Rozdział 3 - Zasady ustalania norm zużycia paliwa zakładowych i wyjątkowych. - Normy zużycia paliw płynnych w eksploatacji pojazdów samochodowych.

Monitor Polski

M.P.1966.33.173

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 1971 r.

Rozdział  3.

Zasady ustalania norm zużycia paliwa zakładowych i wyjątkowych.

§  6.

1. Norma zakładowa zużycia paliwa, z wyjątkiem wypadków określonych w ust. 2 i 5, może być niższa lub równa normie podstawowej.

2. Jeżeli ze względu na warunki eksploatacji norma podstawowa okaże się niewystarczająca, kierownik jednostki może ustalić normę zakładową zużycia paliwa wyższą niż norma podstawowa w granicach do 10%, a dla autobusów i samochodów samowyładowczych - do 20%.

3. Norma zakładowa zużycia paliwa może być ustalona:

1) w granicach nie przekraczających normy podstawowej (ust. 1) na podstawie:

a) badania zużycia paliwa przeprowadzonego według instrukcji stanowiącej załącznik nr 2 do zarządzenia lub

b) doświadczenia z eksploatacji, udokumentowanego ewidencją dotychczasowego zużycia paliwa, prowadzoną zgodnie z obowiązującymi przepisami;

2) w granicach przekraczających normę podstawową (ust. 2 i 6):

a) w transporcie prowadzonym przez przedsiębiorstwa transportu samochodowego oraz przez zakłady transportu samochodowego i gospodarstwa samochodowe, odpowiadające warunkom ustalonym w § 1 ust. 1 i § 2 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie prowadzenia gospodarstwa samochodowego i zakładu transportu samochodowego oraz technologicznego i specjalizowanego transportu samochodowego (Monitor Polski Nr 39, poz. 220) - w sposób określony w pkt 1,

b) w transporcie innym - tylko w sposób określony w pkt 1 lit. a).

4. Jednostki mogą stosować normy zakładowe zużycia paliwa ustalone zgodnie z przepisami ust. 3 w innej jednostce do pojazdu tego samego typu i eksploatowanego w zbliżonych warunkach.

5. Normy zakładowe zużycia paliwa, ustalone w sposób określony w ust. 3 i 4, mogą być stosowane w jednostce tylko po zatwierdzeniu ich przez kierownika tej jednostki.

6. W szczególnych wypadkach, uzasadnionych warunkami eksploatacji, wydział komunikacji prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) może zezwolić na ustalenie normy zakładowej zużycia paliwa wyższej niż norma podstawowa w granicach do 25%, z zachowaniem przepisów ust. 3 pkt 2.

§  7.

1. Jeżeli norma zakładowa zużycia paliwa okaże się niewystarczająca, można ustalić normę wyjątkową zużycia paliwa w razie:

1) konieczności używania pojazdu ciężarowego, specjalnego, ciągnika lub autobusu na krótkich odcinkach nie przekraczających 1.000 m między kolejnymi punktami całkowitego lub częściowego naładunku lub rozładunku (w razie zwózki lub rozwózki),

2) konieczności ciągłego używania niższych biegów na trasach:

a) prowadzących po drogach grząskich, gruntowych nie ulepszonych, błotnistych lub wykopach,

b) górskich o stromych wzniesieniach przekraczających 5%,

3) używania pojazdu do wywozu drewna z lasu.

2. Norma wyjątkowa zużycia paliwa może być wyższa niż norma podstawowa w granicach do 40%, a dla samochodów samowyładowczych - do 60%.

3. Norma wyjątkowa zużycia paliwa może być ustalona wyłącznie na podstawie badania zużycia paliwa, przeprowadzonego według instrukcji wymienionej w § 6 ust. 3 pkt 1 lit. a).

4. 1 Stosowanie normy wyjątkowej zużycia paliwa wymaga zgody jednostki nadrzędnej nad jednostką eksploatującą, z tym że o ustaleniu normy wyjątkowej w transporcie innym niż wymieniony w § 6 ust. 3 pkt 2 lit. a) jednostka nadrzędna obowiązana jest powiadomić wydział komunikacji prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) właściwy ze względu na siedzibę jednostki eksploatującej.

5. Norma wyjątkowa zużycia paliwa może być stosowana tylko w warunkach eksploatacji, dla których została ustalona.

6. Norma wyjątkowa zużycia paliwa nie może być ustalona dla pojazdów w okresie docierania.

§  8.

1. Przepisy § 6 i § 7 nie dotyczą:

1) samochodów specjalnych i ciężarowych z nadwoziem specjalizowanym do przewozu określonych rodzajów ładunków (z wyjątkiem samochodów samowyładowczych), w których nie jest możliwe wyraźne odgraniczenie ilości paliwa zużywanego na jazdę od ilości paliwa zużywanego do napędu urządzeń wmontowanych na stałe, zarówno w czasie jazdy, jak i w czasie postoju (np. dźwigi, sprężarki, pompy, zamiatarki, polewarko-zmywarki, pługi odśnieżne, samochody asenizacyjne, samochody do bezpylnego przewozu nieczystości),

2) pojazdów w okresie używania ich do innych celów niż transportowe (np. ciągnięcie lub pchanie innych pojazdów toczących się po szynach, holowanie barek na rzece lub kanale, układanie kabli itp.),

3) 2 ciągników rolniczych wyposażonych w liczniki motogodzin i nie posiadających liczników kilometrów.

2. Do samochodów samowyładowczych (ust. 1 pkt 1) zalicza się samochody ciężarowe bez względu na rodzaj nadwozia, posiadające urządzenia służące do mechanicznego wyładunku albo wyładunku i naładunku.

3. Normy zużycia paliwa dla pojazdów wymienionych w ust. 1 określa jednostka nadrzędna nad jednostką eksploatującą jako normy zakładowe zużycia paliwa; w wypadkach uzasadnionych warunkami eksploatacji normy te mogą być ustalone jednolicie w ramach resortu.

¹ § 7 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 20 stycznia 1971 r. (M.P.71.6.42) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1971 r.

² § 8 ust. 1 pkt 3 dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 20 stycznia 1971 r. (M.P.71.6.42) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1971 r.