Obrońcy Poczty Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku, rozstrzelani w dniu 5 października 1939 r. w Gdańsku.

Monitor Polski

M.P.1997.36.340

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 czerwca 1997 r.

UCHWAŁA

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 5 czerwca 1997 r.

w sprawie Obrońców Poczty Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku, rozstrzelanych w dniu 5 października 1939 r. w Gdańsku.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej, mając na względzie heroizm Żołnierzy Westerplatte i Obrońców Poczty Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku, którzy pierwsi w Europie przeciwstawili się hitlerowskiej agresji, oraz wielkie, moralne znaczenie ich zbrojnego oporu dla zmagań Narodu Polskiego w jego niezłomnej, wieloletniej walce o odzyskanie wolności i demokracji, z dużym szacunkiem i uznaniem przyjmuje do wiadomości dwa wyroki Wielkiej Izby Karnej Sądu Krajowego w Lubece, zapadłe 27 grudnia 1996 r. i 7 stycznia 1997 r., na mocy których polscy pocztowcy Alfons Flisykowski i Maksymilian Cygalski, rozstrzelani z rozkazu Wojennego Sądu Polowego, zostali prawnie zrehabilitowani oraz uznani za żołnierzy broniących wolności Ojczyzny.

Senat wyraża przeświadczenie, że już wkrótce aktem sądowej ekspiacji zostaną objęci pozostali Obrońcy Poczty Polskiej, rozstrzelani w dniu 5 październiku 1939 r.: Jan Banaszkowski, Władysław Bazgier, Stefan Bączkowski, Andrzej Binkowski, Alojzy Bela, Heliodor Becker, Florian Budziak, Jan Ellwardt, Kazimierz Gdaniec, Konrad Grotha, Jan Klimek, Franciszek Klinkosz, Władysław Koprowiak, Franciszek Krause, Franciszek Kuntz, Władysław Kupka, Wojciech Kurowski, Augustyn Lis, Franciszek Magulski, Bernard Majewski, Franciszek Mionskowski, Jan Nowak, Stefan Nowakowski, Kazimierz Orzechowski, Brunon Piełowski, Sylwester Płoszyński, Ignacy Połom, Aleksander Racki, Franciszek Rąbca, Kazimierz Rogaczewski, Józef Rzepka, Leon Schreiber, Ignacy Sikorski, Józef Strzelecki, Piotr Teschmer i Leon Wiśniewski.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej podkreśla, że wobec braku traktatu pokojowego kończącego drugą wojnę światową wyroki niemieckiego sądu mają szczególny wymiar moralny, który sprzyjać będzie zabliźnianiu wojennych ran oraz wzmacniać wzajemne zrozumienie między narodami.