§ 3. - Planowanie i uruchamianie środków na finansowanie inwestycji i kapitalnych remontów jednostek objętych lub rozliczających się z budżetami terenowymi.

Monitor Polski

M.P.1965.66.374

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1968 r.

§  3.

1. Prezydia właściwych rad narodowych określają dla poszczególnych przedsiębiorstw:

1) na okres 2 lat normy podziału funduszu amortyzacyjnego na:

a) część pozostawioną do dyspozycji przedsiębiorstw z podziałem na:

- fundusz inwestycyjno-remontowy,

- finansowanie inwestycji podejmowanych na podstawie decyzji prezydiów rad narodowych,

b) część przeznaczoną na rachunek amortyzacji scentralizowanej,

2) normy odpisów z zysku na fundusz inwestycyjno-remontowy - w przedsiębiorstwach nie uprawnionych do tworzenia funduszu rozwoju.

2. Środki finansowe wynikające z ustaleń, o których mowa w ust. 1, powinny łącznie z pozostałościami środków na rachunkach funduszów i bieżącą akumulacją pozostałych środków własnych inwestorów zapewniać:

a) sfinansowanie planowanych nakładów na inwestycje własne w ramach szacunku określonego dla województwa w narodowym planie gospodarczym,

b) sfinansowanie nakładów na kapitalne remonty wynikające z programu remontów planowo-zapobiegawczych,

c) spłatę kredytów bankowych.

3. W przedsiębiorstwach mechanizacji rolnictwa ze środków przewidzianych na kapitalne remonty finansuje się także remonty bieżące.

4. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do państwowych gospodarstw rolnych i przedsiębiorstw gospodarki mieszkaniowej, gdzie cała amortyzacja zgodnie z odrębnymi przepisami pozostaje do dyspozycji przedsiębiorstwa i służy na sfinansowanie kapitalnych remontów.