Pełnienie czynnej służby w obronie cywilnej w czasie obowiązywania stanu wojennego ze względu na bezpieczeństwo państwa.

Monitor Polski

M.P.1981.30.279

Akt utracił moc
Wersja od: 13 grudnia 1981 r.

ZARZĄDZENIE
SZEFA OBRONY CYWILNEJ KRAJU
z dnia 12 grudnia 1981 r.
w sprawie pełnienia czynnej służby w obronie cywilnej w czasie obowiązywania stanu wojennego ze względu na bezpieczeństwo państwa.

Na podstawie § 2 pkt 2 uchwały Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 r. w sprawie wprowadzenia stanu wojennego ze względu na bezpieczeństwo państwa (Dz. U. Nr 29, poz. 155) oraz w związku z art. 12 ust. 4 pkt 2 i 3, art. 148 pkt 2, art. 157 ust. 1 i art. 237 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. z 1979 r. Nr 18, poz. 111) zarządza się, co następuje:
1.
Obowiązek pełnienia czynnej służby w obronie cywilnej w czasie obowiązywania stanu wojennego ze względu na bezpieczeństwo państwa - stosownie do postanowień uchwały Rady Państwa w sprawie wprowadzenia stanu wojennego - na całym terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej albo w granicach jednostek podziału administracyjnego państwa, w których został wprowadzony ten stan, dotyczy osób posiadających przydziały organizacyjno-mobilizacyjne do następujących formacji, działających na terytorium, na którym obowiązuje stan wojenny:
1)
specjalistycznych oddziałów pierwszej pomocy medycznej;
2)
specjalistycznych oddziałów technicznych będących specjalistycznymi oddziałami obrony cywilnej;
3)
zakładowych i terenowych formacji obrony cywilnej w części dotyczącej komend tych formacji oraz służb:
a)
przeciwpożarowej,
b)
medyczno-sanitarnej,
c)
porządkowo-ochronnej,
d)
ratownictwa technicznego,

zwanych dalej "oddziałami obrony cywilnej".

2.
Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powstaje z chwilą postawienia w stan gotowości oddziału obrony cywilnej do wykonywania ustalonych zadań, polegający na pełnieniu czynnej służby przez czas i w zakresie wynikającym z wykonywania zadań przez ten oddział.
3.
Postawienie w stan gotowości oddziału obrony cywilnej następuje na zarządzenie komendanta tego oddziału, stosownie do decyzji kierownika zakładu pracy lub organu nadrzędnego.
Zadaniem oddziałów obrony cywilnej zorganizowanych na zasadach określonych w § 1 ust. 2 i 3 jest w szczególności prowadzenie akcji ratunkowych i niesienia pomocy poszkodowanym.
1.
Komendant oddziału obrony cywilnej organizuje przedsięwzięcia związane z wykonywaniem zadań, o których mowa w § 2, i kieruje ich realizacją.
2.
Osoby pełniące służbę w oddziale obrony cywilnej obowiązane są do wykonywania poleceń związanych z tą służbą, wydawanych przez komendanta oddziału lub jego przełożonych.
3.
W innym czasie niż przeznaczony na realizację zadań przewidzianych w § 2 osoby pełniące służbę w oddziale obrony cywilnej wykonują swoje dotychczasowe obowiązki służbowe (pracownicze), pozostając w stałej gotowości do natychmiastowego stawienia się w oddziale w celu podjęcia nakazanych zadań.
4.
Komendant oddziału obrony cywilnej obowiązany jest poinformować osoby pełniące służbę w tym oddziale o ich obowiązkach i uprawnieniach, a także o odpowiedzialności karnej za naruszenie obowiązków wynikających z tej służby na podstawie przepisów karnych działu IX ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. z 1979 r. Nr 18, poz. 111).
1.
Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i zarządy centralnych związków spółdzielni oraz szefowie obrony cywilnej województw, miast, dzielnic, gmin oraz miast i gmin zapewnią:
1)
niezwłoczne przekazanie kierownikom podległych zakładów pracy, w których występują oddziały obrony cywilnej wymienione w § 1 ust. 1, ustaleń wynikających z zarządzenia oraz danych dotyczących sposobów ich realizacji;
2)
osobom pełniącym służbę w oddziałach obrony cywilnej - stosownie do posiadanych zapasów - umundurowanie, środki ochrony indywidualnej oraz sprzęt i materiały niezbędne do wykonywania zadań.
2.
Szefowie obrony cywilnej województw, w celu zapewnienia operatywnego przekazania ustaleń niniejszego zarządzenia do zakładów pracy, niezależnie od ich podporządkowania, zobowiążą podległych szefów obrony cywilnej (miast, dzielnic, gmin oraz miast i gmin) do niezwłocznego przekazania ustaleń wynikających z zarządzenia do kierowników zakładów pracy znajdujących się na terenie ich działania - do realizacji.
Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i zarządy centralnych związków spółdzielni oraz wojewodowie mogą zarządzić, w miarę potrzeby, skoszarowanie osób pełniących służbę w oddziałach obrony cywilnej, zorganizowanych w podległych zakładach pracy.
W sprawach związanych z zapewnieniem osobom pełniącym służbę w oddziałach obrony cywilnej bezpłatnego wyżywienia i zakwaterowania należy - do czasu wydania przepisów w tym przedmiocie przez Radę Ministrów na podstawie art. 166 ust. 1 ustawy, o której mowa w § 3 ust. 4 - stosować przepisy uchwały nr 75 Rady Ministrów z dnia 12 czerwca 1978 r. w sprawie finansowania szkolenia obronnego i świadczeń przysługujących uczestnikom tego szkolenia, odnoszące się do uczestników szkolenia obronnego w zakresie wyżywienia i zakwaterowania.
1.
W zakładach pracy, w których w chwili objęcia ich militaryzacją były zorganizowane oddziały obrony cywilnej wymienione w § 1 ust. 1, należy zachować ich dotychczasowe struktury organizacyjne w celu wykorzystania tych oddziałów do prowadzenia akcji ratunkowych i niesienia pomocy poszkodowanym.
2.
Do osób posiadających przydziały organizacyjno-mobilizacyjne do oddziałów obrony cywilnej, o których mowa w ust. 1, z tytułu objęcia zakładów pracy militaryzacją mają zastosowanie przepisy dotyczące służby w jednostkach zmilitaryzowanych.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia wprowadzenia stanu wojennego.