Opłaty za badanie zwierząt rzeźnych i mięsa.

Monitor Polski

M.P.1948.A-85.953

Akt utracił moc

Wersja od: 23 marca 1955 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I REFORM ROLNYCH

z dnia 20 grudnia 1948 r.

w sprawie opłat za badanie zwierząt rzeźnych i mięsa, wydane w porozumieniu z Ministrami Administracji Publicznej, Ziem Odzyskanych oraz Przemysłu i Handlu. ^*

Na podstawie art. 19 rozp. Prezydenta R. P. z dnia 22 marca 1923 r. o badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa (Dz. U. R. P. Nr 60 z r. 1933, poz. 454) w brzmieniu ustawy z dnia 1 marca 1938 r. (Dz. U. R. P. Nr 18, poz. 132) zarządza się, co następuje:

A.

Normy opłat

Opłaty za urzędowe badanie zwierząt rzeźnych i mięsa należy pobierać według następujących norm:

I.

Za badanie przed ubojem i po uboju 1 sztuki:

1. W rzeźniach prowadzonych przez samorząd terytorialny według zarządzenia Ministrów Administracji Publicznej, Ziem Odzyskanych oraz Rolnictwa i Reform Rolnych z dn. 20 grudnia 1948 r. w sprawie taryf opłat rzeźnianych dla rzeźni prowadzonych przez samorząd terytorialny oraz ich przeznaczenia (Monitor Polski Nr A-85, poz. 951).

2. W rzeźniach nieprowadzonych przez samorząd terytorialny a stanowiących osobny obwód badania:

bydło rogate powyżej 150 kg żywej wagi 120 zł.

jałowizna od 75 do 150 " " " 80 "

cielę do 75 " " " 30 "

owca, koza 30 "

świnia 120 "

koń 160 "

3. W rzeźniach i obwodach badania innych, aniżeli określone wyżej w punktach 1 i 2:

bydło rogate powyżej 75 kg żywej wagi od 400 zł

cielę do 75 " " " " 300 "

owca, koza 300 "

świnia 400 "

koń 500 "

Opłaty te obejmują również koszta przejazdu i winny być takie same bez względu na to, czy badanie wykonuje lekarz weterynaryjny czy oglądacz.

4. Opłaty wymienione w p. 2 i 3 są pobierane w całości na rzecz tego związku samorządowego, który wyznaczył odnośny organ urzędowego badania.

II.

Za sprawdzanie i badanie mięsa przywozowego:

1. Za sprawdzanie badania mięsa, sprowadzonego do miejscowości, w których istnieje obowiązek sprawdzania, w myśl rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Ref. Rol. z 3 listopada 1948 r. o obowiązku poddawania sprawdzaniu mięsa sprowadzonego do niektórych miejscowości (Dz. U. R. P. Nr 53, poz. 424), łącznie z kosztami korzystania z urządzeń stacji badania (sprawdzania) i robocizny - należy pobierać opłaty w następującej wysokości:

wołowina, bukacina i konina od 1 ćwiartki 40 zł

cielęcina, baranina i kozina od 1 ćwiartki 20 "

wieprzowina od połówki 80 "

od kompletu podrobów - w wysokości opłaty od ćwiartki, od słoniny, sadła, otok i mięsa w mniejszych częściach, niż ćwiartki. oraz wędlin i innych przetworów mięsnych od 1 kg 5 "

2. Za ponowne badanie mięsa zbadanego przez oglądacza i sprowadzonego do miejscowości, posiadających rzeźnie publiczne, w których urzędowe badanie wykonują wyłącznie lekarze weterynaryjni, wraz z kosztami korzystania z urządzeń stacji badania i robocizny - należy pobierać opłaty o 100% wyższe, niż w dziale II-1.

Opłaty wymienione w p. 1 i 2 dotyczą mięsa, wędlin i innych przetworów mięsnych oznakowanych i dostarczanych na stacje sprawdzania (badania) przez posiadacza.

3. Za sprawdzanie względnie ponowne badanie mięsa oznakowanego wprawdzie, lecz wprowadzonego do obrotu z pominięciem obowiązku sprawdzania lub ponownego badania w miejscowościach, w których ten obowiązek istnieje, należy pobierać opłaty o 100% wyższe, niż podane w dziale II - 1 i 2.

4. Opłaty wymienione w p. 1, 2 i 3:

a) w rzeźniach prowadzonych przez zarządy gminne uprawnione do wyznaczania organów urzędowego badania, są pobierane w całości na rzecz danej rzeźni;

b) w rzeźniach prowadzonych przez gminy nie uprawnione do wyznaczania organów urzędowego badania, 20% pobranej opłaty przypada na rzecz tego związku samorządowego, który wyznaczył organ urzędowego badania;

c) w innych przypadkach całość opłat przypada na rzecz tego związku samorządowego, który wyznaczył organ urzędowego badania.

IV.

Za badanie mięsa z uboju nielegalnego:

1. Za badanie mięsa nieoznakowanego (pochodzącego z uboju nielegalnego) należy pobierać następujące opłaty:

wołowina, bukacina i konina od 1 ćwiartki 800 zł.

cielęcina, baranina i kozina " 1 " 400 "

wieprzowina od połówki 1600 "

od kompletu podrobów - w wysokości opłaty od ćwiartki, od słoniny, sadła, otok, mięsa ciętego, wędlin i innych przetworów mięsnych od 1 kg 100 "

2. Opłaty powyższe:

a) w rzeźniach prowadzonych przez zarządy gminne, uprawnione do wyznaczania organów urzędowego badania, są pobierane w całości na rzecz danej rzeźni;

b) w rzeźniach, prowadzonych przez gminy, nie uprawnione do wyznaczania organów urzędowego badania, 50% pobranej opłaty przypada na rzecz tego związku samorządowego, który wyznaczył organ urzędowego badania;

c) w innych przypadkach całość opłat przypada na rzecz tego związku samorządowego, który wyznaczył organ urzędowego badania.

IV.

Za badanie przy odwołaniach:

1. W przypadkach odwołania się posiadacza zwierzęcia lub mięsa od oceny badania należy pobierać następujące opłaty:

a) przy odwołaniu się od oceny oglądacza do lekarza weterynaryjnego - 200 zł. od sztuki,

b) przy odwołaniu się od oceny lekarza weterynaryjnego do państwowego lekarza weterynarii - 450 zł. od sztuki.

Ponadto w obu przypadkach należy pobierać kwoty na pokrycie kosztów podróży, przysługujących w myśl przepisów o należnościach za podróże służbowe.

Opłaty powyższe należy pobierać tylko w przypadkach, gdy sprawdzanie lub ponowne badanie potwierdziły zakwestionowaną ocenę.

2. Normy podane w pkt. 1 stosuje się również w rzeźniach prowadzonych przez samorząd terytorialny, za czynności wyszczególnione w dz. II, III i IV.

V.

Za badanie w godzinach poza urzędowych:

W dnie świąteczne, a w rzeźniach określonych w dziale I p. 2 także i w godzinach poza urzędowych, należy pobierać opłaty:

1. za pierwsze dwie godziny o 50% wyższe,

2. za dalsze godziny o 100% wyższe.

B.

Przeznaczenie opłat

Z opłat za badanie zwierząt rzeźnych i mięsa winny być pokrywane: I. Wydatki osobowe:

1. Wynagrodzenie organów urzędowego badania ze wszystkimi świadczeniami socjalnymi, jakie w zależności od charakteru stosunku służbowego danego organu ciążą na pracodawcy.

Należą tu również ewent. uposażenia emerytalne i inne zobowiązania, wynikające z tytułu istniejącego w swoim czasie stosunku służbowego z osobami, które były zatrudnione jako organa urzędowego badania.

Wynagrodzenie to rozumie się za wszystkie czynności, związane z obowiązkami służbowymi organów urzędowego badania. Wynagrodzenie za inne czynności należące do zakresu administracji rzeźni należy wypłacać z wpływów za użycie rzeźni.

2. Należności lekarzy weterynaryjnych za badanie w przypadkach przekraczających zakres działania oglądaczy, oraz za sprawdzanie i ponowne badanie w przypadkach odwołania się posiadacza zwierzęcia.

3. Koszta podróży organów urzędowego badania oraz organów odwoławczych.

4. Wynagrodzenie i koszta podróży osób zatrudnionych w akcji zwalczania nielegalnego uboju oraz obrotu mięsem i przetworami mięsnymi.

5. Inne wydatki osobowe, na które zezwoli wojewoda za zgodą Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

II.

Wydatki rzeczowe:

1. Koszta nabycia, naprawy i utrzymania wszystkich narzędzi, przyrządów i innych przedmiotów potrzebnych do wykonywania badania (noże z pochwami i pasem, mikroskopy, sterylizatory do odkażania noży, trychinoskopy (aparaty projekcyjne), przyrządy do pobierania próbek, nożyczki, ściskacze (kompresoria), pincetki, szpikulce, zakraplacze, kwas octowy, ług potasowy, puszki numerowane do wkładania próbek do badania na włośnie i t. p.).

2. Koszta nabycia ubrań roboczych dla organów badania pracujących w rzeźniach (buty nieprzemakalne, kombinezony, czapki, ciepłe okrycia do pracy w zimie i w chłodniach).

3. Koszta nabycia, naprawy i utrzymania w czystości ubrań ochronnych (płaszczy z materiału nadającego się do prania, fartuchy nieprzemakalne, gumowe, ceratowe lub impregnowane).

4. Koszta związane ze znakowaniem mięsa (pieczęcie, tusz).

5. Koszta nabycia dzienników badania i wszelkich druków potrzebnych do rejestrowania, zestawiania wyników badania, sporządzania wykazów uboju dla władz, oraz koszta nabycia świadectw na wywóz mięsa.

6. Koszta bakteriologicznego (laboratoryjnego) badania mięsa, łącznie z opakowaniem, przesyłką, korespondencją i t. p.

7. Koszta postępowania z mięsem warunkowo zdatnym, mniej wartościowym i niezdatnym a w szczególności:

a) koszta urządzeń do unieszkodliwiania mięsa warunkowo zdatnego (sterylizatory, kotły o inne aparaty do gotowania mięsa i wytapiania tłuszczu);

b) koszta budowy, urządzenia, utrzymania i prowadzenia taniej jatki;

c) koszta ewent. przewozu mięsa mniej wartościowego do sprzedaży w taniej jatce innej gminy lub w innym odpowiednim miejscu;

d) koszta związane z zajęciem i zamknięciem mniejszych części mięsa niezdatnego (zbiorniki, konfiskatory);

e) koszta związane z nieszkodliwym usuwaniem mięsa niezdatnego poza zakładami utylizacyjnymi (aparaty do zupełnego rozgotowywania mięsa w wodzie lub parze, urządzenia do spowodowania środkami chemicznymi zupełnego rozkładu mięsa i do spalania, place do zagrzebywania w ziemi (grzebowiska) itp.).

8. Inne koszta rzeczowe, na które zezwoli wojewoda za zgodą Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

III.

Przepisy części B. nie dotyczą rzeźni, prowadzonych przez gminy, które same wyznaczają organa urzędowego badania.

Rzeźnie te pokrywają wydatki wymienione w niniejszej części z całości wpływów z tytułu opłat rzeźnianych.

C.

Księgowanie

Samorząd terytorialny, posiadający wpływy z opłat za badanie poza rzeźniami, utrzymywanymi przez siebie, winien wpływy te oraz wydatki z nich dokonywane księgować na oddzielnym koncie.

D.

Przepisy końcowe

Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1949 r.

^* Z dniem 23 marca 1955 r. tracą moc ust. 1-5 i ust. 7 cz. II rozdz. B nin. zarządzenia w stosunku do jednostek wymienionych w § 1 zarządzenia Ministrów Rolnictwa oraz Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego z dnia 23 marca 1955 r. w sprawie niektórych obowiązków organów resortu rolnictwa oraz przemysłu mięsnego i mleczarskiego w rzeźniach i eksportowych przetwórniach mięsnych (M.P.55.36.355), zgodnie z § 4 ww. zarządzenia.