§ 1. - Określenie górnej granicy składek organizacji spółdzielczych na rzecz spółdzielczych związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej.

Monitor Polski

M.P.1995.26.314

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1995 r.

§  1.

1. Górną granicę składek, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, a płaconych przez organizacje spółdzielcze, ustala się:

1) w wypadku składek na rzecz związków rewizyjnych nie prowadzących działalności gospodarczej poza działalnością wymienioną w art. 240 § 3 pkt 1-5 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288) - w wysokości obliczonej w stosunku do kwoty osiągniętego przychodu w poprzednim roku podatkowym, zgodnie z poniższą tabelą:

kwota rocznego przychodu ponad do	górna wysokość rocznej składki
1.000.000 zł	0,4%
1.000.000 zł 3.000.000 zł	4.000 zł + 0,3% nadwyżki ponad 1.000.000 zł
3.000.000 zł	10.000 zł + 0,1% nadwyżki ponad 3.000.000 zł, nie więcej jednak niż 18.000 zł

2) w wypadku składek na rzecz związków rewizyjnych innych niż wymienione w pkt 1 - w wysokości do 100 zł miesięcznie,

3) w wypadku składek na rzecz Krajowej Rady Spółdzielczej - w wysokości do 30 zł miesięcznie.

2. W wypadku spółdzielni powstałych w trakcie roku podatkowego górną granicę składek zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów oblicza się według zasad określonych w ust. 1 w stosunku do kwoty faktycznie osiągniętego przychodu w tym roku.

3. Górna granica składek, określona w ust. 1, dotyczy tylko składek na rzecz organizacji, do których przynależność spółdzielni nie jest obowiązkowa.