Niektóre świadczenia pieniężne w stosunkach z osobami czasowo przebywającymi w kraju.

Monitor Polski

M.P.1968.55.393

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1968 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 12 grudnia 1968 r.
w sprawie niektórych świadczeń pieniężnych w stosunkach z osobami czasowo przebywającymi w kraju.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 133) zarządza się, co następuje:
1.
Zezwala się osobom stale zamieszkałym w kraju (krajowcom dewizowym) na przyjmowanie od osób czasowo przebywających w kraju (cudzoziemców dewizowych) darowizny krajowych i zagranicznych środków płatniczych oraz papierów wartościowych emitowanych w kraju lub za granicą, nie obciążonej warunkiem dokonania jakichkolwiek świadczeń wzajemnych przez obdarowanego.
2.
Darowanie przez osoby czasowo przebywające w kraju wartości dewizowych wymienionych w ust. 1 osobom w tym przepisie wymienionym nie wymaga osobnego zezwolenia dewizowego.
1.
Zezwala się osobom czasowo przebywającym w kraju (cudzoziemcom dewizowym) na zaciąganie od osób stale zamieszkałych w kraju (krajowców dewizowych) pożyczki lub pomocy pieniężnej w złotych nie przekraczającej z obu tych tytułów za okres każdorazowego pobytu 500 zł łącznie od wszystkich osób udzielających pożyczki lub pomocy.
2.
Udzielanie przez osoby stale zamieszkałe w kraju pożyczki lub pomocy pieniężnej w złotych osobom wymienionym w ust. 1 i do wysokości określonej w tym przepisie nie wymaga osobnego zezwolenia dewizowego.
Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 9 listopada 1958 r. w sprawie niektórych świadczeń pieniężnych w stosunkach z osobami czasowo przebywającymi w kraju (Monitor Polski Nr 89, poz. 497).
Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.