Normowanie wynagrodzeń za usługi w zakresie rzemiosła fotograficznego.

Monitor Polski

M.P.1949.A-48.653

Akt utracił moc
Wersja od: 30 lipca 1949 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA HANDLU WEWNĘTRZNEGO
z dnia 21 lipca 1949 r.
w sprawie normowania wynagrodzeń za usługi w zakresie rzemiosła fotograficznego.

Na podstawie art. 5 ust. 4 i art. 7 ust. 1 pkt. b) ustawy z dnia 2 czerwca 1947 r. o zwalczaniu drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym (Dz. U. R. P. Nr 43, poz. 218), § 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1947 r. w sprawie normowania wynagrodzeń za usługi oraz za wartość pracy i wydatków przy umowie o dzieło i przy wytwarzaniu lub przetwarzaniu artykułów pierwszej potrzeby (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 418) oraz art. 15, 16 i 21 ustawy z dnia 10 lutego 1949 r. o zmianie organizacji naczelnych władz gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 43) zarządza się co następuje:
Uprawnienia Ministra Przemysłu i Handlu, określone w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1947 r. w sprawie normowania wynagrodzeń za usługi oraz za wartość pracy i wydatków przy umowie o dzieło i przy wytwarzaniu lub przetwarzaniu artykułów pierwszej potrzeby (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 418), przekazuje się komisjom cennikowym przy wojewodach oraz komisjom cennikowym przy prezydentach m. st. Warszawy i m. Łodzi.
1.
Komisje cennikowe ustalają wynagrodzenie za wykonanie typowych prac w zakresie rzemiosła fotograficznego dla zakładów fotograficznych podzielonych na 3 kategorie.
2.
Jako podstawę do zaliczenia zakładów fotograficznych do jednej z tych kategorii przyjmuje się poziom wykonania pracy i rodzaj urządzeń technicznych jako kryteria zasadnicze oraz położenie i wielkość zakładu, ilość i kwalifikacje zatrudnionych pracowników, jako kryteria dodatkowe.
1.
W terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego zarządzenia zarządy cechów fotografów przedłożą starostwom, a w miastach wydzielonych zarządom miejskim, spisy zakładów fotograficznych w 3 egzemplarzach z wnioskiem o ich zaliczenie do jednej z kategorii, wymienionych w § 2 niniejszego zarządzenia.
2.
Władze wymienione w poprzednim ustępie niniejszego paragrafu winny w terminie 10 dni od upływu terminu, przewidzianego w tymże ustępie zaliczyć zakłady fotograficzne do odpowiedniej kategorii.
3.
Zarządy cechów fotografów w terminie 5 dni od dnia otrzymania orzeczenia o zakwalifikowaniu poszczególnych zakładów do odpowiednich kategorii powiadomią je o tym na piśmie za potwierdzeniem odbioru z równoczesnym pouczeniem o treści niniejszego zarządzenia.
1.
Komisje cennikowe przy starostach i prezydentach miast wydzielonych - po zasięgnięciu opinii miejscowych cechów fotografów - opracują w terminie 14 dni wnioski, dotyczące wysokości wynagrodzeń za wykonanie różnych typów usług w ramach rodzajów wymienionych w § 2 niniejszego zarządzenia i przedstawią je komisjom cennikowym przy wojewodach dla ustalenia tych wynagrodzeń. W m. st. Warszawie i m. Łodzi wynagrodzenia ustalają w tymże samym terminie komisje cennikowe przy prezydentach tych miast.
2.
Komisje cennikowe przy wojewodach ustalają wynagrodzenia za usługi określone w § 2 niniejszego zarządzenia w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosków (ust. 1), oddzielnie dla każdego powiatu i miasta wydzielonego.
3.
Ustalone wynagrodzenia obowiązują do czasu ich zmiany przez komisje cennikowe.
Wszystkie zakłady fotograficzne są zobowiązane wywiesić na widocznym miejscu w ramkach napis, powiadamiający, do jakiej kategorii został zakład ten zaliczony i jaka jest wysokość wynagrodzenia za poszczególne usługi.
Kto wykracza przeciwko postanowieniom niniejszego zarządzenia podlega karze przewidzianej w ustawie z dnia 2 czerwca 1947 r. o zwalczaniu drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym (Dz. U. R. P. Nr 43, poz. 218).
Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie w 15 dni po ogłoszeniu w Monitorze Polskim.