Normowanie wynagrodzenia za usługi w zakresie rzemiosła fryzjerskiego.

Monitor Polski

M.P.1948.23.95

Akt utracił moc

Wersja od: 27 lutego 1948 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 20 lutego 1948 r.

w sprawie normowania wynagrodzenia za usługi w zakresie rzemiosła fryzjerskiego.

Na podstawie art. 5 ust. 4, art. 7 ust. 1 pkt. b ustawy z dnia 2 czerwca 1947 r. o zwalczaniu drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym (Dz. U. R. P. Nr 43, poz. 218) oraz § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1947 r. w sprawie normowania wynagrodzeń za usługi i za wartość pracy i wydatków przy umowie o dzieło i przy wytwarzaniu i przetwarzaniu artykułów pierwszej potrzeby (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 418) zarządza się, co następuje:

§ 1. Uprawnienia Ministra Przemysłu i Usług zawarte w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1947 r. w sprawie normowania wynagrodzeń za usługi i za wartość pracy i wydatków przy umowie o dzieło i przy wytwarzaniu i przetwarzaniu artykułów pierwszej potrzeby (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 418), przekazuje się komisjom cennikowym przy wojewodach oraz komisjom cennikowym przy prezydentach m. st. Warszawy i m. Łodzi.

§ 2. Komisje Cennikowe ustalają wynagrodzenia za wykonanie usług z zakresu fryzjerstwa: a) męskiego, b) damskiego.

§ 3. Wynagrodzenia za usługi, wymienione w § 2 niniejszego zarządzenia, ustalają komisje cennikowe dla zakładów fryzjerskich wg następujących kategorii:

a) dla zakładów kategorii I-ej,

b) " " " II-ej,

c) " " " III-ej.

§  4.

1. W terminie 5-dniowym od dnia wejścia w życie niniejszego zarządzenia cechy fryzjerów przedłożą w trzech egzemplarzach właściwym referatom przemysłowo-handlowym starostwa lub wydziałom przemysłowo-handlowym w zarządach miejskich miast wydzielonych do zatwierdzenia spisy znajdujących się na ich terenie działania zakładów fryzjerskich, z wnioskiem o zaliczenie ich do jednej z wymienionych w § 3 kategorii.

2. Władze wymienione w ust. 1 winny w terminie 5-dniowym ustalić zaliczenie zakładów fryzjerskich do odpowiednich kategorii po wysłuchaniu opinii miejscowego cechu fryzjerów.

3. Podstawą do zaliczenia zakładów fryzjerskich do jednej z kategorii wymienionych w § 3 jest wielkość zakładu, ilość zatrudnionych pracowników, ich kwalifikacje, miejsce położenia oraz urządzenie zakładu.

4. Zarządy i cechy w terminie 5-dniowym od dnia otrzymania ustalenia zakwalifikowania zakładów fryzjerskich zawiadomią poszczególne zakłady na piśmie za potwierdzeniem odbioru do jakiej kategorii zostały one zaszeregowane przy równoczesnym pouczeniu o treści niniejszego zarządzenia.

§  5.

1. Komisje cennikowe przy starostach i prezydentach miast wydzielonych po zasięgnięciu opinii miejscowych cechów fryzjerskich opracują w terminie 14-dniowym wnioski, dotyczące wysokości wynagrodzeń za wykonanie różnych typów usług w ramach rodzajów wymienionych w § 2 niniejszego zarządzenia i przedstawią je komisjom cennikowym przy wojewodach dla ustalenia tych wynagrodzeń.

W m. st. Warszawie i m. Łodzi wynagrodzenia ustalają komisje cennikowe przy prezydentach tych miast.

2. Komisje cennikowe przy wojewodach ustalają wynagrodzenia za usługi wymienione w § 2 niniejszego zarządzenia w terminie 7-mio dniowym od dnia otrzymania wniosków (ust. 1), oddzielnie dla każdego powiatu i miasta wydzielonego.

3. Ustalone wynagrodzenia obowiązują do czasu ich zmiany przez komisje cennikowe.

§ 6. Wszystkie zakłady fryzjerski są zobowiązane wywiesić na widocznym miejscu w ramkach napis o treści:

a) do której kategorii należy zakład,

b) wysokość wynagrodzenia za poszczególne usługi.

§ 7. Kto wykracza przeciwko postanowieniom niniejszego zarządzenia, podlega karze przewidzianej w ustawie z dnia 2 czerwca 1947 r. o zwalczaniu drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym (Dz. U. R. P. Nr 43, poz. 218).

§ 8. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie w 15 dni po ogłoszeniu.