Dział 8 - PRZEPISY KOŃCOWE. - Ogólne zasady prowadzenia rachunkowości przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1983.40.233

Akt utracił moc

Wersja od: 27 maja 1988 r.

DZIAŁ  VIII

PRZEPISY KOŃCOWE.

§  113.

1. Właściwi ministrowie mogą po porozumieniu z Ministrem Finansów zezwolić określonym jednostkom na stosowanie innych niż ustalone w zarządzeniu niektórych ogólnych zasad rachunkowości, jeżeli uzasadniają to warunki działania lub organizacja tych jednostek.

2. Kierownicy jednostek wielozakładowych są obowiązani ujednolicić przewidziane w przepisach zrządzenia zasady dokumentacji księgowej, prowadzenia ksiąg rachunkowych, inwentaryzacji, wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego w podległych zakładach.

3. 23 Na wniosek jednostek i zakładów budżetowych kierownicy ich jednostek nadrzędnych, a na wniosek pozostałych jednostek wymienionych w § 1, z wyjątkiem określonych w § 1 pkt 8, dyrektorzy izb skarbowych mogą zezwolić, aby:

1) rzeczowe składniki majątku były inwentaryzowane z mniejszą częstością niż ustalona w § 67 ust. 2, nie rzadziej jednak niż co 5 lat, z zachowaniem jednak przepisów § 67 ust. 2 pkt 4-9 i pod warunkiem, że będzie to pełna inwentaryzacja okresowa, przeprowadzona w ostatnim roku realizacji narodowego planu społeczno-gospodarczego,

2) mogły być zaliczone na koniec roku do aktywów jednostki koszty przyszłych okresów również z innych tytułów rozliczeń niż wymienione w § 103 ust. 3.

§ 114. Właściwi ministrowie i terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego mogą z własnej inicjatywy lub na wniosek organów uprawnionych do kontroli prawidłowości ksiąg rachunkowych jednostki zawiesić uprawnienia nadzorowanych przez nich jednostek do stosowania przepisów wymienionych w § 13, 60-66 i 68-72, jeżeli zastosowanie uprawnień zawartych w tych przepisach powoduje nieprawidłowe prowadzenie rachunkowości.

§ 115. W dniu wejścia w życie zarządzenia wartość produktów gotowych i produkcji nie zakończonej jednostek należy ustalić zgodnie z przepisami § 88-94. Różnicę między tak ustaloną wartością produktów gotowych i produkcji nie zakończonej a ich wartością ustaloną zgodnie z przepisami zarządzenia, o którym nowa w § 117 pkt 1, zalicza się do kosztu własnego sprzedaży produktów 1984 r. (roku gospodarczego 1984/85). W wypadkach uzasadnionych długotrwałymi skutkami ekonomicznymi różnica ta może być zaliczona do kosztów przyszłych okresów i rozliczana w czasie w równych ratach przez okres nie dłuższy niż 3 lata.

§ 116. Plany kont i zasady ich funkcjonowania określają odrębne przepisy.

§ 117. Tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Finansów z dnia 23 listopada 1972 r. w sprawie ogólnych zasad rachunkowości jednostek gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1972 r. Nr 56, poz. 300, z 1980 r. Nr 16, poz. 80 i z 1981 r. Nr 12, poz. 94),

2) zarządzenie Ministra Finansów z dnia 12 marca 1981 r. w sprawie szczególnej formy dokumentowania w jednostkach gospodarki uspołecznionej zakupów paliw płynnych i olejów silnikowych w publicznej sieci stacji paliwowych (Monitor Polski Nr 8, poz. 68).

§  118.

1. Jednostki utworzą według stanu na dzień 31 grudnia 1983 r. rezerwy na zasadach określonych w § 105, z tym że rezerwę na roszczenia sporne w stosunku do odbiorców z tytułu dostaw, robót i usług w zakresie działalności eksploatacyjnej (§ 105 ust. 2 pkt 2 i ust. 4) utworzą przez zaliczenie do strat nadzwyczajnych. Nie dotyczy to jednostek budowlano-montażowych i biur projektów, które rezerwę tę utworzą przez zmniejszenie przychodów ze sprzedaży.

2. Jednostki rozliczające swą działalność za lata gospodarcze utworzą rezerwy, o których mowa w ust. 1, według stanu na dzień 30 czerwca 1984 r.

§ 119. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1984 r., a w stosunku do jednostek rozliczających swą działalność za lata gospodarcze - z dniem 1 lipca 1984 r., z wyjątkiem przepisu § 118, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

²³ § 113 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 16 zarządzenia z dnia 30 kwietnia 1988 r. (M.P.88.15.129) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 maja 1988 r.