Określenie osób o ograniczonej sprawności do pracy traktowanych na równi z inwalidami oraz tryb postępowania w tych sprawach.

Monitor Polski

M.P.1987.24.198

Akt utracił moc
Wersja od: 20 sierpnia 1987 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 20 lipca 1987 r.
w sprawie określenia osób o ograniczonej sprawności do pracy traktowanych na równi z inwalidami oraz trybu postępowania w tych sprawach.

Na podstawie § 12 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lipca 1985 r. w sprawie zapewnienia warunków działania i rozwoju spółdzielczości inwalidów i spółdzielczości niewidomych (Dz. U. Nr 39, poz. 185) zarządza się, co następuje:
Osobami o ograniczonej sprawności do pracy, które stosownie do § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lipca 1985 r. w sprawie zapewnienia warunków działania i rozwoju spółdzielczości inwalidów i spółdzielczości niewidomych (Dz. U. Nr 39, poz. 185) traktuje się na równi z inwalidami, są osoby nie zaliczone do żadnej grupy inwalidów, uznane za zdolne do pracy wyłącznie w warunkach dostosowanych do stanu ich zdrowia, z uwzględnieniem innych szczególnych ułatwień i świadczeń zapewnionych tylko w zakładach pracy prowadzonych przez spółdzielnie inwalidów.
Okoliczności określone w § 1 powinny być stwierdzone orzeczeniem lekarskim wydanym przez zespół wojewódzkich przychodni specjalistycznych lub inny zakład społecznej służby zdrowia, wskazany przez terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw zdrowia i opieki społecznej stopnia wojewódzkiego.
Orzeczenie lekarskie, o którym mowa w § 2, wydaje się na pisemny wniosek:
1)
przychodni przyzakładowej lub międzyzakładowej - w odniesieniu do osób objętych opieką danej przychodni,
2)
poradni medycyny pracy - w odniesieniu do osób nie objętych opieką przychodni przyzakładowej lub międzyzakładowej,
3)
innej komórki organizacyjnej upoważnionej przez dyrektora zespołu opieki zdrowotnej.
Wniosek, o którym mowa w § 3, powinien zawierać szczegółową ocenę stanu zdrowia oraz wyszczególnienie istotnych okoliczności warunkujących konieczność pracy w warunkach określonych w § 1.
Orzeczenie lekarskie, o którym mowa w § 2, wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 2 lata.
Za osoby traktowane na równi z inwalidami uważa się także osoby zatrudnione w usługach ochrony mienia, prowadzonych przez spółdzielnie inwalidów, jeżeli osiągnęły wiek: kobiety 60 lat, mężczyźni 65 lat, oraz osoby, które nie osiągnęły tego wieku, jeżeli mają ustalone prawo do emerytury.
Traci moc § 1 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 stycznia 1975 r. w sprawie zatrudnienia osób o ograniczonej sprawności do pracy w spółdzielniach inwalidów oraz zasad uznawania spółdzielni inwalidów za zakłady pracy chronionej (Dz. Urz. MZiOS Nr 4, poz. 8).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.