Określenie przełożonej władzy służbowej uprawnionej do wydawania imiennych upoważnień do nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego przez organy sanitarno-epidemiologiczne służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz ustalenie wykroczeń, za które można nakładać mandaty karne.

Monitor Polski

M.P.1962.37.176

Akt utracił moc

Wersja od: 2 maja 1962 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 28 kwietnia 1962 r.

w sprawie określenia przełożonej władzy służbowej uprawnionej do wydawania imiennych upoważnień do nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego przez organy sanitarno-epidemiologiczne służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz ustalenia wykroczeń, za które można nakładać mandaty karne.

Na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym (Dz. U. z 1959 r. Nr 15, poz. 79 i Nr 69, poz. 434) i § 2 ust. 2 zarządzenia nr 201 Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 października 1961 r. w sprawie nadania niektórym organom administracji państwowej uprawnień do nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego (Monitor Polski Nr 78, poz. 327) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Przełożoną władzą służbową uprawnioną do wydawania imiennych upoważnień do nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego przez organy sanitarno-epidemiologiczne służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych za wykroczenia przeciwko obowiązującym przepisom sanitarnym i sanitarno-porządkowym, popełnione w obrębie obiektów zamkniętych i w jednostkach resortu spraw wewnętrznych, są:

1) dyrektor Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych – dla lekarzy Wydziału Lecznictwa i Profilaktyki Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz dla dyrektorów wojewódzkich zarządów służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i szefów oddziałów służby medycznej Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Wojsk Ochrony Pogranicza,

2) dyrektorzy wojewódzkich zarządów służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych – dla starszych i młodszych inspektorów sanitarnych, lekarzy ambulatoriów powiatowych, starszych lekarzy szkół Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Milicji Obywatelskiej,

3) szefowie oddziałów służby medycznej Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Wojsk Ochrony Pogranicza – dla lekarzy sanitarnych oddziałów służby medycznej Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Wojsk Ochrony Pogranicza oraz dla szefów służby zdrowia lub starszych lekarzy jednostek Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Wojsk Ochrony Pogranicza.

2. Obiektami zamkniętymi resortu spraw wewnętrznych są tereny, obiekty i pomieszczenia zajmowane przez jednostki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a w szczególności służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Milicji Obywatelskiej, Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Wojsk Ochrony Pogranicza oraz szkoły służby więziennej podległe Centralnemu Zarządowi Więziennictwa Ministerstwa Sprawiedliwości, a także zakłady Centralnego Zarządu Konsumów podległe Ministerstwu Handlu Wewnętrznego.

§  2.

1. Wykroczenia, za które upoważnione organy sanitarno-epidemiologiczne służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych mogą nakładać i ściągać grzywny w drodze mandatu karnego, określa załącznik nr 1 do zarządzenia.

2. Wzór upoważnienia (§ 1 ust. 1) ustala załącznik nr 2 do zarządzenia.

§ 3. Ewidencję wydanych imiennych upoważnień, o których mowa w § 1 ust. 1, prowadzi się w formie rejestru według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do zarządzenia.

§ 4. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

WYKROCZENIA, ZA KTÓRE ORGANY SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNE SŁUŻBY ZDROWIA MINISTERSTWA SPRAW WEWNĘTRZNYCH UPRAWNIONE SĄ DO NAKŁADANIA I ŚCIĄGANIA GRZYWIEN W DRODZE MANDATU KARNEGO

I.

Wykroczenia przeciwko przepisom sanitarnym.

1. Niezachowanie higieny w sklepach, kasynach, jadłodajniach, bufetach, kawiarniach, cukierniach i innych podobnych zakładach, w których sprzedaje się lub podaje w celu spożycia środki żywności, a mianowicie:

1) nieprzestrzeganie higieny osobistej przez zatrudniony personel (brudne ręce, brak odzieży ochronnej, brudna odzież),

2) nieutrzymywanie pomieszczeń zakładu oraz urządzeń, sprzętu i naczyń używanych w zakładach w nienagannej czystości,

3) niezabezpieczenie pomieszczeń gospodarczych zakładu w ciepłej porze roku w siatki ochronne,

4) niehigieniczne przechowywanie artykułów, surowców i półfabrykatów żywności i gotowych potraw

– mandat w wysokości do 100 zł.

Podstawa prawna: art. 34 przepisów z dnia 22 marca 1928 r. o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz. U. z 1928 r. Nr 36, poz. 343, z 1934 r. Nr 110, poz. 977, z 1939 r. Nr 54, poz. 342, z 1946 r. Nr 5, poz. 44 i z 1949 r. Nr 42, poz. 311), art. 22 ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu (Dz. U. z 1935 r. Nr 27, poz. 198, z 1949 r. Nr 25, poz. 174 i z 1959 r. Nr 27, poz. 170) w związku z rozporządzeniem Ministra Opieki Społecznej z dnia 13 maja 1937 r. w sprawie przepisów sanitarnych dla publicznych miejsc spożycia (Dz. U. Nr 41, poz. 327).

2. Niezgłoszenie do urzędowego badania na włośnie i niepoddanie temu badaniu mięsa świń, poddawanych ubojowi na potrzeby własne gospodarstwa domowego

– mandat w wysokości 100 zł.

Podstawa prawna: art. 32 pkt 5 przepisów z dnia 22 marca 1928 r. o badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa (Dz. U. z 1933 r. Nr 60, poz. 454, z 1934 r. Nr 110, poz. 976 i z 1938 r. Nr 18, poz. 132) w związku z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa z dnia 17 listopada 1953 r. w sprawie urzędowego badania co do włośni dzików i świń (Dz. U. Nr 49, poz. 243).

II.

Wykroczenia przeciwko przepisom o utrzymaniu czystości i porządku.

A) w miastach i osiedlach:

1) niedopełnienie obowiązku obejmującego: zamiatanie, zbieranie, gromadzenie i usuwanie nieczystości w przeznaczonych do tego urządzeniach:

– z części zabudowań przeznaczonych do wspólnego użytku mieszkańców i z powierzchni pomiędzy zabudowaniami,

– z terenów nie zabudowanych,

2) niewyposażenie nieruchomości w urządzenia do gromadzenia nieczystości, służące do wspólnego użytku ogółu mieszkańców nieruchomości,

3) nieprzestrzeganie czystości i porządku w pomieszczeniach przeznaczonych do wspólnego użytku mieszkańców (bramy, podwórka, korytarze, klatki schodowe, ustępy, strychy, pralnie domowe itp.) przez:

a) wystawianie sprzętów i innych przedmiotów oraz pozostawianie zbiorników z nieczystościami na klatkach schodowych, korytarzach bądź innych miejscach do tego nie przeznaczonych,

b) wylewanie bądź wyrzucanie nieczystości z okien lub balkonów,

c) trzepanie odzieży, pościeli itp. w oknach lub na balkonach

– mandat w wysokości do 50 zł.

Podstawa prawna: art. 13 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o utrzymaniu czystości i porządku w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 27, poz. 167), a co do pkt 3 – w związku z § 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 24 lutego 1960 r. w sprawie określenia zakresu obowiązków dozorców domów (bloków, kolonii) oraz innych osób zobowiązanych do utrzymania porządku i czystości w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 14, poz. 81).

B) w gromadach:

1) zanieczyszczanie nieruchomości, klatek schodowych, bram, podwórek, ustępów podwórzowych, obejść gospodarskich itp.,

2) wystawianie sprzętów oraz pozostawianie zbiorników ze śmieciami i innymi nieczystościami na klatkach schodowych bądź w innych miejscach do tego nie przeznaczonych,

3) trzepanie odzieży, pościeli itp. w oknach i na balkonach

– mandat w wysokości do 50 zł.

Podstawa prawna: art. 22 ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu (Dz. U. z 1935 r. Nr 27, poz. 198, z 1949 r. Nr 25, poz. 174 i z 1959 r. Nr 27, poz. 170) w związku z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 12 lipca 1951 r. w sprawie utrzymania porządku i czyści w nieruchomościach (Dz. U. Nr 40, poz. 306).

III.

Wykroczenia przeciwko przepisom o zapobieganiu chorobom zakaźnym.

1) niezastosowanie się do zarządzenia o obowiązkowych szczepieniach ochronnych,

2) niedopełnienie obowiązku zgłoszenia właściwym władzom przypadku zachorowania na chorobę zakaźną,

3) odmówienie dokonania oczyszczenia lub odkażenia pomieszczeń zakażonych,

4) niezastosowanie się do zarządzenia w przedmiocie oddania chorego zakaźnie podlegającego obowiązkowej hospitalizacji do właściwego zakładu leczniczego

– mandat w wysokości do 50 zł.

Podstawa prawna: art. 22 ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu (Dz. U. z 1935 r. Nr 27, poz. 198, z 1949 r. Nr 25, poz. 179 i z 1959 r. Nr 27, poz. 170); co do pkt 1 w związku z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 1947 r. w sprawie przymusowych szczepień ochronnych przeciwko durowi brzusznemu (Dz. U. Nr 54, poz. 294), rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 kwietnia 1962 r. w sprawie przymusowych szczepień ochronnych przeciwko ospie naturalnej (Dz. U. Nr 25, poz. 117), rozporządzeniem Ministra Opieki Społecznej z dnia 25 lutego 1936 r. o przymusowym szczepieniu ochronnym przeciw błonicy (dyfterii) (Dz. U. Nr 22, poz. 183), rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 1955 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych przeciw gruźlicy (Dz. U. Nr 20, poz. 130) i rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 27 lutego 1959 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych przeciwko chorobie Heinego-Medina (Dz. U. Nr 17, poz. 102).

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

UPOWAŻNIENIE

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr 3

REJESTR WYDANYCH IMIENNYCH UPOWAŻNIEŃ DO NAKŁADANIA I ŚCIĄGANIA GRZYWN W DRODZE MANDATÓW KARNYCH

grafika