Odznaka "Wzorowy Kierowca".

Monitor Polski

M.P.1963.73.362

Akt utracił moc
Wersja od: 1 października 1963 r.

UCHWAŁA Nr 313
RADY MINISTRÓW
z dnia 24 września 1963 r.
w sprawie odznaki "Wzorowy Kierowca".

W celu wyróżnienia pracujących wzorowo zawodowych kierowców pojazdów samochodowych oraz w celu upowszechnienia ich metod pracy Rada Ministrów uchwala, co następuje:
Odznaka "Wzorowy Kierowca", zwana dalej w skrócie "odznaką", nadawana będzie na zasadach określonych w niniejszej uchwale.
Odznaka jest trzystopniowa: złota, srebrna i brązowa.
Odznaka stanowi wyraz uznania dla postawy zawodowej i społecznej kierowców pojazdów samochodowych i jest nadawana zawodowym kierowcom wyróżniającym się długoletnią i nienaganną pracą.
1.
Kierowcy pojazdów samochodowych, wyróżnieni odznaką i posiadający wymagane warunki na równi z innymi kierowcami zawodowymi, mają pierwszeństwo w korzystaniu z wszelkiego rodzaju zdobyczy socjalnych.
2.
Przy wyróżnieniu odznaką srebrną lub złotą kierowcom pojazdów samochodowych, których posiadacze ubezpieczeni są od następstw nieszczęśliwych wypadków i odpowiedzialności cywilnej z ruchu pojazdów samochodowych, mogą być w uzasadnionych przypadkach przyznawane nagrody z funduszu prewencyjnego Państwowego Zakładu Ubezpieczeń w ramach przyznanych na ten cel kredytów.
1.
Odznakę brązową nadaje przewodniczący prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) właściwej ze względu na miejsce zamieszkania kierowcy, na wniosek kierownika jednostki nadrzędnej nad jednostką, w której kierowca jest zatrudniony, lub kierownika wydziału komunikacji prezydium tej rady narodowej.
2.
Odznakę srebrną i złotą nadaje Minister Komunikacji na wniosek przewodniczącego prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) właściwej ze względu na miejsce zamieszkania kierowcy. Do wręczenia odznaki Minister Komunikacji może upoważnić przewodniczącego prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa).
Minister Komunikacji ustali:
1)
regulamin odznaki, określający warunki uzyskiwania odznaki, tryb jej nadawania i pozbawiania, wzór dokumentów stwierdzających nadanie odznaki, jej opis, wymiary i wzory rysunkowe, sposób noszenia i umieszczania na pojazdach samochodowych,
2)
w porozumieniu z Ministrem Finansów - regulamin nagród przyznawanych kierowcom wyróżnionym odznaką.
1.
Żołnierzom pełniącym służbę w charakterze kierowców w jednostkach (instytucjach) podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz kierowcom cywilnym zatrudnionym w resorcie obrony narodowej odznakę nadaje Minister Obrony Narodowej lub organ przez niego upoważniony.
2.
Przy wyróżnieniu odznaką srebrną i złotą kierowcom pojazdów samochodowych wymienionym w ust. 1 mogą być w uzasadnionych przypadkach przyznawane nagrody z funduszu nagród Ministerstwa Obrony Narodowej w ramach przyznanych na ten cel kredytów.
3.
Minister Obrony Narodowej ustali regulamin odznaki, nadawanej kierowcom wymienionym w ust. 1, oraz regulamin przyznawania nagród, o których mowa w ust. 2.
1.
Żołnierzom pełniącym służbę w charakterze kierowców w wojskach wewnętrznych, funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej oraz kierowcom cywilnym zatrudnionym w resorcie spraw wewnętrznych odznakę nadaje Minister Spraw Wewnętrznych lub organ przez niego upoważniony.
2.
Przy wyróżnieniu odznaką srebrną i złotą kierowcom pojazdów samochodowych wymienionym w ust. 1 mogą być w uzasadnionych przypadkach przyznawane nagrody z funduszu nagród Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w ramach przyznanych na ten cel kredytów.
3.
Minister Spraw Wewnętrznych ustali regulamin odznaki, nadawanej kierowcom wymienionym w ust. 1, oraz regulamin przyznawania nagród, o których mowa w ust. 2.
1.
Traci moc uchwała nr 404 Prezydium Rządu z dnia 14 maja 1952 r. w sprawie ustanowienia odznaki "Wzorowego Kierowcy" (Monitor Polski Nr A-49, poz. 671).
2.
Kierowcy wyróżnieni odznaką "Wzorowego Kierowcy" na podstawie uchwały wymienionej w ust. 1 zachowują nadal uprawnienia przewidziane w tej uchwale.
Wykonanie uchwały porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrom: Komunikacji, Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Finansów oraz przewodniczącym prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).
Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1964 r.