Oddział 2 - Mapy do planów realizacyjnych. - Plany realizacyjne.

Monitor Polski

M.P.1969.48.373

Akt utracił moc

Wersja od: 10 listopada 1969 r.

2.

Mapy do planów realizacyjnych.

§  10.

1. Plany realizacyjne powinny być opracowywane na aktualnych mapach sytuacyjno-wysokościowych, sporządzanych przez uprawnione jednostki wykonawstwa geodezyjnego, z zachowaniem "Powszechnych przepisów o pomiarach kraju" bądź resortowych instrukcji technicznych, oraz zaopatrzonych w klauzulę o przyjęciu do ewidencji przez właściwy do spraw geodezji organ prezydium rady narodowej.

2. Na mapie do planu realizacyjnego - oprócz treści dotyczącej aktualnej sytuacji naziemnej - powinny być ponadto wykazane następujące elementy:

1) istniejące na terenie inwestycji urządzenia podziemne, a w miarę potrzeby również na terenie przyległych ulic i placów,

2) opracowane geodezyjnie linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu (ulic, placów itp.), linię zabudowy i inne elementy, o ile zostały one już wcześniej ustalone dla terenu inwestycji.

§  11.

1. Do planów realizacyjnych powinny być w maksymalnym stopniu wykorzystane materiały kartograficzne, posiadane przez właściwe organy do spraw geodezji prezydiów rad narodowych, a w szczególności mapy zasadnicze oraz mapy ewidencji gruntów.

2. Do planów realizacyjnych mogą być też użyte fotomechaniczne powiększenia i pomniejszenia istniejących map, odpowiednio uzupełnione wymaganymi elementami.

§  12.

1. Skale map do planów realizacyjnych powinny być dostosowane do rodzajów inwestycji.

2. W szczególności typowymi skalami map do planów realizacyjnych, odpowiednio do rodzaju inwestycji, są dla budownictwa:

1) ogólnego - skala 1:1.000 - 1:500, a w wypadkach uzasadnionych rozległością terenu inwestycji i niewielkim zagęszczeniem obiektów projektowanych - skala 1:2.000,

2) przemysłowego - skala 1:1.000 - 1:500, dla strefy ochronnej - skala 1:5.000 - 1:2.000,

3) przesyłowych linii energetycznych - skala 1 : 25.000 - 1 : 10.000, na terenach zabudowanych - skala 1:5.000 - 1:2.000,

4) dróg (ulic) i przewodów podziemnych - skala 1:2.000 - 1:200 (1:250),

5) zbiorników wodnych - skala nie mniejsza niż 1:25.000, a dla zadań inwestycyjnych lub poszczególnych obiektów 1:2.000 - 1:1.000.

§  13.

1. W zakresie wysokościowym mapa do planu realizacyjnego powinna przedstawiać ukształtowanie terenu za pomocą warstwic oraz rzędnych w charakterystycznych punktach naturalnego i sztucznego jego ukształtowania, w sposób i z dokładnością określoną w obowiązujących instrukcjach Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii bądź branżowych.

2. W razie gdy w ramach realizacji inwestycji nastąpi nowe ukształtowanie terenu i trwałe przemieszczenie mas ziemnych, ukształtowanie istniejące terenu powinno być przedstawione za pomocą siatki niwelacyjnej o bokach kwadratów dostosowanych do charakteru terenu.

3. W razie gdy właściwe organy do spraw geodezji prezydiów rad narodowych posiadają dla terenu inwestycji tylko mapy sytuacyjne, tzn. bez treści wysokościowej (np. mapy ewidencji gruntów), sporządzenie planu realizacyjnego na takiej mapie może być dopuszczone dla inwestycji drobnych, jeśli przy tym posadowienie obiektów budowlanych nie wymaga ścisłego nawiązania do stałych punktów wysokościowych.

§ 14. W celu prawidłowego nawiązania planu realizacyjnego do otaczającej sytuacji mapa do planu realizacyjnego powinna obejmować grunty przylegające w odpowiednim zasięgu, nie mniejszym niż w pasie 30 m licząc od:

1) granicy terenu inwestycji,

2) linii umownej, określającej teren zadania inwestycyjnego realizowanego wewnątrz terenu inwestycji,

3) linii zewnętrznej strefy ochronnej, o ile została ona wyznaczona dla inwestycji.

§  15.

1. Jeżeli właściwe organy do spraw geodezji prezydiów rad narodowych nie dysponują odpowiednimi mapami i właściwe usytuowanie projektowanego obiektu nie jest uzależnione od granic nieruchomości (działki), plany realizacyjne mogą być sporządzone na uproszczonym opracowaniu kartograficznym w formie tzw. szkicu sytuacyjnego do następujących inwestycji:

1) tymczasowych obiektów budowlanych nie związanych trwale z terenem,

2) obiektów budownictwa indywidualnego ludności poza granicami administracyjnymi miast i osiedli,

3) pojedynczych obiektów budowlanych związanych z gospodarką rolną lub leśną, wznoszonych poza granicami administracyjnymi miast i osiedli,

4) pojedynczych niewielkich obiektów inżynierskich, realizowanych na terenach zieleni publicznej,

5) pojedynczych urządzeń sportowo-rekreacyjnych realizowanych na terenach zieleni osiedlowej,

6) pojedynczych obiektów budowlanych wznoszonych na istniejących terenach kempingowych i biwakowych.

2. Szkic sytuacyjny powinien przedstawiać aktualny stan zagospodarowania terenu z dokładnością wystarczającą do prawidłowego usytuowania projektowanych obiektów budowlanych.

3. Na szkicu sytuacyjnym powinny być umieszczone:

1) orientacyjne położenie terenu inwestycji względem stron świata, ulic (dróg) i sąsiednich nieruchomości,

2) wymiary zdjęte w terenie między elementami zagospodarowania, które mogą warunkować usytuowanie projektowanych obiektów,

3) skala szkicu,

4) informacja o wykorzystanych ewentualnych materiałach do sporządzenia szkicu oraz określenie celu, jakiemu szkic ma służyć,

5) data wykonania, imię i nazwisko oraz zawód wykonawcy szkicu.

§ 16. Organ właściwy do zatwierdzenia planu realizacyjnego w porozumieniu z inwestorem może ustalić w poszczególnych wypadkach rodzaj i skalę map, na jakich powinien być opracowany plan realizacyjny.