Rozdział 7 - Szczegółowe zasady przeprowadzania inwentaryzacji ciągłej. - Ogólne zasady rachunkowości jednostek gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1972.56.300

Akt utracił moc

Wersja od: 15 maja 1981 r.

Rozdział  7

Szczegółowe zasady przeprowadzania inwentaryzacji ciągłej.

§ 79. Inwentaryzację ciągłą własnych lub obcych materiałów, towarów, wyrobów, półfabrykatów oraz trwale oznaczonych numerami inwentarzowymi przedmiotów nietrwałych i środków trwałych, zwanych w dalszym ciągu niniejszego rozdziału "środkami", mogą stosować jednostki, które:

1) osiągnęły poziom organizacji gospodarki zapasami środków, ich ewidencji oraz przeprowadzania spisów z natury zapewniający prawidłowe stosowanie inwentaryzacji ciągłej, a w szczególności:

a) prowadzą bieżąco ilościową ewidencję środków na podstawie sprawnie działającego systemu sporządzania i kontroli dokumentacji źródłowej, z tym że przepis ten dla jednostek prowadzących, zgodnie z planem kont, ewidencję środków wyłącznie wartościowo w cenach sprzedaży należy rozumieć w ten sposób, że ewidencja ma zapewnić bieżące ustalenie wartości środków w każdym punkcie ich sprzedaży lub magazynowania,

b) prowadzą ewidencję ilościowo-wartościową środków w sposób umożliwiający ustalenie nie tylko ilości, lecz również wartości na dzień inwentaryzacji każdej inwentaryzowanej grupy środków, a tym samym na wyprowadzenie ilościowych i wartościowych różnic inwentaryzacyjnych; warunek ten może nie być zachowany dla różnic wartościowych, jeżeli nie wcześniej niż na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego koniec każdego roku zostanie przeprowadzona weryfikacja stanu wartościowego poszczególnych środków, tj. zostanie ustalone, czy wartość stanu końcowego danego środka równa się ilości pomnożonej przez właściwe ceny a ewentualne różnice zostaną rozliczone według zasad ustalonych dla różnic inwentaryzacyjnych,

c) co miesiąc lub bieżąco uzgadniają ewidencję ilościowo-wartościową z ewidencją ilościową objętych inwentaryzacją ciągłą grup środków,

d) posiadają bieżąco aktualizowany wykaz pól spisowych określający znajdujące się na nich środki;

2) posiadają szczegółowe przepisy wewnętrzne, o których mowa w § 32 ust. 2, zapewniające prawidłowe stosowanie inwentaryzacji ciągłej, zgodnie z poufnym planem.

§ 80. Inwentaryzacja ciągła środków polega na:

1) dokonywaniu spisów z natury poszczególnych składników środków systematycznie w ciągu okresu inwentaryzacyjnego w różnych, planowo określonych terminach w taki sposób, aby wszystkie środki (inwentaryzacja pełna) lub ważniejsze z nich (inwentaryzacja wyrywkowa) w ciągu tego okresu objęte zostały inwentaryzacją z wyznaczoną częstotliwością;

2) bieżącym ustalaniu i rozliczaniu ilościowych i wartościowych różnic inwentaryzacyjnych, z tym że:

a) różnic ilościowych nie ustalają jednostki prowadzące w cenach sprzedaży wyłącznie wartościową ewidencję środków (§ 79 pkt 1 lit. a),

b) jednostki dokonujące weryfikacji wartości środków raz w roku (§ 79 pkt 1 lit. b) mogą ustalać wartościowe różnice inwentaryzacyjne tylko na dzień tej weryfikacji.

§ 81. Do przeprowadzenia inwentaryzacji ciągłej kierownik jednostki na wniosek głównego księgowego powołuje stałą komórkę inwentaryzacji ciągłej, do której obowiązków należy:

1) sporządzanie rocznego planu inwentaryzacji ciągłej i jego bieżące aktualizowanie;

2) kierowanie pracą zespołów spisowych, a zwłaszcza kontrola wykonania wyznaczonych im zadań;

3) bieżące prowadzenie ewidencji realizacji rocznego planu inwentaryzacji ciągłej;

4) wyrywkowa kontrola prawidłowości przeprowadzania inwentaryzacji ciągłej.

§  82.

1. Plan inwentaryzacji ciągłej zatwierdza kierownik jednostki.

2. Przy ustalaniu planu inwentaryzacji ciągłej, jego aktualizacji i wyznaczaniu częstotliwości oraz terminów spisów poszczególnych środków należy uwzględniać warunki składowania (pomieszczenia zamknięte, otwarte), sezonowość tworzenia zapasów, wartość spisywanych środków, techniczne ułatwienia w dokonaniu spisu (przeprowadzanie spisu środków leżących na zwałach w chwili minimalnego stanu zapasu) i pory roku, (np. w okresie wiosennym, letnim i jesiennym należy objąć inwentaryzacją ciągłą środki składowane na wolnym powietrzu).

3. Plan inwentaryzacji ciągłej jest poufny i może być udostępniony tylko kierownikowi jednostki, głównemu księgowemu, przewodniczącemu komisji inwentaryzacyjnej oraz kierownikowi komórki inwentaryzacji ciągłej.

§ 83. Na podstawie planu inwentaryzacji ciągłej oraz meldunków o stanie minimalnych zapasów kierownik komórki inwentaryzacji ciągłej ustala zadania dla poszczególnych zespołów spisowych, zawiadamiając członków zespołu spisowego, jakie środki w danym dniu powinny być spisane. Jednocześnie udostępnia on zespołowi spisowemu plan sytuacyjny w celu wskazania miejsc składowania środków podlegających spisaniu.

§ 84. Do inwentaryzacji ciągłej stosuje się również odpowiednio przepisy rozdziałów 1-6.