Rozdział 9 - Powoływanie, odwoływanie i przenoszenie pracowników organów kontroli. - Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego oraz w urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych, wydane w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli na wniosek Ministra Handlu Wewnętrznego.

Monitor Polski

M.P.1950.A-105.1323

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1950 r.

Rozdział  IX.

Powoływanie, odwoływanie i przenoszenie pracowników organów kontroli.

§ 47. Dyrektora Departamentu Kontroli Ministerstwa Handlu Wewnętrznego oraz jego zastępców powołuje i odwołuje Minister Handlu Wewnętrznego z zachowaniem kompetencji Komisji Kwalifikacyjnej przy Radzie Państwa.

Wszystkich naczelników wydziałów, kierowników referatów, dyrektorów biur, głównych inspektorów kontroli, inspektorów kontroli i im równorzędnych powołuje, odwołuje i przenosi Minister Handlu Wewnętrznego.

Wnioski Dyrektora Departamentu w sprawach dotyczących powoływania, odwoływania i przenoszenia inspektorów kontroli, wymienionych w ust. 2, winny być uzgodnione z Dyrektorem Departamentu Kadr i Komisją Kwalifikacyjną przy Radzie Państwa.

§ 48. Inspektorzy kontroli - niezależnie od funkcji jakie sprawują we wszystkich organach kontroli - nie mogą równolegle z obowiązkami kontrolnymi i w ciągu 2 lat po ustaniu stosunku służbowego z organem kontrolnym zajmować jakiegokolwiek stanowiska administracyjnego w jednostkach, które podlegały ich kontroli.

Inspektorom kontroli nie można również powierzać żadnych funkcji administracyjnych w jednostkach, w skład których wchodzą.

O odchyleniach od powyższych zasad decyduje Komisja Kwalifikacyjna przy Radzie Państwa, do której należy w tych sprawach kierować odpowiednio uzasadnione wnioski za pośrednictwem Departamentu Kontroli Ministerstwa Handlu Wewnętrznego.

§ 49. Decyzje Komisji Kwalifikacyjnej, o których mowa w niniejszym rozdziale, nie naruszają ustawowych kompetencji Prezesa Rady Ministrów co do wyrażania zgody na mianowanie i awansowanie urzędników zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. z 1949 r. Nr 11, poz. 72).