Normowanie wynagrodzenia za usługi w przedsiębiorstwach przemysłu gospodniego.

Monitor Polski

M.P.1948.A-61.370

Akt utracił moc
Wersja od: 5 lipca 1948 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU ORAZ ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ I MINISTRA ZIEM ODZYSKANYCH
z dnia 21 czerwca 1948 r.
w sprawie normowania wynagrodzenia za usługi w przedsiębiorstwach przemysłu gospodniego.

Na podstawie art. 5 ust. 4, art. 7 ust. 1 pkt. b) ustawy z dnia 2 czerwca 1947 r. o zwalczaniu drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym (Dz. U. R. P. Nr. 43, poz. 218) oraz § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1947 r. w sprawie normowania wynagrodzeń za usługi oraz za wartość pracy i wydatków przy umowie o dzieło i przy wytwarzaniu i przetwarzaniu artykułów pierwszej potrzeby (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 418) i na podstawie art. 2, ust. 4 dekretu z dnia 24 września 1947 r. o ustalaniu cen w przedsiębiorstwach prowadzonych przez Państwo lub samorząd (Dz. U. R. P. Nr 61 poz. 337) oraz na podstawie art. 2 pkt. 1 dekretu z 27 marca 1947 r. o zmianach organizacji i zakresie działania naczelnych władz administracyjnych (Dz. U. R. P. Nr 31, poz. 130) zarządza się co następuje:
Uprawnienia Ministra Przemysłu i Handlu, określone w § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1947 w sprawie normowania wynagrodzeń za usługi oraz za wartość pracy i wydatków przy umowie o dzieło i przy wytwarzaniu lub przetwarzaniu artykułów pierwszej potrzeby (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 418) oraz uprawnienia Ministra Administracji Publicznej i Ministra Ziem Odzyskanych przewidziane w art. 2 ust. 4 dekretu z dnia 24 września 1947 r. o ustalaniu w przedsiębiorstwach prowadzonych przez Państwo lub samorząd (Dz. U. R. P. Nr 61, poz. 337) w zakresie ustalania cen w przedsiębiorstwach przemysłu gospodniego przekazuje się komisjom cennikowym przy wojewodach oraz komisjom cennikowym przy prezydentach m. st. Warszawy i m. Łodzi.
1.
Komisje cennikowe ustalają wynagrodzenia za usługi w przedsiębiorstwach przemysłu gospodniego (hotelach, pensjonatach, pokojach umeblowanych, zajazdach, gospodach, oberżach, domach wypoczynkowych, domach noclegowych) według następujących kategorii:
a)
dla przedsiębiorstwa przemysł. gospodniego kat. Ia (spec.)
b)
" " " " " I
c)
" " " " " II
d)
" " " " " III
2.
Zarządzenie niniejsze nie dotyczy schronisk turystycznych prowadzonych przez instytucje społeczne, co zostanie uregulowane oddzielnymi przepisami.
1.
W terminie 7-dniowym od dnia wejścia w życie niniejszego zarządzenia Związek Zrzeszeń Przemysłu Gospodniego przedłoży w trzech egzemplarzach właściwym referatom przemysłowo-handlowym starostwa lub wydziałom przemysłowo-handlowym w zarządach miejskich miast wydzielonych do zatwierdzenia spisy znajdujących się na ich terenie działania przedsiębiorstw wymienionych w par. 2 kategorii.
2.
Władze wymienione w ust. 1 winny w terminie 5-dniowym ustalić zaliczenia przedsiębiorstw przemysłu gospodniego do odpowiednich kategorii po wysłuchaniu opinii miejscowego zrzeszenia przemysłu gospodniego.
3.
Podstawą do zaliczenia przedsiębiorstw przemysłu gospodniego do jednej z kategorii wymienionych w § 2 jest przede wszystkim urządzenie przedsiębiorstwa i miejsce jego położenia.
4.
Związek przemysłu gospodniego w terminie 5-dniowym od dnia otrzymania ustalenia zakwalifikowania przedsiębiorstw przemysłu gospodniego zawiadamia poszczególne przedsiębiorstwa na piśmie za potwierdzeniem odbioru, do jakiej kategorii zostały one zaszeregowane przy równoczesnym pouczeniu o treści niniejszego zarządzenia.
1.
Komisje cennikowe przy starostwach i prezydentach miast wydzielonych po zasięgnięciu opinii miejscowego zrzeszenia przemysłu gospodniego opracują w terminie 14-dniowym wnioski, dotyczące wysokości wynagrodzeń za wykonanie różnych typów usług w przedsiębiorstwach wymienionych w § 2 niniejszego zarządzenia i przedstawią je komisjom cennikowym przy wojewodach dla ustalenia tych wynagrodzeń.

W m. st. Warszawie i. m. Łodzi wynagrodzenia ustalają komisje cennikowe przy prezydentach tych miast, a zatwierdza je Biuro Cen Ministerstwa Przemysłu i Handlu.

2.
Komisje cennikowe przy wojewodach ustalają wynagrodzenia za usługi w przedsiębiorstwach przemysłu gospodniego w terminie 7-dniowym od dnia otrzymania wniosków (ust. 1) oddzielnie dla każdego powiatu i miasta wydzielonego.
3.
Ustalone wynagrodzenia obowiązują do czasu ich zmiany przez komisje cennikowe.
Przedsiębiorstwa przemysłu gospodniego są zobowiązane wywiesić na widocznym miejscu w ramkach napis o treści:
a)
do której kategorii zostało zaszeregowane przedsiębiorstwo przemysłu gospodniego,
b)
wysokość wynagrodzenia za poszczególne usługi.
Z dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia tracą moc §§ 6 i 7 Zarządzenia Ministra Aprowizacji i Handlu z dnia 29 października 1945 r. w sprawie prowadzenia przemysłu gospodniego (Dz. U. Min. Aprow. i Handlu Nr 13, poz. 67 ex 1945 r.).
Kto wykracza przeciwko postanowieniom niniejszego zarządzenia podlega karze przewidzianej w ustawie z dnia 2 czerwca 1947 r. o zwalczaniu drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym (Dz. U. R. P. Nr. 43, poz. 218).
Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie w 15 dni po ogłoszeniu.