Rozdział 14 - Zatrudnienie i płace. - Narodowy Plan Gospodarczy na 1963 r.

Monitor Polski

M.P.1962.89.415

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 grudnia 1962 r.

XIV.

Zatrudnienie i płace.

1. Przewiduje się, że liczba zatrudnionych w gospodarce socjalistycznej (bez spółdzielni produkcyjnych i bez uczniów) wyniesie średnio rocznie 7.738,2 tys. osób, co stanowi wzrost o 2,2% w porównaniu z 1962 r., w tym (w tys. osób):

	1963 plan	% 1963
		1962
w przemyśle	3.223,5	101,7
w budownictwie	870,8	104,4
w rolnictwie (bez spółdzielni produkcyjnych)	413,1	100,6
w transporcie i łączności	707,9	102,3
w obrocie towarowym	728,9	100,2
w gospodarce komunalnej i mieszkaniowej	242,2	103,6
w oświacie, nauce i kulturze	555,5	104,5
w ochronie zdrowia, pomocy społecznej i kulturze fizycznej	370,7	103,6

2. Szacuje się, że liczba uczniów w gospodarce uspołecznionej osiągnie około 188,0 tys. osób, co oznacza wzrost o około 14% w porównaniu z 1962 r.

3. Zakłada się, że wydajność pracy liczona na pracownika ogółem wzrośnie w przemyśle o 3,2%, a w uspołecznionych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych o 6,4% w porównaniu z 1962 r.

4. Globalny fundusz płac brutto w gospodarce uspołecznionej wzrośnie o 7,5 mld zł w porównaniu z 1962 r. i wyniesie 185,1 mld zł, co stanowi wzrost o 4,2%.

Osobowy fundusz płac (bez płac uczniów) w poszczególnych działach gospodarki narodowej (bez spółdzielni produkcyjnych) powinien kształtować się następująco (w mln zł):

	1963 plan	% 1963
		1962
w przemyśle	78.091,2	103,8
w budownictwie	22.531,1	106,1
w rolnictwie	7.193,8	102,3
w transporcie i łączności	15.130,6	104,2
w obrocie towarowym	13.207,4	101,3
w gospodarce komunalnej i mieszkaniowej	4.895,6	104,9
w oświacie, nauce i kulturze	12.390,4	106,8
w ochronie zdrowia, pomocy społecznej, kulturze fizycznej	6.512,1	105,5

5. Dla wykonania zadań założonych w narodowym planie gospodarczym na 1963 r. niezbędne jest oszczędne gospodarowanie siłą roboczą i funduszem płac w szczególności przez:

- konsekwentne wprowadzanie postępu technicznego i postępu w organizacji produkcji i pracy,

- pogłębianie dyscypliny pracy, płac i norm,

- porządkowanie norm na gruncie opracowanych normatywów i wprowadzanie norm technicznie uzasadnionych oraz bieżącej aktualizacji norm przy wprowadzaniu zmian techniczno-organizacyjnych w procesie produkcji,

- dalsze normalizowanie czasu pracy przez zmniejszenie pracy w godzinach nadliczbowych.