Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych, wydane w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli na wniosek Ministra Sprawiedliwości.
M.P.1949.A-50.701
Akt utracił mocZARZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 29 kwietnia 1949 r.
o organizacji i funkcjonowaniu kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych, wydane w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli na wniosek Ministra Sprawiedliwości.
Postanowienia ogólne.
Określenia te winny być używane we wszystkich przepisach (zarządzeniach, instrukcjach, regulaminach, okólnikach itp.) Ministerstwa Sprawiedliwości w odróżnieniu od czynności inspekcji wykonywanych przez fachowe organa nadzoru (§ 3).
II.
Organizacja kontroli.
Minister Sprawiedliwości po uzyskaniu opinii Biura Organizacji i Spraw Osobowych Prezydium Rady Ministrów oraz w uzgodnieniu z Ministrem Skarbu i Prezesem Najwyższej Izby Kontroli, ustala etaty osobowe organów kontroli wewnętrznej (resortowej).
III.
Zakres działania organów kontroli.
Z pod zakresu kontroli jest wyłączone orzecznictwo sądów.
nagłych, podlegających kontroli, a niecierpiących zwłoki, jeżeli w inny sposób nie można zapobiec szkodzie Skarbu Państwa lub interesu publicznego - zawiadamiając o tym niezwłocznie władze kontrolowanej jednostki, której te zarządzenia dotyczyły. Odpisy wydanych zarządzeń i orzeczeń winny być nadsyłane do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli.
IV.
Planowanie kontroli.
Kierownicy komórek organizacyjnych Ministerstwa (departamentów, biur, samodzielnych wydziałów) oraz instytucji i przedsiębiorstw typu centralnego zgłaszają kierownikowi organu kontroli swe wnioski do okresowych planów kontroli.
V.
Dokumentacja, sprawozdawczość i postępowanie pokontrolne.
VI.
Współdziałanie kontroli wewnętrznej z innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Sprawiedliwości.
Protokóły z tych zjazdów i konferencji winny być przedkładane samodzielnemu wydziałowi Kontroli Ministerstwa Sprawiedliwości.
VII.
Współpraca z kontrolą państwową oraz władzami powołanymi do ścigania przestępstw.
Organa Najwyższej Izby Kontroli mogą ponadto zgłaszać właściwym organom kontroli wewnętrznej wnioski o przeprowadzenie kontroli nieprzewidzianych w okresowych planach pracy.
VIII.
Współpraca z kontrolą społeczną.
Dla umożliwienia Radzie Narodowej powzięcia decyzji co do udziału w komisyjnej kontroli, inspektorzy kontroli wewnętrznej obowiązani są zawiadamiać właściwą Radę o rozpoczęciu kontroli. Nie dotyczy to kontroli doraźnych dla zbadania określonych spraw, przeprowadzanych z inicjatywy organów kontroli wewnętrznej.
Nie dotyczy to protokółów z kontroli doraźnych dla zbadania określonych spraw przeprowadzonych z inicjatywy organów kontroli wewnętrznej bez udziału przedstawiciela Rady Narodowej.
Poza tym organa kontroli wewnętrznej powiadamiają Prezydia Rad Narodowych o usunięciu uchybień stwierdzonych w wyniku kontroli przeprowadzonej z udziałem przedstawicieli Rady Narodowej.
IX.
Powoływanie, odwoływanie i przenoszenie pracowników organów kontroli.
Inspektorom kontroli nie można również powierzać żadnych funkcji administracyjnych w jednostkach, w skład których wchodzą.
O odchyleniach od powyższych zasad decyduje Komisja Kwalifikacyjna przy Radzie Państwa, do której należy w tych sprawach kierować odpowiednio uzasadnione wnioski za pośrednictwem samodzielnego Wydziału Kontroli Ministerstwa Sprawiedliwości.
X.
Postanowienia końcowe.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »