Określenie przełożonej władzy służbowej uprawnionej do wydawania upoważnień do nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ustalenie wykroczeń, za które można nakładać grzywny w drodze mandatu karnego.

Monitor Polski

M.P.1963.14.84

Akt utracił moc
Wersja od: 20 lutego 1963 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 1 lutego 1963 r.
w sprawie określenia przełożonej władzy służbowej uprawnionej do wydawania upoważnień do nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ustalenia wykroczeń, za które można nakładać grzywny w drodze mandatu karnego.

Na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym (Dz. U. z 1959 r. Nr 15, poz. 79 i Nr 69, poz. 434 oraz z 1961 r. Nr 7, poz. 46) i § 2 ust. 2 zarządzenia nr 201 Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 października 1961 r. w sprawie nadania niektórym organom administracji państwowej uprawnień do nakładania i ścigania grzywien w drodze mandatu karnego (Monitor Polski Nr 78, poz. 327) zarządza się, co następuje:
1.
Wojewódzki inspektor sanitarny (inspektor sanitarny miasta wyłączonego z województwa) jest przełożoną władzą służbową uprawnioną do wydawania imiennych upoważnień do nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego przez pracowników powiatowych (miejskich, dzielnicowych) i portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz innych zakładów społecznych służby zdrowia, którym organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej udzieliły upoważnień przewidzianych w art. 15 dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 37, poz. 160).
2.
Wojewódzki inspektor sanitarny (inspektor sanitarny miasta wyłączonego z województwa) wydaje upoważnienia, o których mowa w ust. 1, na wniosek miejscowo właściwego powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) lub portowego inspektora sanitarnego.
Wykroczenia, za które osoby upoważnione zgodnie z przepisami § 1 mogą nakładać i ściągać grzywny w drodze mandatu karnego w wysokości do 100 zł, określa załącznik do zarządzenia.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

WYKROCZENIA, ZA KTÓRE ORGANY PAŃSTWOWEJ INSPEKCJI SANITARNEJ MOGĄ NAKŁADAĆ I ŚCIĄGAĆ GRZYWNY W DRODZE MANDATU KARNEGO

I.

Wykroczenia przeciw przepisom o zapobieganiu chorobom zakaźnym.

1.
Niedopełnienie obowiązku zgłoszenia przypadku zachorowania lub śmierci na chorobę zakaźną lub przypadku podejrzenia o taką chorobę.
2.
Nie poddanie się obowiązkowym szczepieniom ochronnym przeciwko chorobom zakaźnym.
3.
Niedopełnienie przez osobę ponoszącą odpowiedzialność za nieletniego bądź ubezwłasnowolnionego obowiązku spowodowania, aby nieletni bądź ubezwłasnowolniony poddał się obowiązkowym szczepieniom ochronnym.
4.
Niezastosowanie się do decyzji organu służby zdrowia w sprawie przymusowej hospitalizacji bądź odosobnienia chorego lub podejrzanego o chorobę zakaźną.
5.
Niedopełnienie przez właściciela (administratora), a także najemcę, jeśli chodzi o część składową nieruchomości, obowiązku stałego tępienia szczurów i myszy.

Podstawa prawna: art. 22 ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu (Dz. U. z 1935 r. Nr 27, poz. 198, z 1949 r. Nr 25, poz. 174 i z 1959 r. Nr 27, poz. 170) w związku z art. 1 i 10 tejże ustawy; §§ 1 i 6 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 25 lutego 1936 r. o przymusowym szczepieniu ochronnym przeciw błonicy (dyfterii) (Dz. U. Nr 22, poz. 183); §§ 1 i 8 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 1947 r. w sprawie przymusowych szczepień ochronnych przeciw durowi brzusznemu (Dz. U. Nr 54, poz. 294); § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 kwietnia 1962 r. w sprawie przymusowych szczepień ochronnych przeciw ospie naturalnej (Dz. U. Nr 25, poz. 117); § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 lutego 1959 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych przeciw chorobie Heinego-Medina (Dz. U. Nr 17, poz. 102); § 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 lipca 1951 r. w sprawie utrzymania porządku i czystości w nieruchomościach (Dz. U. Nr 40, poz. 306).

II.

Wykroczenia przeciw przepisom o urządzeniu pomieszczeń dla zwierząt i gnojowników.

Niedopełnienie obowiązku urządzania pomieszczeń dla zwierząt oraz gnojowników w taki sposób, aby nie powodowały zanieczyszczenia przyległego terenu lub zanieczyszczenia powietrza wyziewami.

Podstawa prawna: art. 22 ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu w związku z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie utrzymania porządku i w nieruchomościach.

III.

Wykroczenia przeciw przepisom sanitarnym dla zakładów fryzjerskich i golarskich.

1.
Niedopełnienie obowiązku utrzymania zakładu fryzjerskiego lub golarskiego w czystości i porządku.
2.
Niezaopatrzenie zakładu w dostateczną ilość czystej bielizny.
3.
Niedopełnienie obowiązku wyjaławiania i odkażania narzędzi służących do pracy.

Podstawa prawna: art. 22 ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu, w związku z § 2 ust. 1, §§ 5, 6 i 7 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 18 września 1935 r. o przepisach sanitarnych dla zakładów fryzjerskich i golarskich (Dz. U. z 1935 r. Nr 78, poz. 483 i z 1958 r. Nr 56, poz. 275).

IV.

Wykroczenia przeciw przepisom sanitarnym dla hoteli, pokojów umeblowanych i pensjonatów.

1.
Niedopełnienie obowiązku utrzymania czystości i porządku pomieszczeń i urządzeń, korytarzy, sieni i klatek schodowych hoteli, pokojów umeblowanych i pensjonatów oraz należących do budynków tych zakładów terenów nie zabudowanych.
2.
Niezapewnienie osobom korzystającym z hotelu dostatecznej ilości wody do picia i do utrzymania higieny osobistej.
3.
Niedopełnienie obowiązku dostarczania czystej bielizny pościelowej, ręczników itp.
4.
Niedopełnienie obowiązku zapewnienia w pokojach przeznaczonych dla gości minimalnej temperatury 18°C.

Podstawa prawna: art. 22 ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu w związku z §§ 3, 5 i 12 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 1 lipca 1935 r. w sprawie przepisów sanitarnych dla hoteli, pokojów umeblowanych i pensjonatów (Dz. U. z 1935 r. Nr 54, poz. 352, z 1937 r. Nr 41, poz. 327 i z 1958 r. Nr 56, poz. 275) oraz §§ 2, 3 i 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 16 listopada 1961 r. w sprawie warunków, jakim powinna odpowiadać woda do picia i potrzeb gospodarczych (Dz. U. Nr 59, poz. 333).

V.

Wykroczenia przeciw przepisom o cmentarzach i chowaniu zmarłych.

Niedopełnienie obowiązku utrzymywania domów przedpogrzebowych lub kostnic oraz urządzeń przeznaczonych na przetrzymywanie trumien ze zwłokami w czystości i porządku.

Podstawa prawna: art. 18 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. Nr 11, poz. 62) w związku z §§ 13 i 14 rozporządzenia Ministrów Gospodarki Komunalnej oraz Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 maja 1961 r. w sprawie urządzania cmentarzy, prowadzenia ksiąg cmentarnych oraz chowania zmarłych (Dz. U. Nr 31, poz. 152).

VI.

Wykroczenia przeciw przepisom o dozorze nad artykułami żywności i wyrobami przemysłowymi, mającymi wpływ na zdrowie człowieka.

1.
Niezachowanie należytej czystości przy wyrobie, sprzedaży, wprowadzaniu do obrotu lub przechowywaniu w tym celu artykułów żywności i środków kosmetycznych przeznaczonych do obrotu.
2.
Dopuszczenie do czynności wymienionych w pkt. 1 osoby dotkniętej chorobą zakaźną lub wzbudzającą wstręt.
3.
Niedopełnienie przez pracowników wykonujących prace określone w pkt. 1 obowiązku przestrzegania wzorowej czystości, porządku i higieny osobistej (czysta odzież, białe fartuchy i czepki, czyste ręce itp.).

Podstawa prawna: art. 34 przepisów z dnia 22 marca 1928 r. o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz. U. z 1928 r. Nr 36, poz. 343, z 1934 r. Nr 110, poz. 977, z 1939 r. Nr 54, poz. 342, z 1946 r. Nr 5, poz. 44 i z 1949 r. Nr 42, poz. 311); § 12 ust. 5, § 20 ust. 1 i 2, § 22 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 9 grudnia 1932 r. o dozorze nad mlekiem i jego przetworami (Dz. U. z 1933 r. Nr 19, poz. 128 i Nr 47, poz. 378 oraz z 1958 r. Nr 56, poz. 275); §§ 9, 12, 13, 24, 27, 28 i 29 ust. 11 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 18 lutego 1937 r. o dozorze nad wyrobem i obiegiem mąki i wyrobów mącznych (Dz. U. z 1937 r. Nr 25, poz. 171, z 1946 r. Nr 43, poz. 255, z 1951 r. Nr 32, poz. 252 i z 1958 r. Nr 56, poz. 275); §§ 13, 14 i 15 ust. 3 i 4, § 22 ust. 1-4 i 6-8, §§ 30 i 34 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 10 grudnia 1936 r. o dozorze nad mięsem i przetworami mięsnymi (Dz. U. z 1936 r. Nr 92, poz. 643, z 1937 r. Nr 49, poz. 378, z 1952 r. Nr 12, poz. 75 i z 1958 r. Nr 56, poz. 275); § 5 ust. 1 i § 7 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 lipca 1930 r. o dozorze nad wyrobem i obiegiem tłuszczów i olejów jadalnych (Dz. U. z 1930 r. Nr 53, poz. 453, z 1937 r. Nr 21, poz. 137 i z 1958 r. Nr 56, poz. 275); §§ 9 i 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 1950 r. w sprawie wyrobu oraz obiegu octów i esencji octowej (Dz. U. z 1950 r. Nr 9, poz. 95 i z 1951 r. Nr 28, poz. 220); § 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 1947 r. o dozorze nad wyrobem i obrotem napojami chłodzącymi gazowanymi (Dz. U. z 1947 r. Nr 52, poz. 283, z 1950 r. Nr 33, poz. 303, z 1951 r. Nr 64, poz. 443, z 1954 r. Nr 33, poz. 139, z 1958 r. Nr 56, poz. 275 i z 1960 r. Nr 4, poz. 29); §§ 5, 7, 9 i 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 listopada 1948 r. o dozorze nad wyrobem i obiegiem lodów (Dz. U. z 1948 r. Nr 56, poz. 446 i z 1954 r. Nr 33, poz. 140); §§ 12, 18, 21 i 29 zarządzenia Ministrów Zdrowia oraz Handlu Wewnętrznego z dnia 30 listopada 1953 r. w sprawie przepisów sanitarnych dla zakładów żywienia zbiorowego (Monitor Polski z 1954 r. Nr A-6, poz. 165); § 19 zarządzenia Ministrów Zdrowia i Handlu Wewnętrznego z dnia 3 lipca 1953 r. w sprawie zmywania naczyń stołowych w zakładach żywienia zbiorowego (Monitor Polski Nr A-74, poz. 886); § 8 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 18 stycznia 1939 r. o dozorze nad wyrobem i obiegiem środków kosmetycznych (Dz. U. Nr 13, poz. 72).

VII.

Wykroczenia przeciw przepisom o warunkach zdrowia wymaganych ze względów sanitarno-epidemiologicznych od osób wykonujących niektóre zajęcia zarobkowe.

Niedopełnienie obowiązku poddania się wstępnym, lub okresowym badaniom stanu zdrowia przez pracowników wykonujących zajęcia zarobkowe:
1)
fryzjerów,
2)
stewardów.
3)
obsługi wagonów, chłodni do przewozu artykułów żywności,
4)
wymagające bezpośredniego stykania się z artykułami żywności przy ich wyrobie, przerobie, przechowywaniu, transporcie i obrocie oraz przy przygotowywaniu i wydawaniu do spożycia z wyłączeniem prac przy produkcji, zbiorze, przechowywaniu, transporcie i obrocie produktów rolnych z własnych gospodarstw,
5)
w domach wypoczynkowych, w hotelach, pensjonatach i innych zakładach przeznaczonych do zamieszkania,
6)
na stanowiskach pracy wymagających bezpośredniego stykania się ze zbiornikami wody.

Podstawa prawna: art. 22 ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu w związku z §§ 1, 3 i 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 1958 r. w sprawie warunków zdrowia wymaganych ze względów sanitarno-epidemiologicznych od osób wykonujących niektóre zajęcia zarobkowe (Dz. U. Nr 56, poz. 275).

VIII.

Wykroczenia przeciw działalności organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Utrudnianie lub udaremnianie działalności organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Podstawa prawna: art. 18 dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 37, poz. 160).