Rozdział 14 - Zatrudnienie i płace. - Narodowy plan gospodarczy na rok 1964 r.

Monitor Polski

M.P.1963.96.451

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 grudnia 1963 r.

XIV.

Zatrudnienie i płace.

1. Przewiduje się, że liczba zatrudnionych w gospodarce specjalistycznej (bez spółdzielni produkcyjnych i bez uczniów) wyniesie średnio rocznie 7.941,8 tys. osób, co stanowi wzrost o 1,3% w porównaniu z 1963 r., w tym (w tys. osób):

	1964 plan	% 1964 1963
w przemyśle	3.308,6	101,7
w budownictwie	859,2	97,6
w rolnictwie (bez spółdzielni produkcyjnych)	427,5	102,3
w transporcie i łączności	756,3	101,4
w obrocie towarowym	749,0	100,1
w gospodarce komunalnej i mieszkaniowej	253,1	102,4
w oświacie, nauce i kulturze	570,9	103,0
w ochronie zdrowia, pomocy społecznej i kulturze fizycznej	379,7	102,3

2. Liczba uczniów zatrudnionych w gospodarce uspołecznionej w 1964 r. osiągnie 265,2 tys. osób, co oznacza wzrost o 14,3% w porównaniu z 1963 r.

3. Zakłada się, że wydajność pracy liczona na pracownika ogółem wzrośnie w przemyśle o 4,5%, a w uspołecznionych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych o 8,0% w porównaniu z 1963 r.

4. Globalny fundusz płac brutto w gospodarce uspołecznionej wzrośnie o 6,7 mld zł w porównaniu z 1963 r. i wyniesie 199,9 mld zł, co stanowi wzrost o 3,5%.

Osobowy fundusz płac (bez płac uczniów) w poszczególnych działach gospodarki narodowej (bez spółdzielni produkcyjnych) powinien kształtować się następująco (w mln zł):

	1964 plan	% 1964 1963
w przemyśle	84.128,3	103,2
w budownictwie	22.514,5	98,4
w rolnictwie	7.911,3	106,0
w transporcie i łączności	17.481,6	103,0
w obrocie towarowym	14.242,4	102,1
w gospodarce komunalnej i mieszkaniowej	5.367,8	103,4
w oświacie, nauce i kulturze	13.454,6	106,6
w ochronie zdrowia, pomocy społecznej i kulturze fizycznej	7.037,0	106,6

5. Dla wykonania zadań założonych w narodowym planie gospodarczym na 1964 r. niezbędne jest oszczędne gospodarowanie siłą roboczą i funduszem płac w szczególności przez:

- konsekwentne wprowadzanie postępu technicznego i postępu w organizacji produkcji i pracy,

- pogłębianie dyscypliny pracy, płac i norm,

- porządkowanie norm na gruncie opracowanych normatywów i wprowadzanie norm technicznie uzasadnionych oraz bieżącej aktualizacji norm przy wprowadzaniu zmian techniczno-organizacyjnych w procesie produkcji,

- dalsze normalizowanie czasu pracy poprzez zmniejszenie pracy w godzinach nadliczbowych.