Opłaty za korzystanie z hoteli robotniczych.

Monitor Polski

M.P.1957.37.242

Akt utracił moc
Wersja od: 14 maja 1957 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 4 maja 1957 r.
w sprawie opłat za korzystanie z hoteli robotniczych.

Na podstawie § 1 uchwały nr 792 Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1956 r. w sprawie opłat za korzystanie z hoteli robotniczych przy zakładach pracy (Monitor Polski z 1957 r. Nr 13, poz. 92) zarządza się, co następuje:
Hotelem robotniczym w rozumieniu niniejszego zarządzenia jest pomieszczenie, w którym otrzymują zakwaterowanie, zgodnie z umową o pracę i na czas jej trwania, pracownicy nie posiadający możliwości codziennego dojazdu do pracy.
Do hoteli robotniczych nie zalicza się domów noclegowych, schronisk robotniczych, kwater pływających i ruchomych, noclegowni, pokoi gościnnych itp. urządzeń socjalnych, organizowanych przez zakłady pracy dla zapewnienia pracownikom tymczasowego noclegu.
1.
Dla wymiaru opłat dzieli się hotele robotnicze na trzy kategorie w zależności od rodzaju zajmowanych pomieszczeń, wyposażenia i poziomu świadczonych usług.
2.
Do kategorii I zalicza się hotele robotnicze mieszczące się w budynkach specjalnie do tego celu wzniesionych (z wyłączeniem baraków) oraz posiadające:
a)
centralne ogrzewanie,
b)
urządzenia kąpielowe,
c)
wodę bieżącą ciepłą i zimną,
d)
skanalizowane ubikacje wewnątrz budynku,
e)
wygodne umeblowanie w pokojach (w szczególności sprężynowe łóżka lub materace),
f)
urządzenia sportowe i urządzenia socjalne, zwłaszcza świetlice i biblioteki.
3.
Do kategorii II zalicza się hotele robotnicze mieszczące się w odpowiednio przystosowanych budynkach lub trwałych barakach i posiadające:
a)
centralne ogrzewanie lub stałe piece,
b)
wodę bieżącą ciepłą i zimna,
c)
skanalizowane ubikacje wewnątrz budynku,
d)
niezbędne umeblowanie w pokojach.
4.
Do kategorii III zalicza się wszystkie inne hotele robotnicze, których urządzenia i wyposażenia nie odpowiadają wymaganiom określonym dla hoteli kategorii I i II.
Zaliczania hoteli robotniczych do odpowiednich kategorii dokonują, zgodnie z wytycznymi zawartymi w § 3, zakłady pracy prowadzące hotele w porozumieniu z radą zakładową (miejscową) lub zarządem okręgowym (głównym) właściwego związku zawodowego.
1.
Pracownikami uprawnionymi do zamieszkania w hotelu robotniczym są:
1)
pracownicy zatrudnieni w zakładzie pracy, do którego hotel należy;
2)
pracownicy nie zatrudnieni w zakładzie pracy, do którego hotel należy, a zamieszkujący:
a)
na podstawie indywidualnej umowy najmu,
b)
na podstawie umowy zawartej pomiędzy zakładem pracy, w którym pracują, a zakładem pracy, do którego hotel należy.
2.
Opłaty pobierane od pracowników wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 za korzystanie z jednego miejsca w pokoju w ciągu doby wynoszą:
Kategoria hoteluPokoje
1-osobowe2-osobowe3 - 6 sobowe7 i więcej osobowe
I7 zł4 zł2,50 zł1,80 zł
II5 "3 "2,00 "1,00 "
III3 "2 "1,50 "1,00 "
3.
Zasady rozliczeń pomiędzy zakładami pracy z tytułu opłat za pracowników wymienionych w ust. 1 pkt 2 lit. b) ustala się zgodnie z wytycznymi ministrów nadzorujących zakłady pracy prowadzące hotele, wydanymi na podstawie § 3 uchwały nr 792 Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1956 r. w sprawie opłat za korzystanie z hoteli robotniczych przy zakładach pracy (Monitor Polski z 1957 r. Nr 13, poz. 92). Za podstawę rozliczenia należy przyjąć koszt własny zakwaterowania pracownika.
1.
Stawek określonych w § 5 ust. 2 nie stosuje się do osób, które utraciły prawo do korzystania z hotelu robotniczego.
2.
Do osób wymienionych w ust. 1 stosuje się stawki ustalone w wytycznych wydanych na podstawie § 3 uchwały nr 792 Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1956 r. przez ministrów nadzorujących zakłady pracy prowadzące hotele.
Od opłat za korzystanie z hoteli robotniczych zwolnieni są całkowicie pracownicy, którzy mają prawo do korzystania z bezpłatnych miejsc w hotelu robotniczym na podstawie przepisów szczególnych lub układów zbiorowych pracy.
Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.