Rozdział 8 - Zatrudnienie i płace. - Narodowy plan gospodarczy na 1968 r. i podstawowe założenia planu na 1969 r.

Monitor Polski

M.P.1967.70.341

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 grudnia 1967 r.

VIII.

Zatrudnienie i płace.

1. Szacuje się, że liczba zatrudnionych w gospodarce narodowej poza gospodarką chłopską wyniesie średnio w 1968 r. 9.795 tys. osób, w 1969 r. zaś 10.113 tys. osób. Wynikający z tych liczb przyrost liczby zatrudnionych równoważy w skali kraju przyrost zasobów siły roboczej. Rozmieszczenie przyrostu miejsc pracy w poszczególnych województwach sprzyjać będzie łagodzeniu dysproporcji terenowych pomiędzy lokalizacją miejsc pracy i zasobów siły roboczej.

2. Przewiduje się, że liczba zatrudnionych w gospodarce uspołecznionej (bez uczniów) w 1963 r. wyniesie średnio 9.191 tys. osób oraz 9.489 tys. osób w 1969 r., co stanowi wzrost o 3,1% w 1968 r. i o 3,2% w 1969 r.

Przewiduje się, że średnioroczna liczba zatrudnionych w poszczególnych działach gospodarki uspołecznionej kształtować się będzie następująco (w tys. osób):

Wyszczególnienie	1968 r.	1969 r.	%%
			1968 r. ------- 1967 r.
W przemyśle	3.842	3.958	102,8
W budownictwie	963	1.003	104,0
W rolnictwie (bez spółdzielni produkcyjnych)	540	558	103,2
W transporcie i łączności	868	887	102,0
W obrocie towarowym	833	857	102,5
W gospodarce komunalnej i mieszkaniowej	321	335	104,5
W oświacie, nauce i kulturze	671	684	101,5
W ochronie zdrowia, kulturze fizycznej i turystyce	427	444	104,0

Tak ujęty wzrost liczby zatrudnionych w gospodarce uspołecznionej należy uznać za maksymalny w stosunku do planowanej wielkości produkcji, inwestycji i usług. Przy przekraczaniu planów zasadnicza uwaga powinna być zwrócona na uzyskiwanie ponadplanowej produkcji poprzez podnoszenie wydajności pracy.

3. Szacuje się, że liczba uczniów zatrudnionych w gospodarce uspołecznionej w 1968 r. wyniesie 370 tys. osób, co oznacza wzrost o 9,5% w porównaniu z 1967 r.

4. Wydajność pracy w przemyśle, liczona w wartości produkcji globalnej przypadającej na pracownika, powinna wzrosnąć w 1968 r. co najmniej o 4,4%, a w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych co najmniej o 4,7% w porównaniu z 1967 r.

5. Przewiduje się, że globalny fundusz płac brutto w gospodarce uspołecznionej wzrośnie o 16,2 mld zł w porównaniu z 1967 r. i wyniesie 273,2 mld zł w 1968 r. i 290,0 mld zł w 1969 r., co stanowi wzrost o 6,3% w 1968 r. i o 6,1% w 1969 r.

6. Przewiduje się, że osobowy fundusz płac brutto (bez uczniów) wzrośnie w 1968 r. o 5,6%, w 1969 r. zaś o 5,2%, a przeciętna płaca brutto o 2,5% w 1968 r. i o 1,9% w 1969 r. Na wzrost przeciętnej płacy w 1968 r. istotny wpływ mają decyzję o podwyżkach płac, podjęte w 1967 r.

7. Należy zapewnić dalszy znaczny postęp w podnoszeniu poziomu organizacji pracy i racjonalnego zatrudniania pracowników odpowiednio do ich kwalifikacji w celu zapewnienia wzrostu efektywności pracy. W szczególności należy konsekwentnie realizować zadania postępu technicznego oraz organizacyjnego i w pełni wykorzystywać uzyskiwane w tej drodze efekty dla oszczędnego gospodarowania w dziedzinie zatrudnienia. Realizacja planu postępu technicznego i organizacyjnego powinna być otoczona szczególną troską i kontrolą ze strony rządu.

8. W celu zapewnienia prawidłowej podstawy do określenia niezbędnych wielkości zatrudnienia i funduszu płac dla wykonania przez przedsiębiorstwa produkcyjne zadań nakreślonych w planie, a także w celu oceny wzrostu wydajności pracy niezbędne jest rozszerzenie w dalszym ciągu zasięgu stosowania nowych mierników produkcji, zbliżonych do nakładów pracy.

Należy doskonalić i wzmacniać działanie bodźców dla uzyskania wzrostu ogólnej efektywności działalności gospodarczej przedsiębiorstw oraz pobudzenia wzrostu wydajności pracy zespołów pracowniczych i poszczególnych pracowników.