasadniczej służby wojskowej ze względu na:

a) stan zdrowia (czasową niezdolność do służby wojskowej),

b) wykonywanie zawodu,

c) odbywanie studiów,

d) utrzymywanie rodziny;

3) w latach 1935, 1934, 1933 i 1932, zaliczonych do ponadkontyngentu;

4) mężczyzn bez względu na rok urodzenia, którzy z jakichkolwiek powodów nie stawali dotychczas do poboru i nie mają ustalonego stopnia zdolności do służby wojskowej, a nie ukończyli 50 lat życia.

§  2.

1. Poborowych, wymienionych w § 1 pkt 1 i 2, uznanych za zdolnych do odbycia zasadniczej służby wojskowej, którzy nie posiadają warunków do odroczenia im tej służby w 1956 r., należy powołać do odbycia zasadniczej służby wojskowej za pomocą kart powołania (wcielenia).

2. Do odbycia zasadniczej służby wojskowej należy powołać za pomocą kart powołania (wcielenia) również tych poborowych - ponadkontyngentowych roczników 1935, 1934, 1933 i 1932, którzy nie posiadają warunków do odroczenia im tej służby w 1956 r., oraz tych mężczyzn wymienionych w § 1 pkt 4, uznanych za zdolnych do odbycia zasadniczej służby wojskowej, którzy nie ukończyli 28 lat życia.

§  3.

1. Odroczeń zasadniczej służby wojskowej na okres jednego roku należy udzielić poborowym w 1956 r. ze względu na:

1) stan zdrowia (czasową niezdolność do służby wojskowej) - z urzędu;

2) wykonywanie zawodu, w zakresie ustalonym osobnym zarządzeniem Ministra Obrony Narodowej - na podstawie indywidualnych wniosków przedłożonych przez właściwe dyrekcje (zarządy) zakładów pracy;

3) odbywanie studiów określonych w osobnym zarządzeniu Ministra Obrony Narodowej - na podstawie indywidualnych zaświadczeń wystawionych przez właściwe zakłady naukowe;

4) utrzymywanie rodziny, na wniosek prezydium rady narodowej miejskiej, dzielnicowej, gromadzkiej lub osiedla, zaopiniowany przez prezydium właściwej powiatowej rady narodowej.

2. Wnioski i zaświadczenia w sprawie odroczenia zasadniczej służby wojskowej ze względu na utrzymywanie rodziny i odbywanie studiów powinny być wniesione do wojskowej komendy rejonowej lub rejonowej komisji poborowej najpóźniej w dniu wyznaczonym danemu poborowemu do stawienia się do poboru.

3. Wnioski o odroczenie zasadniczej służby wojskowej ze względu na wykonywanie zawodu powinny być wniesione przez kierowników (dyrektorów) przedsiębiorstw, zakładów i instytucji do wojskowej komendy rejonowej najpóźniej w terminie do dnia 10 października 1956 r.

§  4.

1. Poborowych-duchownych i zakonników wyznań prawnie uznanych należy bez poddawania przeglądowi lekarskiemu zaliczyć do rezerwy z zakwalifikowaniem do pomocniczej służby wojskowej.

2. Poborowych-uczniów seminariów duchownych wyznań prawnie uznanych należy bez poddawania przeglądowi lekarskiemu zaliczyć do ponadkontyngentu.

§ 5. Szczegółowe zarządzenie o przeprowadzeniu poboru i powołaniu do odbycia zasadniczej służby wojskowej wyda Szef Sztabu Generalnego.

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.