Określenie kategorii podatników i warunków pod jakimi uiścić mogą równowartość podatku gruntowego w ziemiopłodach - w gotówce.

Monitor Polski

M.P.1949.A-51.721

Akt utracił moc
Wersja od: 9 sierpnia 1949 r.

ZARZĄDZENIE
GŁÓWNEGO PEŁNOMOCNIK RZĄDOWY DS PODATKU GRUNTOWEGO
z dnia 20 lipca 1949 r.
w sprawie określenia kategorii podatników i warunków pod jakimi uiścić mogą równowartość podatku gruntowego w ziemiopłodach - w gotówce.

Na podstawie § 7 ust. 1 pkt. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. o obowiązku uiszczania przez niektóre kategorie gospodarstw rolnych podatku gruntowego w ziemiopłodach (Dz. U. R. P. Nr 11, poz. 67) zarządza się, w porozumieniu z Ministrami: Administracji Publicznej oraz Rolnictwa i Reform Rolnych, co następuje:
Prawo uiszczania równowartości podatku gruntowego w ziemiopłodach - w gotówce przysługuje w odniesieniu do:
1)
gospodarstw rolnych użytkowanych przez władze, urzędy, instytucje, przedsiębiorstwa państwowe lub przedsiębiorstwa będące pod zarządem państwowym oraz zakłady szkolne podległe:

a. Ministerstwu Obrony Narodowej, o ile idzie o grunty, których plony przeznaczone są wyłącznie na cele zaopatrzenia jednostek wojskowych,

b. Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego,

c. Ministerstwom: Górnictwa i Energetyki, Przemysłu Ciężkiego, Przemysłu Lekkiego, Przemysłu Rolnego i Spożywczego, o ile idzie o gospodarstwa rolne przyfabryczne o obszarze nieprzekraczającym 50 ha, a ponadto o tereny rolne przydzielone na podstawie art. 15 dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z 1945 r. Nr 3, poz. 13) art. 7 dekretu z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego m. Gdańska (Dz. U. R. P. Nr 49, poz. 279) oraz art. 81 dekretu z. dnia 3 lutego 1947 r. o częściowej zmianie prawa górniczego (Dz. U. R. P. Nr 24, poz. 93) przy uwzględnieniu przepisów art. 15 i 16 ustawy z dnia 10 lutego 1949 r. o zmianie organizacji naczelnych władz gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 43).

d. Ministerstwu Komunikacji, o ile idzie o grunty:

aa. pozostające pod zarządem Dyrekcji Dróg Wodnych lub stanowiące działki przydrożne przy drogach publicznych, użytkowane przez dozorców drogowych i mostowych oraz dróżników,

bb. przyległe do torowisk lub znajdujące się przy stacjach kolejowych albo przy innych urządzeniach kolejowych, a użytkowane przez przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe" lub jego pracowników,

e. Ministerstwom: Oświaty oraz Rolnictwa i Reform Rolnych, o ile idzie o grunty, użytkowane przez instytucje naukowe lub należące do instytucji publicznoprawnych, zakłady doświadczalne wyłącznie w celach naukowych lub doświadczalnych i przez szkoły rolnicze,

f. Ministerstwu Leśnictwa, o ile idzie o grunty państwowego gospodarstwa leśnego "Lasy Państwowe",

g. Ministerstwu Zdrowia, o ile idzie o gospodarstwa w administracji przedsiębiorstwa "Uzdrowiska Polskie",

2)
lasów, należących do związków samorządu terytorialnego,
3)
resztówek, użytkowanych przez spółdzielnie "Samopomoc Chłopska" na zasadzie dekretu z dnia 12 czerwca 1945 r. o przeniesieniu własności resztówek majątków rozparcelowanych na spółdzielnie "Samopomoc Chłopska" (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 162),
4)
gospodarstw rolnych, należących do spółdzielni:

a. zrzeszeń uprawy ziemi,

b. rolniczych spółdzielni wytwórczych,

c. rolniczych zespołów spółdzielczych,

d. parcelacyjno-osadniczych oraz grup parcelacyjnych,

które objęły niezagospodarowane majątki o obszarze ponad 100 ha i użytkują je wspólnie,

5)
gospodarstw rolnych, na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego m. Gdańska, należących do osadników, którzy objęli gospodarstwa rolne po dniu 1 stycznia 1948 r. bądź przed dniem 1 stycznia 1948 r. nie posiadały własnej siły pociągowej,
6)
gospodarstw rolnych, uznanych przez Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych za ośrodki kultury rolnej,
7)
gospodarstw rolnych, niewymienionych w pkt. 1) do 6), a prowadzących na obszarze, przekraczającym 50% ogólnej powierzchni gruntów danego gospodarstwa rolnego wyłącznie działy specjalne, określone art. 7 ust. 9 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. o podatkach komunalnych (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 40, poz. 198, z r. 1948 Nr 21, poz. 142, Nr 41, poz. 297, Nr 52, poz. 416 i z r. 1949 Nr 16, poz. 100),
8)
gospodarstw rolnych, wymienionych w pkt. 1) do 6), a położonych na obszarze powiatów: suwalskiego, ełckiego i augustowskiego - województwa białostockiego; bystrzyckiego, bolesławickiego, jeleniogórskiego, kamieniogórskiego, kłodzkiego, lubańskiego, lwóweckiego, wałbrzyskiego i zgorzelskiego - województwa wrocławskiego; bielskiego, cieszyńskiego, kluczborskiego i zawierciańskiego - województwa śląskiego; bialskiego, limanowskiego, myślenickiego, nowosądeckiego, nowotarskiego, wadowickiego i żywieckiego - województwa krakowskiego, oraz gorlickiego, brzozowskiego, jasielskiego, kolbuszowskiego, krośnieńskiego, sanockiego i leskiego - województwa rzeszowskiego.
Podatnicy, opłacający podatek gruntowy od gospodarstw rolnych, wymienionych w § 1, uiszczają w gotówce podatek gruntowy, płatny w ziemiopłodach, według cen ustalonych w tabeli stanowiącej załącznik do § 1 rozporządzenia Ministra Administracji Publicznej z dnia 15 marca 1949 r., wydanego w porozumieniu z Ministrami: Rolnictwa i Reform Rolnych, Handlu Wewnętrznego oraz Skarbu, w sprawie określenia przeciętnego przychodu z 1 ha gruntów ziemniaczano-żytnich oraz przeciętnej ceny kwintala żyta dla celów wymiaru podatku gruntowego na rok 1949 (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 142).
Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 września 1949 r.