Rozdział 7 - Normy przebiegu międzynaprawczego. - Planowo-zapobiegawcza obsługa techniczna i naprawa pojazdów samochodowych i przyczep.

Monitor Polski

M.P.1964.6.28

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1966 r.

Rozdział  7.

Normy przebiegu międzynaprawczego.

Przepisy ogólne.

§  24.

1. Przebiegiem międzynaprawczym jest przebieg (w km) do pierwszej naprawy głównej oraz pomiędzy kolejnymi naprawami głównymi.

2. Normy przebiegu międzynaprawczego dotyczą pojazdu samochodowego jako całości.

3. W stosunku do autobusów, pojazdów samochodowych specjalnych i pojazdów samochodowych z nadwoziem przystosowanym do przewozu określonego rodzaju ładunków normy przebiegu międzynaprawczego dotyczą podwozia z silnikiem.

4. Jeżeli poszczególne zespoły pojazdu samochodowego były wymieniane w różnych terminach, za przebieg międzynaprawczy pojazdu uważa się przebieg międzynaprawczy silnika.

5. Przy jeździe z osobami uczącymi się jazdy każdą godzinę jazdy szkoleniowej przyjmuje się za 20 km przebiegu pojazdu samochodowego.

6. Jeżeli silnik pojazdu samochodowego używany jest do napędu specjalnych urządzeń na stałe wmontowanych do pojazdu, każdą godzinę pracy silnika przy napędzie tych urządzeń w czasie postoju pojazdu przyjmuje się za 20 km przebiegu pojazdu samochodowego.

7. Dla ciągników, w których konstrukcyjnie nie są przewidziane liczniki kilometrów, normę przebiegu międzynaprawczego należy określać w godzinach, przyjmując, że każda godzina pracy silnika odpowiada 20 km przebiegu ciągnika.

8. Ustalona dla danego pojazdu samochodowego norma przebiegu międzynaprawczego powinna być podana do wiadomości kierowcy w chwili objęcia przez niego pracy na tym pojeździe, a zmiana normy - w ciągu siedmiu dni od dokonania zmiany.

9. Po osiągnięciu przez pojazd samochodowy przebiegu międzynaprawczego równego ustalonej dla niego normie przebiegu, pojazd należy poddać w obecności kierowcy przeglądowi technicznemu. Przeglądu dokonuje pracownik jednostki eksploatującej posiadający odpowiednie kwalifikacje, a w razie braku takiego pracownika w danej jednostce - uprawniony rzeczoznawca.

10. Zależnie od stanu technicznego pojazdu, ustalonego w sposób określony w ust. 9, oraz opierając się na zapisach w książce pojazdu samochodowego, kierownik jednostki:

1) zezwala na dalszą eksploatację pojazdu pod warunkiem dokonania w razie potrzeby wymiany określonego zespołu lub zespołów, wyznaczając jednocześnie przebieg, po którym pojazd ma być poddany następnemu przeglądowi technicznemu, albo

2) zarządza oddanie pojazdu do naprawy głównej, albo

3) zarządzenia przeprowadzenie czynności mających na celu uznanie pojazdu za zbędny stosownie do obowiązujących w tym zakresie przepisów.

11. Jeżeli pojazd samochodowy wymagający naprawy głównej nie osiągnął normy przebiegu międzynaprawczego, pojazd należy również poddać przeglądowi technicznemu w celu ustalenia przyczyn przedwczesnego zużycia. Przegląd techniczny powinien być dokonany w sposób określony w ust. 9.

Zasady ustalania norm przebiegu międzynaprawczego.

§  25.

1. Ustala się "normy podstawowe przebiegu międzynaprawczego pojazdów samochodowych", stanowiące załącznik nr 3.

2. Dla pojazdów samochodowych eksploatowanych w normalnych warunkach kierownik jednostki ustala normy przebiegu międzynaprawczego w wysokości norm podstawowych przebiegu (ust. 1).

3. Jeżeli doświadczenie jednostki wykazuje, że przebiegi osiągane przez poszczególne pojazdy określonych marek i typów, eksploatowane w danej jednostce, są wyższe od norm podstawowych przebiegu (ust. 1), kierownik jednostki ustala jako normy dla tych pojazdów przebiegi odpowiednio podwyższone.

4. Dla pojazdów samochodowych stale eksploatowanych na terenie zamkniętym i nie poruszających się w zasadzie po drogach publicznych normy przebiegu międzynaprawczego ustala jednostka nadrzędna nad jednostką eksploatującą, zawiadamiając równocześnie o ustalonych normach przebiegu wydział komunikacji prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) właściwej ze względu na siedzibę jednostki eksploatującej.

5. W razie przesunięcia pojazdu samochodowego do pracy w całkowicie innych warunkach (cięższych lub lżejszych) ustala się dla tego pojazdu normę przebiegu międzynaprawczego na okres od zmiany warunków do najbliższej naprawy głównej.

Zasady ustalania wyjątkowych norm przebiegu międzynaprawczego.

§  26.

1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach może być stosowana wyjątkowa norma przebiegu międzynaprawczego, obniżona w stosunku do norm podstawowych przebiegu.

2. Wyjątkową normę przebiegu (ust. 1) ustala jednostka nadrzędna nad jednostką eksploatującą, zawiadamiając równocześnie o ustalonej normie wydział komunikacji prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) właściwej ze względu na siedzibę jednostki eksploatującej.

3. W jednostkach centralnych i prezydiach wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) wyjątkową normę przebiegu ustala kierownik jednostki.

4. Zastosowanie wyjątkowej normy przebiegu może nastąpić:

1) jeżeli pojazd samochodowy jest eksploatowany co najmniej w 50% swego przebiegu w wyjątkowo złych warunkach drogowych (bezdroża błotniste, piaszczyste, teren górzysty itp.),

2) jeżeli pojazd samochodowy jest eksploatowany z przyczepą co najmniej przez 50% przebiegu,

3) w stosunku do autobusów z silnikiem niskoprężnym, eksploatowanych w jednostkach komunikacji miejskiej.

5. Wyjątkowa norma przebiegu nie może być niższa od:

1) 60% normy podstawowej w przypadkach wymienionych w ust. 4 pkt 1,

2) 80% normy podstawowej w przypadkach wymienionych w ust. 4 pkt 2,

3) 85% normy podstawowej w przypadkach wymienionych w ust. 4 pkt 3.

6. Jeżeli pojazd samochodowy eksploatowany jest równocześnie w warunkach wymienionych w ust. 4 pkt 1 i pkt 2, wyjątkowa norma przebiegu nie może być niższa od 50% normy podstawowej.

7. Przepisy ust. 4 pkt 2 i ust. 6 nie mają zastosowania do ciągników.

8. Normy przebiegu międzynaprawczego samochodów specjalnych, samochodów ciężarowych oraz ciągników samochodowych siodłowych i balastowych, eksploatowanych w wyjątkowo ciężkich warunkach, nie przewidzianych w ust. 4, zostaną ustalone odrębnie.