Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Kultury i Sztuki oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych, wydane w porozumieniu z Najwyższą Izbą Kontroli na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
M.P.1949.A-52.722
Akt utracił mocZARZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 2 maja 1949 r.
o organizacji i funkcjonowaniu kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Kultury i Sztuki oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych, wydane w porozumieniu z Najwyższą Izbą Kontroli na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Postanowienia ogólne.
Określenia te winny być używane we wszystkich przepisach (zarządzeniach, instrukcjach, regulaminach, okólnikach i t. p.) Ministerstwa Kultury i Sztuki w odróżnieniu od czynności inspekcji, wykonywanych przez fachowe organa nadzoru (§ 3).
II.
Organizacja kontroli.
Do szczególnych obowiązków i uprawnień Dyrektora Departamentu Kontroli Ministerstwa Kultury i Sztuki z tytułu kierownictwa kontroli należą:
a. wnioskowanie i opiniowanie w sprawach organizacji kontroli oraz w sprawach obsady personalnej na stanowiskach kontrolerskich (§ 40),
b. współpraca i bezpośrednie uzgadnianie w sprawach kontroli, a szczególnie w sprawie planu i sprawozdawczości kontroli z Najwyższą Izbą Kontroli,
c. wydawanie ogólnych instrukcji, wytycznych itp. w przedmiocie planowania kontroli (§ 5), w szczególności celem uniknięcia zbieżności kontrolowania przez organa różnych stopni kontroli co do czasu i przedmiotu kontroli oraz wytycznych, podręczników fachowych, wzorów itp. w sprawie wykonywania kontroli, metodyki kontroli i sprawozdawczości, z uwzględnieniem przepisów specjalnej instrukcji, wydanej przez Ministra Kultury i Sztuki, w porozumieniu z Najwyższą Izbą Kontroli (pkt. 8 uchwały Rady Ministrów z dnia 26.IV. 1948 r.),
d. sprawowanie ogólnego fachowego nadzoru nad wykonywaniem kontroli przez organa kontrolne wszystkich stopni,
e. prawo żądania od wszystkich organów kontroli podległych Ministerstwu Kultury i Sztuki wykonania określonych czynności kontrolnych,
f. programowe szkolenie inspektorów kontroli, prowadzenie odpraw, instruktaży, egzaminów.
III.
Zakres działania organów kontroli.
a. wszystkie komórki Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz jednostki podległe lub nadzorowane (urzędy, instytucje i przedsiębiorstwa),
b. przedsiębiorstwa, zakłady, instytucje pozostające pod zarządem Ministerstwa Kultury i Sztuki lub jego jednostek organizacyjnych, względnie prowadzone przy udziale finansowym Ministerstwa Kultury i Sztuki,
c. wszelkie inne przedsiębiorstwa, zakłady i instytucje osób fizycznych lub prawnych bez względu na ich formę prawną i organizacyjną, wykonujące zadania zlecone na rzecz Ministerstwa Kultury i Sztuki, względnie na rzecz jednostek mu podległych lub przezeń nadzorowanych - w granicach tych zleceń,
d. urzędy, zakłady, instytucje i przedsiębiorstwa osób fizycznych lub prawnych, otrzymujące subwencje lub dotacje z budżetu Ministerstwa Kultury i Sztuki w zakresie użycia tych subwencji lub dotacji.
a. Departament Kontroli Ministerstwa Kultury i Sztuki wszystkich jednostek organizacyjnych: urzędów, przedsiębiorstw, instytucyj, zakładów, wymienionych w § 8, przy czym jednak do wszczęcia kontroli w komórkach organizacyjnych Ministerstwa wymagane jest osobne zlecenie Ministra.
W zasadzie jednak Departament Kontroli jest powołany do planowej i systematycznej kontroli, oraz do doraźnego badania i sprawdzania wykonawstwa z zakresu organizacji, administracji, gospodarki i rzeczowej działalności resortowej jednostek (urzędów, instytucji, zakładów i przedsiębiorstw) typu centralnego i na szczeblu bezpośrednio niższym.
Kontrolę pozostałych jednostek przeprowadza w zasadzie wyrywkowo lub w razie konieczności.
b. inspektoraty kontroli - jednostek organizacyjnych, podległych jednostce, w skład której wchodzą.
Każdy organ kontroli powołany jest do instruowania, normowania, koordynowania, nadzorowania oraz kontrolowania działalności niższych organów kontroli wewnętrznej w podległych lub nadzorowanych przez Ministerstwo jednostkach.
a. wstępną (czynności zamierzonych),
b. faktyczną (czynności dokonywanych),
c. następną (czynności dokonanych).
a. nagłych, podlegających kontroli a niecierpiących zwłoki, jeżeli w inny sposób nie można zapobiec szkodzie Skarbu Państwa lub interesu publicznego - zawiadamiając o tym niezwłocznie władze kontrolowanej jednostki, której te zarządzenia dotyczyły,
b. dotyczących wykonywania kontroli w wydziałach i referatach, inspektoratach kontroli. Odpisy wydanych zarządzeń i orzeczeń winny być nadsyłane do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli.
IV.
Planowanie kontroli.
Niezależnie od tego każdy organ kontroli (oprócz organu na stopniu Ministerstwa) przedstawia swój plan kontroli kierownikowi organu kontroli wyższego stopnia, który jest uprawniony wnosić do planu poprawki wynikające z potrzeby wzajemnego uzgadniania kontroli różnych stopni, jak również niezbędne uzupełnienia do planu. Poprawki te i uzupełnienia są dla organu kontroli niższego stopnia wiążące.
V.
Dokumentacja, sprawozdawczość i postępowanie pokontrolne.
Organa kontrolne mają prawo domagać się terminowego powiadomienia o wydanych zarządzeniach i o ich wykonaniu, co nie dotyczy wniosków kierowanych do władzy naczelnej.
W razie nieuwzględnienia wniosków organu kontroli przez władzę równego lub niższego szczebla rozstrzyga wspólny przełożony.
VI.
Współdziałanie kontroli wewnętrznej z innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Zadaniem tych konferencji winno być:
a. skoordynowanie działalności organów kontroli z innymi komórkami organizacyjnymi,
b. ustalenie wniosków i wytycznych do zarządzeń potrzebnych dla usunięcia braków i niedociągnięć w poszczególnych jednostkach organizacyjnych,
c. omówienie wykonania planów działalności kontrolnych i inspekcyjnych za okres ubiegły.
VII.
Współpraca z kontrolą państwową, skarbową i bankową oraz władzami powołanymi do ścigania przestępstw.
a. nadsyłanie przez organa kontroli podległe Ministerstwu Kultury i Sztuki do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli okresowych planów pracy, okresowych sprawozdań z czynności, oraz sprawozdań z kontroli w sprawach o szczególnym znaczeniu dla interesów Państwa - a także na żądanie Najwyższej Izby Kontroli i jej Delegatur - wszelkich materiałów z dokonanych czynności kontrolnych,
b. powiadomienie przez wszystkie organa kontroli w miarę możności Delegatur Najwyższej Izby Kontroli o rozpoczęciu kontroli w terenie,
c. udział we wspólnych kontrolach.
VIII.
Współpraca z kontrolą społeczną.
IX.
Powoływanie, odwoływanie i przenoszenie pracowników organów kontroli.
X.
Postanowienia końcowe.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »