Organizowanie porad technicznych dla budownictwa spółdzielczego i indywidualnego na wsi.
Monitor Polski
M.P.1958.10.65
Akt utracił moc Wersja od: 14 lutego 1958 r.
INSTRUKCJA
MINISTRA BUDOWNICTWA I PRZEMYSŁU MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH
z dnia 17 stycznia 1958 r.
w sprawie organizowania porad technicznych dla budownictwa spółdzielczego i indywidualnego na wsi.
W związku z przepisem § 3 ust. 3 uchwały nr 308 Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie zmian w organizacji służby budownictwa wiejskiego i służby architektoniczno-budowlanej w prezydiach rad narodowych (Monitor Polski Nr 69, poz. 421) ustala się zasady oraz szczegółowy zakres poradnictwa i instruowania technicznego spółdzielni, zespołów chłopskich i indywidualnych rolników w zakresie wykonawstwa robót budowlanych i produkcji materiałów budowlanych z surowców miejscowych.
Instrukcja przeznaczona jest do stosowania przez zarządy architektoniczno-budowlane prezydiów rad narodowych.
Z bezpłatnych porad fachowych, określonych w instrukcji, korzystają:
1)
rolnicze spółdzielnie produkcyjne i członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych, 2)
zespoły gospodarujący indywidualnie oraz zatrudnieni w państwowych gospodarstwach rolnych, 3)
zespoły chłopskie, zrzeszenia, komitety, spółdzielnie pracy zrzeszone dla eksploatacji surowca miejscowego, produkcji materiałów lub do wykonania budynków dla swych członków.
Z bezpłatnych porad fachowych mogą również korzystać pracownicy państwowi, organizacji społecznych oraz rzemieślnicy pracujący na wsi i dla potrzeb wsi.
Szczególną opieką w zakresie poradnictwa należy otoczyć:
1)
chłopskie zespoły produkcji materiałów budowlanych i budownictwo prowadzone przy zastosowaniu materiałów i surowców pochodzenia miejscowego, 2)
budowy wzorcowe (przykładowe), które mają stanowić przykład dla budownictwa w danej okolicy, 3)
budownictwo w nowych osiedlach i wsiach spalonych, wznoszone zgodnie z planami zabudowy, 4)
budownictwo realizowane w ramach czynów społecznych przy wkładzie środków własnych ludności.
Poradnictwo dla budownictwa wiejskiego podejmowane w dostosowaniu do miejscowych warunków - bądź z inicjatywy własnej lub na wniosek zainteresowanych - obejmuje:
1)
w zakresie lokalizacji i projektów budynków -a)
udzielanie wskazówek co do sytuowania budynków na działce zgodnie z przepisami prawa budowlanego i wymaganiami racjonalnej gospodarki rolnej,b)
udzielanie budującym porad co do wyboru najwłaściwszego projektu typowego (lub jego adaptacji) i zastosowania materiałów - w zależności od zasobów surowca miejscowego i innych materiałów budowlanych,c)
wskazanie źródła zakupu projektów typowych; 2)
w zakresie zapotrzebowania i nabywania materiałów budowlanych -a)
pomoc w ustalaniu zapotrzebowania na materiały budowlane - na podstawie wskaźników szacunkowych lub wykazów znajdujących się przy projektach typowych,b)
wskazywanie źródeł nabycia materiałów i surowców odpadkowych na terenie powiatu lub na innych terenach w miarę zbierania materiałów informacyjnych,c)
informowanie o sposobie składowania, magazynowania i zabezpieczenia przed niszczeniem materiałów budowlanych,d)
informowanie o warunkach otrzymania kredytów bankowych na nowe budownictwo i remonty; 3)
w zakresie produkcji materiałów budowlanych -a)
udzielanie wskazówek w sprawie sposobu organizowania spółdzielni lub chłopskich zespołów produkcji materiałów budowlanych, ustalania przydatności surowców miejscowych oraz najwłaściwszych dla danego rejonu asortymentów produkcji materiałów i elementów budowlanych,b)
udzielanie wskazówek technicznych w czasie produkcji materiałów i elementów budowlanych, a w szczególności wskazywanie zespołom właściwych proporcji składników potrzebnych do ich produkcji,c)
wskazywanie możliwości wykonania elementów budowlanych w terenowych zakładach wytwórczych materiałów budowlanych z surowców powierzonych,d)
udzielanie informacji o miejscu i warunkach nabycia lub wypożyczenia maszyn i sprzętu budowlanego,e)
organizowanie kursów produkcji materiałów budowlanych; 4)
w zakresie techniki budowy z materiałów miejscowych, zastępczych i nowych -a)
poradnictwo techniczne w sprawie stosowania miejscowych i nowych materiałów budowlanych,b)
inicjowanie w porozumieniu z właściwymi inwestorami budów wzorcowych (przykładowych) szczególnie z materiałów miejscowych na terenach, gdzie znajdują się dotąd nie wykorzystane zapasy tych materiałów, lub z materiałów nowych i sprawowanie opieki technicznej nad tymi budowami; 5)
w zakresie szkolenia i propagandy -a)
współdziałanie z właściwymi instytucjami, organizacjami społecznymi i przedsiębiorstwami terenowymi w organizowaniu szkolenia zawodowego wiejskich rzemieślników budowlanych,b)
współudział w organizowaniu pogadanek fachowych o budownictwie z zastosowaniem materiałów miejscowych lub nowych,c)
inicjowanie lub organizowanie wycieczek na budowy z materiałów miejscowych lub do wytwórni produkujących te materiały,d)
występowanie z inicjatywą organizacji wystaw (pokazów) budowlanych oraz urządzenia stałej wzorcowni budowlanej,e)
propagowanie popularnych fachowych wydawnictw z zakresu budownictwa wiejskiego, a w szczególności budownictwa z materiałów miejscowych,f)
informowanie ludności w drodze wydawania afiszów informujących o obowiązujących warunkach wydawania zezwoleń na budowę, nabycia projektów typowych, otrzymania kredytów bankowych na budownictwo i remonty, uzyskania przydziału materiałów budowlanych, o obowiązujących przepisach w sprawie sytuowania budynków na działce, o możliwości i warunkach nabywania materiałów w terenowych wytwórniach gotowych materiałów i prefabrykatów budowlanych oraz o warunkach wykonania przez te wytwórnie elementów budowlanych z materiałów dostarczonych przez budującego się, o warunkach wypożyczania lub nabycia sprzętu i maszyn budowlanych itp.; afisze te jako przeznaczone dla ogółu ludności wiejskiej na terenie poszczególnych województw powinny być wydawane przez wojewódzkie zarządy architektoniczno-budowlane i wywieszane w miejscach widocznych i najczęściej odwiedzanych przez ludność wiejską (w gminnej spółdzielni, na poczcie, w gromadzkiej radzie narodowej, w domu ludowym, przy wejściu do sklepu wiejskiego itp.); informacje dotyczące zagadnień lokalnych poszczególnych powiatów powinny być wydawane przez powiatowe zarządy architektoniczno-budowlane.
W celu prowadzenia poradnictwa i osiągnięcia w tej dziedzinie właściwych wyników konieczna jest gruntowna znajomość potrzeb budowlanych na terenie powiatu, środków potrzebnych do ich zaspokojenia, rozmieszczenia surowców miejscowych i możliwości wykorzystania ich do budowy, mocy produkcyjnej terenowych wytwórni materiałów budowlanych dla potrzeb wsi itp.
W celu ułatwienia prowadzenia poradnictwa zaleca się:
1)
prowadzenie ewidencji najbliższych terenowych wytwórni produkujących materiały, sprzęt i maszyny budowlane na potrzeby wsi - na podstawie własnej znajomości rzeczy i danych otrzymywanych z Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, ewidencji wyposażenia wypożyczalni sprzętu, źródeł nabycia surowców odpadkowych (zastępczych) itp.; 2)
skoordynowanie poradnictwa z innymi formami pomocy i udzielanej budownictwu wiejskiemu bądź przez właściwe organy prezydiów rad narodowych, bądź przez inne instytucje lub organizacje w drodze nawiązania przez zarządy architektoniczno-budowlane ścisłej współpracy z tymi instytucjami i organizacjami.