Określenie dodatków do uposażenia i równowartości świadczeń w naturze wchodzących w skład podstawy wymiaru emerytury lub renty funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Monitor Polski

M.P.1975.10.55

Akt utracił moc
Wersja od: 28 marca 1975 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 6 marca 1975 r.
w sprawie określenia dodatków do uposażenia i równowartości świadczeń w naturze wchodzących w skład podstawy wymiaru emerytury lub renty funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Na podstawie art. 35 ust. 1 i art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 69, poz. 436) oraz art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej oraz ich rodzin (Dz. U. z 1973 r. Nr 23, poz. 137) zarządza się, co następuje:
Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym, wchodzącymi w skład podstawy wymiaru emerytury lub renty funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz ich rodzin, są:
1)
dodatek za wysługę lat,
2)
dodatek więzienny,
3)
dodatek za stopień służbowy,
4)
dodatek specjalny,
5)
dodatek za pracę w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia,
6)
dodatek za gotowość techniczną pojazdu samochodowego do eksploatacji,
7)
dodatek kwalifikacyjny oraz
8)
dodatek za pełnienie służby w zakładowej rewizji gospodarczej.
Do podstawy wymiaru emerytury lub renty funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz ich rodzin wlicza się równowartość następujących świadczeń w naturze o charakterze stałym:
1)
równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie,
2)
różnicę w opłatach czynszowych,
3)
równoważnik pieniężny za brak mieszkania funkcyjnego oraz
4)
równoważnik pieniężny w zamian za remont mieszkania.
Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 marca 1960 r. w sprawie określenia podstawy wymiaru renty funkcjonariuszów Służby Więziennej oraz ich rodzin (Monitor Polski z 1960 r. Nr 34, poz. 169, z 1962 r. Nr 87, poz. 410, z 1968 r. Nr 49, poz. 342 oraz z 1971 r. Nr 25, poz. 159).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.