Rozdział 5 - Dokumentacja, sprawozdawczość i postępowanie pokontrolne. - Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego oraz w urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych.

Monitor Polski

M.P.1951.A-22.269

Akt utracił moc
Wersja od: 17 marca 1951 r.

Rozdział  V.

Dokumentacja, sprawozdawczość i postępowanie pokontrolne.

§  30.
W wyniku swych czynności inspektorzy kontroli sporządzają protokoły kontroli i sprawozdania pokontrolne. Protokoły kontroli, podpisane przez obie strony, stanowią stwierdzenie faktów ujawnionych w toku kontroli. Do protokołu kierownik jednostki kontrolowanej ma prawo zgłosić zastrzeżenia. W razie braku zastrzeżeń powinna być o tym poczyniona wzmianka w protokole. Jeden egzemplarz protokołu powinien być pozostawiony w jednostce kontrolowanej.
§  31.
1.
Sprawozdania pokontrolne zawierają analizę i ocenę stwierdzonego protokołem stanu faktycznego, ustalenie odpowiedzialności i omówienie okoliczności, mających wpływ na stan organizacji, administracji, gospodarki i funkcjonowania jednostek kontrolowanych, jak również wnioski co do poprawy stwierdzonego stanu faktycznego oraz co do sposobu odzyskania strat i ukarania winnych.
2.
Sprawozdania pokontrolne podpisuje tylko inspektor przeprowadzający kontrolę i przedstawia je organowi kontroli, który zlecił kontrolę.
§  32.
1.
Organa kontroli kierują wnioski do władzy przełożonej jednostki kontrolowanej bądź do kierownika jednostki kontrolowanej. Na podstawie tych wniosków władze przełożone lub kierownik wydają zarządzenia, za które ponoszą pełną odpowiedzialność.
2.
Organa kontroli mają prawo domagać się terminowego powiadomienia o wydanych zarządzeniach i o ich wykonaniu, co nie dotyczy wniosków kierowanych do Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
§  33.
1.
Organa kontroli mogą występować z wnioskami pokontrolnymi jedynie do władz równego lub niższego stopnia. W razie potrzeby bezpośredniego wystąpienia do władz przełożonych jednostki, w skład której wchodzi wnioskujący organ kontroli, wystąpienia na wniosek tego organu dokonuje organ kontroli wyższego stopnia.
2.
W przypadku nieuwzględnienia wniosków organu kontroli przez władze równego lub niższego stopnia rozstrzyga wspólny przełożony.
§  34.
1.
W przypadku rozbieżności zdań między kierownikiem organu kontroli a jego zwierzchnikiem (władzą administracyjną) w związku z wydaniem lub wykonaniem zarządzeń pokontrolnych, kierownikowi organu kontroli służy odwołanie do kierownika organu kontroli wyższego stopnia. Kierownik organu kontroli wyższego stopnia decyduje wówczas o przedstawieniu sprawy do rozstrzygnięcia swemu zwierzchnikowi, jako przełożonemu władzy administracyjnej jednostki kontrolowanej.
2.
Jeżeli zwierzchnia władza administracyjna organu kontroli wyda zarządzenie, wynikające z wniosków kontroli lub w sprawie sprawowania kontroli, mimo sprzeciwu kierownika tego organu kontroli, zarządzenie to powinno być wykonane, ale kierownik organu kontroli obowiązany jest niezwłocznie donieść o tym kierownikowi organu kontroli wyższego stopnia.
§  35.
Odpisy swych ważniejszych wystąpień oraz sprawozdania okresowe z własnej działalności organa kontroli kierują do organów kontroli wyższego stopnia. Wyniki kontroli, związane z wykonywaniem budżetu, organa kontroli przesyłają do wiadomości Komisji Oszczędnościowej w Ministerstwie Finansów za pośrednictwem Wydziału Kontroli Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
§  36.
Na podstawie wyników pracy własnego organu kontroli oraz sprawozdań z działalności niższych organów kontroli naczelnik Wydziału Kontroli Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego przedstawia Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego kwartalne i roczne sprawozdania z działalności i wyników kontroli w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i jednostkach podległych.