Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Handlu Zagranicznego oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych.

Monitor Polski

M.P.1949.A-73.922

Akt utracił moc

Wersja od: 12 października 1949 r.

ZARZĄDZENIE

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 26 września 1949 r.

o organizacji i funkcjonowaniu kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Handlu Zagranicznego oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych, wydane w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli na wniosek Ministra Handlu Zagranicznego.

Na podstawie p. 7 uchwały Rady Ministrów z dnia 26.4. 1948 r. oraz równobrzmiącej uchwały Rady Państwa z dnia 5.5. 1948 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania kontroli wewnętrznej w urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach państwowych oraz o jej współpracy z kontrolą państwową i społeczną (Monitor Polski Nr 51 z dnia 1.6. 1948 r. poz. 292 i 293) oraz zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 9.3. 1949 r. o kontroli państwowej (Dz. U. R. P. Nr 13, poz. 74) - zarządza się co następuje:

I.

Postanowienia ogólne.

§ 1. Zarządzenie niniejsze ustala szczegółową organizację, zakres działania i funkcjonowania kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Handlu Zagranicznego oraz zasady jej współpracy z kontrolą państwową i społeczną.

§ 2. Kontrola wewnętrzna w Ministerstwie Handlu Zagranicznego zwana będzie w dalszym ciągu niniejszego zarządzenia "kontrolą", jej organa - "organami kontroli", zaś osoby powołane do jej wykonywania - "inspektorami kontroli".

Określenia te winny być używane we wszystkich przepisach, zarządzeniach, instrukcjach, regulaminach, okólnikach i t. p. Ministerstwa Handlu Zagranicznego w odróżnieniu od czynności inspekcji, wykonywanych przez fachowe organa nadzoru (§ 3).

§ 3. Czynności inspekcji (prawo wydawania zarządzeń, odpowiedzialność za nadzorowaną jednostkę, ciągłość czuwania), stanowiące funkcje właściwych fachowych komórek organizacyjnych, zgodnie z punktem 26 powołanej uchwały Rady Ministrów z dnia 26.4.48 r. sprawowane są przez nie niezależnie od kontroli, zorganizowanej i działającej na podstawie niniejszego zarządzenia.

§ 3a. Organa kontroli wewnętrznej, z wyjątkiem organu na szczeblu Ministerstwa, nie mogą kontrolować jednostki administracyjnej, w skład której wchodzą, a przeprowadzane przez nie na zarządzenie władzy administracyjnej w jednostce organizacyjnej tego samego szczebla doraźne i częściowe dochodzenia nie mają mocy prawnej aktu kontroli.

II.

Organizacja kontroli.

§ 4. Organami kontroli są:

a) w Ministerstwie Handlu Zagranicznego - Biuro Kontroli podległe bezpośrednio Ministrowi,

b) w Centralach i Biurach Handlu Zagranicznego - Inspektoraty Kontroli Wewnętrznej, podległe służbowo i administracyjnie Naczelnym Dyrektorom odnośnych Central.

Minister Handlu Zagranicznego po zasięgnięciu opinii Biura Organizacji i Spraw Osobowych Prezydium Rady Ministrów, oraz po uzgodnieniu z Ministrem Skarbu i Prezesem Najwyższej Izby Kontroli ustala etaty osobowe poszczególnych organów kontroli wewnętrznej.

§ 5. Całokształtem kontroli w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i jednostkach podległych w zakresie organizacji, wyszkolenia, planowania i wykonywania kontroli oraz sprawozdawczości kieruje Dyrektor Biura Kontroli w Ministerstwie Handlu Zagranicznego, odpowiedzialny przed Ministrem Handlu Zagranicznego.

§ 6. Do szczególnych obowiązków i uprawnień Dyrektora Biura Kontroli Ministerstwa Handlu Zagranicznego należą:

a) wnioskowanie i opiniowanie w sprawach organizacji kontroli oraz w sprawach obsady personalnej na stanowiskach kontrolerskich (§ 39),

b) współpraca i bezpośrednie uzgadnianie w sprawach kontroli, a szczególnie w sprawie planu i sprawozdawczości kontroli z Najwyższą Izbą Kontroli,

c) wydawanie ogólnych instrukcji, wytycznych i t. p. w przedmiocie planowania kontroli (§ 21), w szczególności celem uniknięcia rozbieżności kontrolowania przez organa różnych stopni kontroli, co do czasu i przedmiotu kontroli oraz wytycznych, wydawania podręczników fachowych, wzorów i t. p. w sprawie wykonywania kontroli, metodyki kontroli i sprawozdawczości,

d) sprawowanie ogólnego fachowego nadzoru nad wykonywaniem kontroli przez organa kontrolne obu stopni,

e) prawo zlecania wszystkim organom kontroli podległym Ministerstwu Handlu Zagranicznego wykonania określonych czynności kontrolnych,

f) programowe szkolenie inspektorów kontroli, prowadzenie odpraw, instruktażu, egzaminów.

§ 7. Biuro Kontroli Ministerstwa Handlu Zagranicznego prowadzi centralną ewidencję planów kontroli (§§ 21-23) oraz kontroli wykonanych na podstawie otrzymanych sprawozdań okresowych (§ 32).

III.

Zakres działania organów kontroli.

§ 8. Kontroli wewnętrznej podlegają:

a) wszystkie urzędy i instytucje oraz przedsiębiorstwa państwowe lub będące pod zarządem państwowym, podległe bezpośrednio Ministrowi Handlu Zagranicznego,

b) instytucje i przedsiębiorstwa bez względu na ich formę prawną lub organizacyjną, w których Skarb Państwa za pośrednictwem Ministerstwa Handlu Zagranicznego, lub też instytucje i przedsiębiorstwa wymienione w p. a) posiadają udziały, akcje, względnie w inny sposób są zaangażowane,

c) wszystkie przedsiębiorstwa usług i handlu w zakresie handlu zagranicznego w ramach obowiązujących przepisów, zawartych umów i udzielonych zleceń,

d) instytucje i przedsiębiorstwa osób fizycznych lub prawnych, bez względu na ich formę prawną i organizacyjną, które wykonują zadania zlecone im przez organa państwowe lub przedsiębiorstwa państwowe w zakresie handlu zagranicznego,

e) instytucje otrzymujące subwencje i dotacje od Ministerstwa Handlu Zagranicznego, lub od urzędów i przedsiębiorstw wymienionych w p. a) - w zakresie użycia tych subwencyj i dotacyj.

§ 9. Ministerstwo Handlu Zagranicznego może zlecić organom kontroli wykonywanie kontroli innych zakładów, instytucyj, organizacyj i przedsiębiorstw, niewymienionych w § 8, z tytułu nadanych im szczególnych uprawnień lub poruczonych im szczególnych zadań państwowych w zakresie ustawowego działania resortu.

§ 10. Poszczególne organa kontroli (§ 4) są właściwe do wykonywania kontroli:

a) Biuro Kontroli Ministerstwa Handlu Zagranicznego: kontroli wszystkich jednostek organizacyjnych: urzędów, przedsiębiorstw, instytucyj, zakładów, wymienionych w § 8, przy czym jednak do wszczęcia kontroli w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Handlu Zagranicznego wymagane jest osobne zlecenie Ministra. W zasadzie jednak Biuro Kontroli jest powołane do planowej i systematycznej kontroli oraz do doraźnego badania i sprawdzania wykonawstwa z zakresu organizacji, administracji, gospodarki i rzeczowej działalności resortowej jednostek (urzędów, instytucyj, zakładów i przedsiębiorstw) typu centralnego i na szczeblu bezpośrednio niższym. Kontrolę pozostałych jednostek przeprowadza w zasadzie wyrywkowo lub w razie konieczności,

b) Inspektoraty Kontroli Wewnętrznej:

kontroli planowej i systematycznej oraz do doraźnego badania poszczególnych działów Central, w skład których wchodzą.

Biuro Kontroli powołane jest do instruowania, normowania, koordynowania, nadzorowania oraz kontrolowania działalności Inspektoratów Kontroli Wewnętrznej w podległych lub nadzorowanych przez Ministerstwo jednostkach.

§ 11. Organa kontroli są powołane do:

a) kontrolowania działalności finansowej, gospodarczej i organizacyjno-administracyjnej jednostek podległych kontroli z punktu widzenia legalności, planowości, celowości, wymagań techniki handlu, rzetelności i gospodarności, kontrolowania wykonywania przez te jednostki obowiązujących przepisów i zarządzeń,

b) wykonywania specjalnych zadań kontrolnych, zleconych Biuru Kontroli przez Ministra Handlu Zagranicznego, a Inspektoratom Kontroli przez Biuro Kontroli.

§ 12. Dla wykonywania powyższych zadań organa kontroli przeprowadzają kontrole:

1. a)

wstępną - czynności zamierzonych,

b) kontrolę faktyczną - czynności dokonywanych,

c) kontrolę następną - czynności dokonanych.

2. Przeprowadzane kontrole mogą być:

A)

ze względu na planowość:

a) planowe,

b) doraźne (pozaplanowe),

B)

ze względu na zakres kontroli:

a) ogólne - obejmujące całokształt gospodarki,

b) dorywcze - dochodzenie w poszczególnych sprawach.

§ 13. Szczegółowy zakres i sposób wykonywania kontroli oraz formy planowania i sprawozdawczości ustali instrukcja Ministra Handlu Zagranicznego, wydana zgodnie z punktem 8 powołanej na wstępie uchwały Rady Ministrów w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli i Ministrem Skarbu. Instrukcja ta winna być przesłana do wiadomości Biura Organizacji i Spraw Osobowych Prezydium Rady Ministrów. Do czasu wydania instrukcji odnośnej obowiązuje instrukcja Min. Przemysłu i Handlu z dnia 30.6. 1948 r. w punktach, które nie są sprzeczne z niniejszym zarządzeniem.

§ 14. Organa kontroli nie mogą wydawać żadnych zarządzeń ani orzeczeń z wyjątkiem spraw:

a) nagłych, podlegających kontroli a niecierpiących zwłoki, jeżeli w inny sposób nie można zapobiec szkodzie Skarbu Państwa lub interesu publicznego, zawiadamiając o tym niezwłocznie władze kontrolowanej jednostki,

b) spraw dotyczących sprawowania kontroli.

Odpisy wydanych zarządzeń i orzeczeń winny być nadsyłane do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli.

§ 15. Wszystkie sprawy podlegające na podstawie obowiązujących przepisów skierowaniu do władz powołanych do ścigania przestępstw organa kontroli kierują bezpośrednio do tych władz z wnioskiem o wszczęcie dochodzenia, zawiadamiając jednocześnie zwierzchnika administracyjnego kontrolowanej jednostki, oraz Dyrektora Biura Kontroli i właściwy organ Najwyższej Izby Kontroli.

§ 16. Organa i Inspektorzy kontroli nie ponoszą odpowiedzialności za stan organizacji, administracji, gospodarki i funkcjonowania kontrolowanych jednostek, natomiast są odpowiedzialni za rzetelne stwierdzenie stanu faktycznego.

§ 17. Inspektorzy kontroli legitymują się, niezależnie od legitymacji służbowych, osobnymi delegacjami, podpisanymi przez kierownika lub zastępcę odnośnego organu kontroli. Dyrektor Biura Kontroli oraz jego zastępca, jak również Główni Inspektorzy Kontroli Wewnętrznej uprawnieni są do przeprowadzania kontroli w zakresie ich kompetencji bez specjalnego upoważnienia, z mocy zajmowanego stanowiska.

§ 18. Jednostki podlegające kontroli i wymienione w § 7 niniejszego zarządzenia obowiązane są udzielać organom kontroli, w zakresie ich właściwości oraz poszczególnym inspektorom kontroli w związku z ich czynnościami żądanych wyjaśnień ustnych lub pisemnych, wglądu do ksiąg, akt, dokumentów i t. p. oraz wszelkiej pomocy i ułatwień służbowych.

§ 19. Na żądanie organów kontroli władze i organa Ministerstwa Handlu Zagranicznego oraz Central i Biur Handlu Zagranicznego obowiązane są delegować swych pracowników, posiadających specjalne wykształcenie lub wiadomości do pomocy w czynnościach kontrolnych lub w charakterze rzeczoznawców.

§ 20. Wszystkie Departamenty i Biura Ministerstwa Handlu Zagranicznego oraz urzędy i instytucje, zakłady i przedsiębiorstwa typu centralnego, obowiązane są dostarczać Biuru Kontroli Ministerstwa Handlu Zagranicznego w ustalonej przezeń liczbie egzemplarzy odpisy zarządzeń, instrukcji, okólników i t. p., dotyczących organizacji, administracji, gospodarki i funkcjonowania jednostek resortu, oraz udzielać informacji w zakresie przewidzianym uprawnieniami kontroli.

Powyższe odnosi się analogicznie do władz Central i Biur Handlu Zagranicznego w stosunku do Inspektoratów Kontroli Wewnętrznej.

IV.

Planowanie kontroli.

§ 21. Kontrola na wszystkich stopniach jest wykonywana planowo, na podstawie okresowych (rocznych i kwartalnych) planów kontroli.

§ 22. Minister Handlu Zagranicznego zatwierdza po uzgodnieniu z Najwyższą Izbą Kontroli ogólne założenia do okresowego planowania kontroli w całym resorcie, opracowane przez Biuro Kontroli na podstawie oceny stanu administracji i gospodarki resortu oraz zgłoszonych wniosków.

Kierownicy komórek organizacyjnych Ministerstwa Handlu Zagranicznego oraz instytucyj i przedsiębiorstw typu centralnego zgłaszają Dyrektorowi Biura Kontroli swoje wnioski dla uwzględnienia w planie kontroli.

§ 23. Na podstawie ogólnych założeń do okresowego planowania kontroli Inspektoraty Kontroli sporządzają szczegółowe plany kontroli i przedstawiają je do zatwierdzenia kierownikom odnośnych Central lub Biur Handlu Zagranicznego, w skład których wchodzą. Główni Inspektorzy Kontroli Wewnętrznej przedstawiają swoje plany kontroli Dyrektorowi Biura Kontroli, który jest uprawniony wnosić do planu poprawki wynikające z potrzeby uzgadniania kontroli różnych stopni, jak również niezbędne uzupełnienia do planu. Poprawki te i uzupełnienia są dla Głównego Inspektoratu Kontroli wiążące.

§ 24. Biuro Kontroli jest uprawnione do sprawdzania wykonania planów kontroli Inspektoratów Kontroli Wewnętrznej.

§ 25. Niezależnie od kontroli planowych mogą być przeprowadzane kontrole doraźne (pozaplanowe), a to na zlecenie Naczelnych Dyrektorów Central lub Biur Handlu Zagranicznego i Głównych Inspektorów Kontroli w przypadku kontroli odnośnej Centrali, wzgl. Biura H. Z. lub też Dyrektora Biura Kontroli.

V.

Dokumentacja, sprawozdawczość i postępowanie pokontrolne.

§ 26. O wyniku swych czynności inspektorzy kontroli sporządzają protokóły z kontroli i sprawozdania pokontrolne. Jeden egzemplarz protokółu winien być pozostawiony w jednostce kontrolowanej. Protokóły z kontroli, dwustronnie podpisane, stanowią stwierdzenie faktów ujawnionych w toku kontroli. Do protokółu władza kontrolowana ma prawo wpisać zastrzeżenia lub nadesłać dodatkowe wyjaśnienia w ustalonym terminie. W razie braku zastrzeżeń winna być o tym poczyniona wzmianka w protokóle.

§ 27. Sprawozdania pokontrolne zawierają analizę i ocenę stwierdzonego protokółem stanu faktycznego, ustalenie odpowiedzialności i omówienie okoliczności, mających wpływ na stan organizacji, administracji, gospodarki i funkcjonowania jednostek kontrolowanych, jak również wnioski co do poprawy stwierdzonego stanu faktycznego, oraz co do sposobu odzyskania strat i ukarania winnych.

§ 28. a)

Organa kontroli kierują wnioski do władzy przełożonej jednostki kontrolowanej, bądź do kierownika jednostki kontrolowanej, a na podstawie tych wniosków władze przełożone lub kierownik wydają zarządzenia, za które ponoszą pełną odpowiedzialność. Organa kontrolne mają prawo domagać się terminowego powiadomienia o wydanych zarządzeniach i o ich wykonaniu, co nie dotyczy wniosków przedkładanych przez Biuro Kontroli Ministrowi Handlu Zagranicznego,

b) w razie potrzeby bezpośredniego wystąpienia przez Głównego Inspektora do władz przełożonych Centrali lub Biura Handlu Zagranicznego, wystąpienia na wniosek Głównego Inspektora dokonywa Biuro Kontroli. W razie nieuwzględnienia wniosków organu kontroli przez władze równego lub niższego szczebla, rozstrzyga wspólny przełożony.

§ 29. W razie rozbieżności zdań między Głównym Inspektorem a Naczelnym Dyrektorem Centrali lub Biura, w związku z wydaniem lub wykonaniem zarządzeń pokontrolnych, Głównemu Inspektorowi służy odwołanie do Dyrektora Biura Kontroli.

Dyrektor Biura Kontroli po rozpatrzeniu sprawy przedstawia Ministrowi Handlu Zagranicznego swoje wnioski, na podstawie których wydaje się zarządzenia.

Jeżeli Naczelny Dyrektor Centrali lub Biura wyda zarządzenie wynikające z wniosków kontroli w sprawie sprawozdania z kontroli, mimo sprzeciwu Głównego Inspektora Kontroli, zarządzenie to winno być wykonane, ale kierownik organu kontroli obowiązany jest niezwłocznie zakomunikować o tym Dyrektorowi Biura Kontroli.

§ 30. Inspektoraty Kontroli kierują do Biura Kontroli odpisy wszelkich swych wystąpień oraz sprawozdania z dokonanych kontroli doraźnych, planowych i sprawozdania okresowe z własnej działalności.

Wyniki kontroli związane z wykonywaniem budżetu Biuro Kontroli przesyła do wiadomości Komisji Oszczędnościowej w Ministerstwie Skarbu.

§ 31. Na podstawie wyników kontroli własnego organu kontroli oraz sprawozdań z działalności Inspektoratów Kontroli, Dyrektor Biura Kontroli Ministerstwa Handlu Zagranicznego przedstawia Ministrowi roczne i kwartalne sprawozdania z działalności i wyników kontroli w całokształcie administracji resortu.

VI.

Współdziałanie Kontroli Wewnętrznej z innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Handlu Zagranicznego.

§ 32. Między organami kontroli wewnętrznej a innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Handlu Zagranicznego (w szczególności komórkami załatwiającymi sprawy organizacyjne i budżetowe) powinien istnieć stały wzajemny kontakt, oparty na ścisłym współdziałaniu oraz systematycznej wymianie informacji, wniosków, osiągnięć i zamierzeń.

§ 33. Przedstawiciele Biura Kontroli oraz organów kontroli wewnętrznej biorą udział w ważniejszych konferencjach, odprawach i zjazdach kierowników, jak i pracowników tych jednostek organizacyjnych Ministerstwa Handlu Zagranicznego, w skład których wchodzą.

§ 34. W miarę potrzeby przedstawiciele komórek organizacyjnych Ministerstwa Handlu Zagranicznego biorą udział w zjazdach i konferencjach, organizowanych przez kontrolę wewnętrzną. Zadaniem tych konferencyj winno być:

a) skoordynowanie działalności organów kontroli z innymi komórkami organizacyjnymi,

b) ustalenie wniosków i wytycznych do zarządzeń potrzebnych dla usunięcia braków i niedociągnięć w poszczególnych jednostkach organizacyjnych,

c) omówienie wykonania planów działalności kontrolnych i inspekcyjnych za okres ubiegły.

Protokóły ze zjazdów i konferencyj wymienionych w § 34 winny być przedkładane Biuru Kontroli Ministerstwa Handlu Zagranicznego.

O wszelkich zjazdach i konferencjach winna być powiadamiana Najwyższa Izba Kontroli, której ponadto należy nadsyłać odpisy protokółów obrad.

VII.

Współpraca z kontrolą państwową, skarbową i bankową oraz władzami powołanymi do ścigania przestępstw.

§ 35. Najwyższa Izba Kontroli koordynuje działalność organów kontroli wewnętrznej z działalnością własną i działalnością organów kontroli społecznej.

Organa kontroli współpracują z Najwyższą Izbą Kontroli przez:

a) nadsyłanie przez organa kontroli podległe Ministerstwu Handlu Zagranicznego do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli okresowych planów pracy, okresowych sprawozdań z czynności (§ 31) oraz sprawozdań z kontroli w sprawach o szczególnym znaczeniu dla interesów Państwa - a także na żądanie Najwyższej Izby Kontroli i jej Delegatur miejscowych, - wszelkich materiałów z dokonanych czynności kontrolnych. Termin i formę sprawozdania ustala Najwyższa Izba Kontroli,

b) powiadamianie przez wszystkie organa kontroli Delegatur miejscowych Najwyższej Izby Kontroli o rozpoczęciu kontroli w terenie,

c) udział we wspólnych kontrolach.

Organa Najwyższej Izby Kontroli z tytułu koordynacji mogą ponadto zlecać właściwym organom kontroli wewnętrznej przeprowadzenie kontroli nieprzewidzianych w okresowych planach, udzielać kontroli wewnętrznej wiążących wytycznych co do okresowych planów kontroli i wprowadzać do ustalonych już planów poprawki i uzupełnienia.

§ 36. Biuro Kontroli porozumiewa się z Ministerstwem Skarbu oraz właściwymi państwowymi bankami w celu koordynacji kontroli i wykorzystuje materiał uzyskany przez te instytucje w związku z przeprowadzaną przez nie kontrolą finansową przedsiębiorstw.

§  37.

1. Inspektoraty Kontroli Wewnętrznej obowiązane są na żądanie Najwyższej Izby Kontroli i jej Delegatur dostarczać im wszelkich materiałów z dokonywanych czynności kontrolnych bez specjalnego upoważnienia Biura Kontroli.

2. Inspektoraty Kontroli Wewnętrznej obowiązane są na żądanie władz powołanych do ścigania przestępstw (jak: Władze Sądowe, Delegatury Komisji Specjalnej do walki z nadużyciami i szkodnictwem gospodarczym, Urzędy Bezpieczeństwa Publicznego) dostarczać im bez specjalnego upoważnienia Biura Kontroli wszelkich materiałów, dotyczących przestępstw w tych wypadkach, kiedy wymienione władze prowadzą dochodzenie w sprawach wykrytych, w związku z dokonywaną kontrolą.

VIII.

Współpraca z kontrolą społeczną.

§ 38. Kontrola wewnętrzna współpracuje z Radami Narodowymi przez udział przedstawicieli Rady Narodowej w kontroli przeprowadzanej na jej wniosek.

Organa kontroli wewnętrznej doręczają Radzie Narodowej odpisy protokółów z kontroli, przeprowadzanych z udziałem przedstawicieli Rady Narodowej.

Poza tym organa kontroli wewnętrznej powiadamiają Prezydia Rad Narodowych o usunięciu uchybień stwierdzonych w wyniku kontroli, przeprowadzonej z udziałem przedstawicieli Rady Narodowej.

Koordynowanie współpracy Kontroli Wewnętrznej z Kontrolą Społeczną należy do Najwyższej Izby Kontroli.

IX.

Powoływanie, odwoływanie i przenoszenie pracowników organów kontroli.

§ 39. Dyrektora Biura Kontroli oraz jego zastępcę powołuje i odwołuje Minister Handlu Zagranicznego.

Wszystkich naczelników wydziałów, kierowników referatów, inspektorów kontroli i im równorzędnych powołuje, odwołuje i przenosi Minister Handlu Zagranicznego na wniosek Dyrektora Biura Kontroli, uzgodniony z Dyrektorem Biura Kadr.

§ 40. Inspektorzy kontroli, niezależnie od funkcji, jakie sprawują we wszystkich organach kontroli, nie mogą równolegle z obowiązkami kontrolnymi w ciągu dwóch lat po ustaniu stosunku służbowego z organem kontrolnym, zajmować jakiegokolwiek stanowiska administracyjnego w jednostkach, które podlegały ich kontroli.

Inspektorom kontroli nie można również powierzać żadnych funkcji administracyjnych w jednostkach, w skład których wchodzą.

O odchyleniach od powyższych zasad decyduje Komisja Kwalifikacyjna przy Radzie Państwa, do której należy w tych sprawach kierować odpowiednio uzgodnione wnioski za pośrednictwem Biura Kontroli Ministerstwa Handlu Zagranicznego.

§ 41. Decyzje Komisji Kwalifikacyjnej, o których mowa w niniejszym rozdziale, nie naruszają ustawowych kompetencyj Prezesa Rady Ministrów co do wyrażenia zgody na mianowanie i awansowanie pracowników, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17.2. 1921 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. Nr 11 z 1949 r. poz. 72).

X.

Postanowienia końcowe.

§ 42. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Monitorze Polskim.

Równocześnie tracą moc obowiązującą, w częściach dotyczących kontroli wewnętrznej, wszystkie zarządzenia Ministerstwa Przemysłu i Handlu.