§ 2. - Opłaty elektryfikacyjne pobierane przy powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli.

Monitor Polski

M.P.1954.103.1341

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1958 r.

§  2.

1. 1 Wysokość opłaty elektryfikacyjnej ustala się w zależności od przychodu szacunkowego z gospodarstwa rolnego w drugim roku przed rokiem kalendarzowym przystąpienia do prac elektryfikacyjnych w danej wsi lub osiedlu. Opłaty elektryfikacyjne zawierają tabele nr 1 (przy elektryfikacji) i nr 2 (przy doelektryfikacji), stanowiące załączniki do niniejszej uchwały.

2. W przypadku gdy budynek stanowi własność osoby nie będącej właścicielem lub użytkownikiem gospodarstwa rolnego, a której źródłem utrzymania jest wynagrodzenie za pracę najemną, opłatę elektryfikacyjną ustala się według najniższej grupy przychodowości w załączonych tabelach.

3. Gdy budynek stanowi własność osób nie objętych przepisami ust. 1, 2 i 4 wysokość opłaty elektryfikacyjnej ustala prezydium powiatowej rady narodowej, określając, która grupa przychodowości w załączonych tabelach ma w tym przypadku zastosowanie.

4. Członkowie spółdzielni produkcyjnych za elektryfikację budynków stanowiących ich własność osobistą uiszczają opłaty w zależności od przychodu szacunkowego z działki przyzagrodowej na zasadach przewidzianych w ust. 1.

5. 2 Upoważnia się Ministra Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów do zmiany granic przychodowości dla grup gospodarstw wymienionych w tabelach opłat elektryfikacyjnych (ust. 1) odpowiednio do zmian przychodu szacunkowego ustalonego dla celów wymiaru podatku gruntowego za dany rok.

¹ § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) uchwały nr 78 z dnia 4 lutego 1956 r. (M.P.56.14.220) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1956 r.

² § 2 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) uchwały nr 78 z dnia 4 lutego 1956 r. (M.P.56.14.220) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1956 r.