Rozdział 7 - Współpraca z kontrolą państwową, finansową, bankową oraz władzami powołanymi do ścigania przestępstw. - Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego oraz w urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych.

Monitor Polski

M.P.1951.A-22.269

Akt utracił moc

Wersja od: 17 marca 1951 r.

Rozdział  VII.

Współpraca z kontrolą państwową, finansową, bankową oraz władzami powołanymi do ścigania przestępstw.

§  40.

1. Najwyższa Izba Kontroli koordynuje działalność organów kontroli z działalnością własną i z działalnością kontroli społecznej rad narodowych. Z tego tytułu Najwyższa Izba Kontroli jest uprawniona do udzielania organom kontroli wiążących wytycznych co do opracowywania okresowych planów kontroli, wprowadzania do ustalonych już planów poprawek i uzupełnień, zlecania kontroli dorywczych nie przewidzianych w planach, a ponadto do sumowania i oceny wyników kontroli przeprowadzonych przez organa kontroli.

2. Organa kontroli współpracują z Najwyższą Izbą Kontroli przez:

1) nadsyłanie do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli okresowych planów pracy, okresowych sprawozdań z czynności oraz sprawozdań z kontroli w sprawach o szczególnym znaczeniu dla interesów Państwa, a także na żądanie Najwyższej Izby Kontroli i jej delegatur - wszelkich materiałów z dokonanych czynności kontrolnych. Formy i terminy składania planów kontroli oraz tryb zlecania przez Najwyższą Izbę Kontroli przeprowadzania kontroli dorywczych, nie przewidzianych w okresowych planach - ustala instrukcja Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, wydana w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów; powiadamianie przez wszystkie organa kontroli delegatur Najwyższej Izby Kontroli o rozpoczęciu kontroli w terenie;

3) branie udziału we wspólnych kontrolach:

a) inicjowanych przez Najwyższą Izbę Kontroli i przeprowadzanych pod kierownictwem przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli w zespołach złożonych z przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli i kontroli wewnętrznej lub Najwyższej Izby Kontroli, kontroli wewnętrznej i kontroli społecznej rad narodowych;

b) inicjowanych przez Najwyższą Izbę Kontroli i przeprowadzanych w zespołach złożonych z przedstawicieli organów kontroli wewnętrznej i kontroli społecznej rad narodowych lub kontroli wewnętrznej różnych resortów albo kontroli wewnętrznej i kontroli finansowej banków państwowych;

4) zawiadamianie organów Najwyższej Izby Kontroli o naradach, konferencjach i odprawach, organizowanych przez organa kontroli, oraz przesyłanie do Najwyższej Izby Kontroli odpisów protokołów obrad;

5) branie udziału we wspólnych naradach i konferencjach organów kontroli wewnętrznej, finansowej (banków) i społecznej (rad narodowych) pod kierownictwem Najwyższej Izby Kontroli.

§  41.

1. Wydział Kontroli Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego porozumiewa się z Ministerstwem Finansów oraz właściwymi bankami państwowymi w celu koordynacji kontroli i wykorzystuje materiał, uzyskany przez te instytucje w związku z przeprowadzoną przez nie kontrolą finansową przedsiębiorstw.

2. Do wyników kontroli związanych z wykonywaniem budżetu stosuje się odpowiednio przepisy § 35.

§  42.

1. Organa kontroli obowiązane są na żądanie Najwyższej Izby Kontroli i jej delegatur dostarczać im wszelkich materiałów z dokonanych czynności kontrolnych bez specjalnego upoważnienia Wydziału Kontroli Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

2. Organa kontroli obowiązane są na żądanie władz powołanych do ścigania przestępstw (władze sądowe, organa Prokuratury, Komisja Specjalna do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym i jej delegatury, władze bezpieczeństwa publicznego itp.) dostarczać im bez specjalnego upoważnienia Wydziału Kontroli Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wszelkich materiałów dotyczących przestępstw w tych przypadkach, kiedy wymienione władze prowadzą dochodzenia w sprawach wykrytych w związku z dokonywaną kontrolą.