Obowiązek dokonywania analizy sprawozdań finansowych przez głównych (starszych) księgowych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-86.1366

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1952 r.

OKÓLNIK

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 25 września 1952 r.

w sprawie obowiązku dokonywania analizy sprawozdań finansowych przez głównych (starszych) księgowych.

Stwierdza się, że dotychczas jeszcze wielu spośród głównych (starszych) księgowych ogranicza się wyłącznie do sporządzenia sprawozdań finansowych oraz do formalnego ich sprawdzenia. Natomiast dane sprawozdawcze nie są poddawane analizie ekonomicznej celem wyciągnięcia właściwych wniosków co do gospodarki przedsiębiorstw, niezbędnych dla celów operatywnego zarządzenia.

Nawiązując do uchwały Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1950 r. w sprawie praw i obowiązków głównych (starszych) księgowych przedsiębiorstw i zakładów uspołecznionych (Monitor Polski Nr A-26, poz. 280) – przypomina się, że do obowiązków głównego (starszego) księgowego należy przeprowadzanie analizy ekonomicznej sporządzanych sprawozdań finansowych. Główni (starsi) księgowi powinni dokonywać szczegółowej analizy ekonomicznej sprawozdań finansowych niezwłocznie po ich sporządzeniu i w wyniku przeprowadzonej analizy wyciągnąć wnioski o przebiegu wykonania planu finansowo-gospodarczego, a w szczególności w zakresie:

a) wykonania zadań obniżenia kosztów własnych i kształtowania się funduszu płac,

b) wykonania zadań przyśpieszenia obiegu środków obrotowych i kształtowania się remanentów materiałów, wyrobów i towarów,

c) wykonania planu realizacji oraz planu obrotu towarowego (zakupu, sprzedaży),

d) planowego wykonania inwestycji i prawidłowości ich finansowania,

e) poniesionych strat z tytułu braków, przestojów, mank i ubytków,

f) wykonania planu rentowności,

g) rozliczeń z budżetem pod względem prawidłowości i terminowości.

Główny (starszy) księgowy obowiązany jest przedstawiać dyrektorowi przedsiębiorstwa wyniki przeprowadzonej analizy oraz występować z wnioskami o wydanie zarządzeń bądź instrukcji, zmierzających do usunięcia nieprawidłowości i niedociągnięć gospodarki przedsiębiorstwa, jak też poszczególnych komórek organizacyjnych.

Odpisy wydanych zarządzeń oraz wniosków powinny być podane do wiadomości jednostce nadrzędnej.