Ogólne warunki umów sprzedaży i umów dostawy kruszywa budowlanego między jednostkami gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1976.1.5

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1976 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 16 grudnia 1975 r.

w sprawie ogólnych warunków umów sprzedaży i umów dostawy kruszywa budowlanego między jednostkami gospodarki uspołecznionej.

Na podstawie art. 384 § 1 Kodeksu cywilnego oraz § 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i ust. 2 uchwały nr 193 Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 1973 r. w sprawie upoważnienia naczelnych organów administracji państwowej do ustalania ogólnych warunków i wzorów umów (Monitor Polski Nr 36, poz. 219) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się ogólne warunki umów sprzedaży i umów dostawy kruszywa budowlanego między jednostkami gospodarki uspołecznionej, stanowiące załącznik do zarządzenia.

§ 2. W sprawach nie uregulowanych zarządzeniem do ogólnych warunków umów sprzedaży i umów dostawy kruszywa budowlanego stosuje się przepisy uchwały nr 192 Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 1973 r. w sprawie umów sprzedaży oraz umów dostawy między jednostkami gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1973 r. Nr 36, poz. 218 i z 1974 r. Nr 9, poz. 65).

§  3.

1. Do umów zawartych przed dniem wejścia w życie zarządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Przepisy zarządzenia stosuje się jednak do umów zawartych przed dniem jego wejścia w życie, jeżeli chodzi o skutki prawne zdarzeń, które nastąpiły po dniu jego wejścia w życie.

§ 4. Traci moc zarządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 24 lutego 1971 r. w sprawie ogólnych warunków umów sprzedaży oraz umów dostawy kruszywa budowlanego (Monitor Polski Nr 16, poz. 113).

§ 5. Zarządzanie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1976 r.

ZAŁĄCZNIK

Ogólne warunki umów sprzedaży i umów dostawy kruszywa budowlanego między jednostkami gospodarki uspołecznionej.

§ 1. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o kruszywie, rozumie się przez to następujące kruszywa budowlane: kruszywa mineralne naturalne, kruszywa mineralne łamane, z wyjątkiem grysów do sztucznego kamienia, kruszywa sztuczne, jak keramzyt, łupek samoczynnie przepalany, glinoporyt oraz kruszywa z żużli paleniskowych.

§  2.

1. Sprzedawca jest obowiązany dołączyć dla kupującego świadectwo jakości (atest) dostarczanego kruszywa ze wskazaniem normy właściwej dla tego kruszywa.

2. Sprzedawca dostarczający kruszywo za pośrednictwem przewoźnika jest obowiązany podać w liście przewozowym:

1) numer umowy sprzedaży,

2) oznaczenie jakości towaru przez wskazanie normy właściwej dla dostarczanego kruszywa.

§ 3. Podstawą rozliczenia kruszywa przy odbiorze od sprzedawcy jest ilość ustalana przez strony przy wydaniu kruszywa przez sprzedawcę, natomiast przy dostarczeniu kruszywa przez sprzedawcę za pośrednictwem przewoźnika - ilość stwierdzona przez kupującego w środku transportowym.

§  4.

1. Ilość sprzedanego kruszywa ustala się według ciężaru - w tonach albo według objętości - w metrach sześciennych.

2. Według ciężaru ustala się ilości:

1) kruszywa mineralnego łamanego,

2) kruszywa sztucznego z łupka samoczynnie przepalanego,

3) kruszywa z żużla paleniskowego.

3. Objętościowo ustala się ilości:

1) kruszywa mineralnego naturalnego,

2) kruszyw sztucznych, np. keramzytu, agloporytu i glinoporytu.

§  5.

1. Jeżeli w umowie nie przewidziano inaczej, ilość kruszywa sprzedawanego w jednostkach objętościowych ustala się:

1) gdy odbiór kruszywa następuje w środku transportowym - po uprzednim wyrównaniu luźno nasypanego kruszywa,

2) gdy wydanie kruszywa następuje w środku transportowym u kupującego - przy ustalaniu ilości należy uwzględnić dopuszczalne w granicach do 10% zmniejszenie się objętości kruszywa luźno nasypanego przy załadunku wskutek utrzęsienia się w czasie przewozu.

2. Gdy odbiór kruszywa następuje u kupującego, a kupujący kwestionuje ilość ustaloną w sposób określony w ust. 1 pkt 2, ilość kruszywa ustala się przez pomiar objętości kruszywa w pryzmach o kształcie ostrosłupa ściętego o podstawie prostokątnej; długość boków prostokąta może być dowolna, natomiast wysokość pryzmy powinna wynosić co najmniej 1 m; wymiary pryzmy powinny być obliczone jako średnia co najmniej trzech pomiarów wykonanych w różnych miejscach.

§ 6. Jeżeli jedna ze stron dysponuje urządzeniami ważącymi i określa ilość kruszywa w tonach, a druga strona określa ilość kruszywa w metrach sześciennych, przy przeliczaniu tych miar stosuje się następujące zasady:

1) ciężar kruszywa sprzedawanego w stanie luźnym ustala się zgodnie z wymaganiami normy,

2) ciężar 1 metra sześciennego kruszywa, ustalony zgodnie z pkt 1, stanowi współczynnik przeliczenia ilościowego w metrach sześciennych kruszywa na tony i odwrotnie,

3) sprawdzenia ciężaru 1 metra sześciennego kruszywa w stanie luźnym dokonuje sprzedawca nie rzadziej niż raz na kwartał, przy każdej zmianie technologii, przy wyraźnie dostrzegalnej zmianie składu ziarnowego kruszywa oraz gdy zażąda tego kupujący,

4) dla przeliczeń ilościowych metrów sześciennych na tony i odwrotnie dopuszcza się stosowanie umownych współczynników przeliczeniowych opartych na badaniach średnich ciężarów poszczególnych rodzajów kruszywa w stanie luźnym.

§ 7. Umowę uważa się za wykonaną należycie, mimo że ilość kruszywa, o którym mowa w § 4 ust. 2, dostarczonego w stanie luźnym, ustalona według ciężaru odbiega o ±5% od ilości deklarowanej.

§ 8. Jeżeli podczas odbioru jakościowego kruszywa mineralnego naturalnego kupujący stwierdzi, że wilgotność kruszywa przekracza:

- dla piasku 10%,

- dla pospółki 6%,

- dla mieszanki żwirowo-piaskowej 5%,

- dla żwiru 3%,

sprzedawca jest obowiązany udzielić bonifikaty w wysokości 1% ceny za każdy 1% przekroczenia wyżej wymienionej wilgotności.