Określenie wysokości i zasad przyznawania ekwiwalentu pieniężnego funkcjonariuszom pożarnictwa, którzy w miejscu pełnienia służby nie otrzymali mieszkania.

Monitor Polski

M.P.1975.29.180

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1990 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 2 września 1975 r.

w sprawie określenia wysokości i zasad przyznawania ekwiwalentu pieniężnego funkcjonariuszom pożarnictwa, którzy w miejscu pełnienia służby nie otrzymali mieszkania.

Na podstawie art. 17 ust. 2 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa (Dz. U. z 1974 r. Nr 50, poz. 321 i z 1975 r. Nr 20, poz. 106) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1 Absolwentom szkół pożarniczych, którzy podjęli służbę w jednostkach ochrony przeciwpożarowej poza miejscem stałego zamieszkania, wskazanej przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych, oraz funkcjonariuszom pożarnictwa przeniesionym służbowo do innej miejscowości, zwanym dalej "funkcjonariuszami", jeżeli zakład pracy nie zapewni im mieszkania w miejscowości, w której pełnią służbę, przysługuje do czasu otrzymania mieszkania ekwiwalent pieniężny w wysokości:

1) dodatku za rozłąkę określonego w przepisach w sprawie świadczeń przysługujących pracownikom urzędów państwowych przeniesionym do pracy w innej miejscowości - dla mających na utrzymaniu członków rodziny wspólnie z nimi zamieszkałych,

2) 1/2 dodatku określonego w pkt 1 - dla samotnych.

§  2.

1. 2 Za mieszkanie, o którym mowa w § 1, uważa się mieszkanie położone w miejscowości, z której czas dojazdu do miejscowości będącej siedzibą zakładu pracy i z powrotem publicznymi środkami komunikacji (Polskie Koleje Państwowe, Państwowa Komunikacja Samochodowa) nie przekracza 2 godzin, łącznie z przesiadkami.

2. Przez członków rodziny rozumie się:

a) współmałżonka,

b) dzieci własne, przysposobione lub przyjęte na wychowanie,

c) ³ rodziców (dziadków, byłych opiekunów) funkcjonariusza lub jego małżonka uzyskujących przez każdego z nich dochód nie przekraczający najniższego wynagrodzenia lub będących inwalidami albo obłożnie chorymi, jeżeli komisja lekarska stwierdzi, że choroba ta uzasadnia pomoc osoby trzeciej.

§  3.

1. 4 Ekwiwalent pieniężny nie przysługuje funkcjonariuszowi, jeżeli:

1) w miejscowości, w której pełni służbę, posiada mieszkanie:

a) za które jest obowiązany opłacać czynsz ustalony na podstawie przepisów Prawa lokalowego,

b) stanowiące odrębną nieruchomość, mieszkanie spółdzielcze lub dom jednorodzinny,

2) jest samotny i mieszka w mieszkaniu (domu) rodziców w miejscowości, w której pełni służbę,

3) mieszka z rodziną w miejscowości, w której pełni służbę, w mieszkaniu (domu) rodziców (teściów), w którym liczba pokoi jest równa lub większa od liczby osób wspólnie zamieszkujących dane mieszkanie (dom),

4) bezzasadnie odmówił przyjęcia proponowanego mu w miejscowości, w której pełni służbę, odpowiadającego normom zaludnienia mieszkania spółdzielczego lub mieszkania będącego w dyspozycji terenowego organu administracji państwowej,

5) 5 korzysta z bezpłatnego zakwaterowania w pokojach służbowych, gościnnych lub hotelach pracowniczych,

6) 6 zrzekł się uprawnień najemcy mieszkania zajmowanego na podstawie decyzji administracyjnej lub spółdzielczego prawa do lokalu albo zbył własne mieszkanie.

2. Przez mieszkanie określone w ust. 1 pkt 1 należy rozumieć także mieszkanie, którego najemcą (właścicielem) jest małżonek funkcjonariusza.

§  4.

1. 7 Funkcjonariusze mieszkający w hotelach pracowniczych otrzymują zamiast ekwiwalentu pieniężnego zwrot poniesionych z tego tytułu kosztów. Zwrot poniesionych kosztów przysługuje również w razie zamieszkiwania w hotelu funkcjonariusza wraz z członkami rodziny będącymi na jego utrzymaniu.

2. Jeżeli funkcjonariusz zamieszkuje w hotelu, a członkowie rodziny będący na jego utrzymaniu w innym lokalu w miejscowości, w której pełni służbę, otrzymuje on jedynie ekwiwalent pieniężny w wysokości określonej w § 1.

3. Funkcjonariusze zachowują prawo do ekwiwalentu pieniężnego określonego w § 1 również w okresie urlopu wypoczynkowego lub delegowania na szkolenie.

§  5.

1. Ekwiwalent pieniężny przyznaje na podstawie wniosku złożonego przez funkcjonariusza kierownik zakładu pracy, w którym funkcjonariusz pełni służbę. We wniosku funkcjonariusz jest obowiązany podać wszystkie okoliczności mające wpływ na przyznanie ekwiwalentu pieniężnego.

2. 8 Należność z tytułu ekwiwalentu pieniężnego przysługuje funkcjonariuszowi z dniem przybycia do zakładu pracy w celu pełnienia służby lub z dniem spełnienia warunków do nabycia prawa do ekwiwalentu pieniężnego albo zmiany jego wysokości.

§  6.

1. Wypłaty ekwiwalentu pieniężnego dokonuje co miesiąc z dołu zakład pracy, w którym funkcjonariusz pełni służbę.

2. Jeżeli prawo do ekwiwalentu pieniężnego powstało w ciągu miesiąca, kwotę ekwiwalentu za czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości ¹/₃₀ części ekwiwalentu miesięcznego za każdy dzień.

§ 7. Funkcjonariusz uprawniony do ekwiwalentu pieniężnego jest obowiązany powiadomić zakład pracy o każdej zmianie mającej wpływ na prawo do tego ekwiwalentu.

§ 8. 9 (skreślony).

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 15 grudnia 1980 r. (M.P.80.30.167) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1981 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 7 marca 1986 r. (M.P.86.9.63) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1986 r.

- zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 7 marca 1990 r. (M.P.90.12.95) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1990 r.

² § 2 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 15 grudnia 1980 r. (M.P.80.30.167) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 grudnia 1980 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) zarządzenia z dnia 7 marca 1986 r. (M.P.86.9.63) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 kwietnia 1986 r.

³ § 2 ust. 2 lit. c) zmieniona przez § 1 pkt 2 lit. b) zarządzenia z dnia 7 marca 1986 r. (M.P.86.9.63) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 kwietnia 1986 r.

⁴§ 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 31 maja 1982 r. (M.P.82.15.119) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 czerwca 1982 r.

⁵ § 3 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) zarządzenia z dnia 7 marca 1986 r. (M.P.86.9.63) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 kwietnia 1986 r.

⁶ § 3 ust. 1 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 3 lit. b) zarządzenia z dnia 7 marca 1986 r. (M.P.86.9.63) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 kwietnia 1986 r.

⁷ § 4 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 7 marca 1986 r. (M.P.86.9.63) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 kwietnia 1986 r.

⁸ § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 7 marca 1986 r. (M.P.86.9.63) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 kwietnia 1986 r.

⁹ § 8 skreślony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 15 grudnia 1980 r. (M.P.80.30.167) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 grudnia 1980 r.