Ochrona lokali uzyskiwanych w ramach uspołecznionego budownictwa.

Monitor Polski

M.P.1954.A-36.500

Akt utracił moc
Wersja od: 24 kwietnia 1954 r.

ZARZĄDZENIE NR 83
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 16 kwietnia 1954 r.
w sprawie ochrony lokali uzyskiwanych w ramach uspołecznionego budownictwa.

W celu zapewnienia sprawnego dostarczania potrzebnych zakładom pracy lokali uzyskiwanych w ramach uspołecznionego budownictwa oraz w celu zapewnienia ochrony tych lokali przed ich samowolnym zajmowaniem - na podstawie § 3 uchwały nr 496 Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1951 r. o rozdziale i wykorzystaniu mieszkań pracowniczych i służbowych (Monitor Polski Nr A-68, poz. 837) zarządza się, co następuje:
1.
Najemca może objąć lokal uzyskany w ramach uspołecznionego budownictwa tylko na podstawie ważnego przydziału lokalu na jego rzecz.
2.
Warunki i tryb przydziału lokali uzyskanych w ramach uspołecznionego budownictwa regulują oddzielne przepisy.
1.
Najemca, któremu lokal został przydzielony, może objąć lokal dopiero po wprowadzeniu go do lokalu przez administrację budynku zgodnie z dokonanym przydziałem.
2.
Wprowadzenie najemcy do lokalu przez administrację budynku powinno być stwierdzone protokołem zdawczo-odbiorczym, w którym należy powołać się na przydział lokalu stanowiący podstawę wprowadzenia najemcy do lokalu.
Zajęcie lokalu bez spełnienia warunków, o których mowa w § 1 i § 2 ust. 1, stanowi samowolne zajęcie.
1.
Inwestor ponosi odpowiedzialność za właściwą ochronę lokali znajdujących się na placu budowy przed jego przekazaniem generalnemu wykonawcy (przedsiębiorstwu prowadzącemu budowę).
2.
Z chwilą przekazania placu budowy generalnemu wykonawcy odpowiedzialność z tytułu właściwego dozoru nad placem budowy i nad znajdującymi się na placu budynkami do czasu przekazania ich administracji ponosi tenże wykonawca.
3.
Odpowiedzialność za właściwą ochronę lokali znajdujących się w zarządzie organów administracji budynku ponosi administracja.
4.
Inwestor, generalny wykonawca i administracja budynku - każdy w zakresie sprawowanego przez siebie zarządu ochranianymi lokalami - obowiązany jest zabezpieczyć i ochronić lokale tak, aby nie nastąpiło samowolne ich zajęcie. W przypadku usiłowania dokonania samowolnego zajęcia powinni oni zapobiec temu we własnym zakresie, a gdyby tego nie mogli uczynić - obowiązani są wezwać niezwłocznie pomocy Milicji Obywatelskiej.
5.
Osoby winne niedopełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 1-4, będą pociągnięte do odpowiedzialności służbowej i karnej.
1.
O każdym przypadku samowolnego zajęcia lokalu należy natychmiast - nie później jednak niż w ciągu 24 godzin od powzięcia wiadomości - zawiadomić:
1)
właściwe terenowo prezydium miejskiej (gminnej) rady narodowej lub Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie i m. Łodzi (jednostkę załatwiającą sprawy kwaterunkowe);
2)
właściwy terenowo organ Milicji Obywatelskiej.
2.
Obowiązek zawiadomienia ciąży na:
1)
inwestorze (§4 ust. 1),
2)
generalnym wykonawcy (przedsiębiorstwo prowadzące budowę), jeśli zajęcie samowolne następuje przed przekazaniem budynku administracji (§4 ust. 2),
3)
administracji budynku, w którym mieści się zajęty lokal (§4 ust. 3).
3.
Zawiadomienie przewidziane w ust. 1 pkt 1 powinno zawierać:
1)
opis stanu faktycznego ze wskazaniem w miarę możności osób, które dopuściły się samowolnego zajęcia, oraz miejsca ich poprzedniego zamieszkania,
2)
wniosek o natychmiastowe opróżnienie samowolnie zajętego lokalu.
4.
Zawiadomienie przewidziane w ust. 1 pkt 2 powinno zawierać:
1)
dane wskazane w ust. 3 pkt 1,
2)
wniosek o wszczęcie postępowania karnego zarówno w stosunku do osób, które dopuściły się samowolnego zajęcia, jak i osób, które udzieliły im pomocy albo nie dopełniły obowiązku ochrony lokali samowolnie zajętych (§4 ust. 5).
1.
Prezydium rady narodowej po otrzymaniu zawiadomienia i po sprawdzeniu okoliczności w nim podanych - obowiązane jest w ciągu 24 godzin od otrzymania zawiadomienia usunąć osoby samowolnie zajmujące lokal przez zastosowanie przymusu bezpośredniego w trybie przepisów art. 13, 49 i 50 rozporządzenia o postępowaniu przymusowym w administracji.
2.
Jeżeli usunięcie nie mogło być dokonane w ciągu 24 godzin, prezydium rady narodowej obowiązane jest dokonać usunięcia w trybie ustalonym w ust. 1 niezwłocznie po ustaniu wyjątkowej przeszkody.
Prezydia rad narodowych, inwestorzy, generalni wykonawcy i administratorzy budynków korzystać będą przy likwidowaniu przypadków samowolnego zajęcia lokali (§4 ust. 4 i § 6) z wszelkiej potrzebnej pomocy organów Milicji Obywatelskiej.
1.
Przymusowe usunięcie osób i ruchomości w trybie § 6 powinno z reguły następować do pomieszczeń, w których się one poprzednio znajdowały, a gdyby to nie było możliwe - do pomieszczeń wyznaczonych dla danego przypadku. Pomieszczenia te mogą znajdować się poza daną miejscowością.
2.
Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, nie muszą odpowiadać normom zaludnienia i warunkom technicznym wymaganym dla mieszkań zastępczych w rozumieniu przepisów dekretu o publicznej gospodarce lokalami.
Koszty związane z opróżnieniem lokalu samowolnie zajętego ponoszą osoby, które dopuściły się takiego zajęcia. Koszty te podlegają ściągnięciu w trybie przewidzianym w art. 51 i 52 rozporządzenia o postępowaniu przymusowym w administracji.
1.
Naczelne organy nadzoru nad administracjami budynków, inwestorami oraz przedsiębiorstwami budowy sprawują nadzór nad wykonywaniem postanowień niniejszego zarządzenia przez podległe im jednostki.
2.
Minister Gospodarki Komunalnej sprawuje nadzór nad wykonywaniem postanowień niniejszego zarządzenia przez prezydia miejskich (gminnych) rad narodowych oraz Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie i m. Łodzi.
Tracą moc w części uregulowanej niniejszym zarządzeniem przepisy okólnika nr 166 Prezesa Rady Ministrów oraz Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej z dnia 11 lipca 1952 r. w sprawie usuwania przez prezydia rad narodowych osób samowolnie zajmujących zagrody rolne na terenach objętych akcją osiedleńczą oraz zwalczania samowolnego zajmowania lokali.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.