Rozdział 4 - Inwentaryzacja innych aktywów i pasywów. - Ogólne zasady prowadzenia rachunkowości przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1983.40.233

Akt utracił moc
Wersja od: 27 maja 1988 r.

Rozdział  4

Inwentaryzacja innych aktywów i pasywów.

§  58.
1.
Inwentaryzację aktywów i pasywów, których stan rzeczywisty nie podlega ustaleniu w drodze spisu z natury lub pisemnej informacji kontrahentów jednostki, przeprowadza się w drodze weryfikacji ich stanu ewidencyjnego, polegającej na porównaniu go z odpowiednimi dowodami.
2.
Weryfikacją stanu ewidencyjnego obejmuje się w szczególności:
1)
rzeczowe składniki majątku przejściowo znajdujące się poza jednostką, na przykład środki trwałe wydzierżawione, materiały w drodze, oraz trudno dostępne, na przykład budowle podziemne,
2)
place, grunty i tereny,
3)
udziały w obcych jednostkach, wartości niematerialne i prawne, inne wartości trwałe oraz rozliczenia międzyokresowe kosztów,
4)
niematerialne składniki majątku, jak na przykład prace naukowo-badawcze, prace projektowe, usługi w toku wykonywania,
5)
fundusze specjalne, rezerwy i dochody przyszłych okresów,
6)
zobowiązania z tytułu dostaw nie fakturowanych,
7)
roszczenia z tytułu niedoborów i szkód oraz roszczenia sporne,
8)
rozpoczęte inwestycje i rozpoczęte remonty, jeżeli są finansowane ze środków funduszów specjalnych,
9)
należności lub zobowiązania wobec organów podatkowych z tytułów, z których jednostka jest płatnikiem w rozumieniu przepisów o zobowiązaniach podatkowych,
10)
dane podlegające wykazaniu w sprawozdaniach finansowych, wynikające z ewidencji na kontach pozabilansowych.
§  59.
1. 10
Inwentaryzację w drodze weryfikacji przeprowadzają pracownicy jednostki wyznaczeni przez kierownika jednostki na wniosek głównego księgowego. Może być ona w wypadkach uzasadnionych zlecona rzeczoznawcom. Wyniki weryfikacji ujmuje się w protokole z jej przeprowadzenia.
2.
Weryfikacja stanu aktywów i pasywów, których wartość podlega sukcesywnemu zmniejszeniu na skutek zużycia lub zarachowania w koszty, zwanych dalej "rozliczeniami", obejmuje również ustalenie, czy:
1)
nie upłynął termin rozliczeń lub czy dalsze rozliczenie znajduje gospodarcze uzasadnienie, na przykład rozliczenie kosztów przygotowania nowej produkcji, w razie gdy produkcja ta została zaniechana,
2)
rozliczenie przebiega w sposób prawidłowy, to znaczy czy pierwotnie przyjęta wysokość stawek odpisów jest dostosowana do wysokości sumy pozostającej do rozliczenia oraz do zamierzonego czasu rozliczenia lub do przyjętej podstawy rozliczeń, na przykład przy rozliczeniach według stawek na jednostkę produkcji.

W razie stwierdzenia nieprawidłowego przebiegu rozliczeń należy poddać rewizji dotychczasowe stawki odpisów. Dotyczy to nie tylko przyszłych, lecz także bieżącego okresu sprawozdawczego.

10 § 59 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia z dnia 30 kwietnia 1988 r. (M.P.88.15.129) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 maja 1988 r.