Określenie niektórych przychodów, podlegających opodatkowaniu według przepisów o podatku od wynagrodzeń.

Monitor Polski

M.P.1952.A-14.170

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1958 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 15 stycznia 1952 r.
w sprawie określenia niektórych przychodów, podlegających opodatkowaniu według przepisów o podatku od wynagrodzeń.

Na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 2 lit. a) dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. R. P. z 1950 r. Nr 56, poz. 506) oraz art. 5 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 41) zarządza się, co następuje:
1.
Podlegają opodatkowaniu według przepisów o podatku od wynagrodzeń następujące przychody za świadczenia usług wykonywane osobiście przez:
1)
adwokatów członków zespołów adwokackich z tytułu kierownictwa tych zespołów oraz uczestnictwa w nich;
2)
nie pozostających w stosunku pracy sprzedawców, którzy działają wyłącznie w imieniu i na rachunek przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej;
3)
członków spółdzielni pracy na rzecz spółdzielni pracy, do której należą, zarówno w formie wynagrodzenia za świadczone usługi jak i z tytułu podziału nadwyżki bilansowej; przepis ten nie ma zastosowania do przychodów członków pomocniczych spółdzielni rzemieślniczych;
4)
osoby, wykonujące na rzecz władz, urzędów, instytucji i zakładów państwowych oraz podmiotów gospodarki uspołecznionej dorywcze czynności, nie oparte na stosunku pracy, a polegające przeważnie na pracy fizycznej, której celem nie jest wytwarzanie lub przerób, i nie będące rzemiosłem w rozumieniu prawa przemysłowego (np. wyładowywanie lub załadowywanie towarów, mycie podłóg, drzwi, okien, froterowanie, pranie bielizny), chociażby świadczący dawał materiały pomocnicze, np. froter - zaprawę, praczka - mydło;
5)
chałupników świadczących usługi na rzecz państwowych jednostek produkcyjnych, o ile chałupnicy ci nie wykonują poza pracą chałupniczą świadczeń podlegających podatkowi obrotowemu;
6) 2
osoby (kolektorów) trudniące się sprzedażą losów loterii, sprzedażą kuponów i pobieraniem opłat za udział w zakładach, konkursach sportowych i innych grach oraz sprzedażą materiałów informacyjnych i reklamowych związanych z tymi grami;
7) 3
przez nie pozostające w stosunku pracy osoby zatrudnione przy segregowaniu, rejestrowaniu, numerowaniu i paczkowaniu kuponów, gier i konkursów oraz sporządzaniu i kontrolowaniu wyników wygranych.
2. 4
Czasowe zastępstwo sprzedawcy (ust. 1 pkt 2 i pkt 6) przez osoby pozostające z nim we wspólnym gospodarstwie domowym oraz pomoc członków rodziny chałupnika (ust. 1 pkt 5) pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym nie stoją na przeszkodzie uznaniu świadczeń usług sprzedawcy lub chałupnika za wykonywane osobiście.
Podstawę opodatkowania przychodów, określonych w § 1 ust. 1 pkt 1-3, stanowi suma wynagrodzeń otrzymanych w ciągu miesiąca; jednakowoż wynagrodzenia określone w § 1 ust. 1 pkt 3 w części wynikającej z podziału nadwyżki bilansowej podlegają opodatkowaniu zgodnie z zasadami dla wynagrodzeń wypłacanych z tytułu bilansowego, ustalonymi w § 6 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 6 czerwca 1951 r. w sprawie całkowitego lub częściowego zwolnienia niektórych kategorii wynagrodzeń od podatku od wynagrodzeń (Monitor Polski Nr A-49, poz. 648).
Podstawę opodatkowania wynagrodzeń, określonych w § 1 ust. 1 pkt 4, stanowi suma wynagrodzenia, otrzymanego za przepracowany dzień, z tym że:
1)
wynagrodzenia te podlegają opodatkowaniu według 5% stopy podatku bez względu na wysokość wynagrodzenia oraz bez względu na to, czy wynagrodzenie pobierane jest od jednego, czy też od więcej płatników,
2)
przy obliczaniu podatku nie stosuje się przepisów o zniżkach i zwyżkach rodzinnych.
Podstawę opodatkowania wynagrodzeń określonych w § 1 ust. 1 pkt 5 stanowi suma wynagrodzeń otrzymanych w ciągu miesiąca. Do podstawy obliczenia podatku nie wlicza się jednak wartości materiałów pomocniczych dostarczonych przez chałupnika oraz zwrotu kosztów poniesionych przez chałupnika z tytułu transportu, zużytej energii elektrycznej, konserwacji maszyn i urządzeń itp., jeżeli państwowa jednostka produkcyjna wypłaca należność z powyższych tytułów w wyodrębnionej pozycji.
Wysokość kosztów uzyskania wynagrodzeń, wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 2 i pkt 6, o które to koszty zmniejsza się podstawę obliczenia podatku bez potrzeby udowodnienia wysokości faktycznie poniesionych kosztów, określa się na 15% otrzymanego wynagrodzenia.
Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 18 lipca 1951 r. w sprawie określenia niektórych przychodów za świadczenie usług jako podlegających opodatkowaniu według przepisów o podatku od wynagrodzeń (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 16, poz. 54).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1952 r.
1 § 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 7 sierpnia 1956 r. (M.P.56.76.887) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1956 r.
2 § 1 ust. 1 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia z dnia 16 stycznia 1958 r. (M.P.58.5.22) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.
3 § 1 ust. 1 pkt 7 dodany przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia z dnia 16 stycznia 1958 r. (M.P.58.5.22) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.
4 § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia z dnia 16 stycznia 1958 r. (M.P.58.5.22) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.
5 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 7 sierpnia 1956 r. (M.P.56.76.887) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1956 r.
6 § 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 7 sierpnia 1956 r. (M.P.56.76.887) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1956 r.
7 § 3a dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 7 sierpnia 1956 r. (M.P.56.76.887) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1956 r.
8 § 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 7 sierpnia 1956 r. (M.P.56.76.887) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1956 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 16 stycznia 1958 r. (M.P.58.5.22) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.